گيلاس يكى از تسكين دهنده هاى اعصاب بوده كار كبد و معده را تنظيم و تعديل نموده در عين حال داراى خواص خنك كنندگى و تقويت مى باشد. قند محتوى در گيلاس كه از لوولوز تركيب شده براى مبتلايان به بيمارى ديابت بسيار مناسب است . به سبب خواص مدر بودن و تقويت كنندگى آن را در بيماريهاى نقرس ، روماتيسم ، اختلالات كليوى و يبوست به كار مى برند. و به مناسبت وجود ويتامين آ تعادل اسيدى - قليائى را حفظ نموده و از عوامل حفظ و تقويت قواى جوانى بشمار مى آيد. کوبیده گیلاس تازه چنانچه روی پوست صورت قرار گیرد خشکی و کدورت پوست را برطرف می کند و پوست صورت را تقئیت کرده و شفاف می نماید. علاوه بر آن به سبب دارا بودن اسيد كينيك در درمان بيماريهاى كليوى و بخصوص سنگهاى مجارى ادرار تجويز مى شود اگر گيلاس را صبح ها ميل كنند اثر آن بيشتر و فعالتر خواهد گرديد مشروط بر آنكه ناشتا مصرف گردد. براى آنكه به عنوان داروى معالج مؤ ثر افتد لازم است بجز گيلاس چيز ديگرى به صورت صبحانه خورده نشود و موقع ناهار وشام هم قبل از شروع به غذا خوردن مقدارى گيلاس تناول شود. اگر يكى دو روز بجز گيلاس چيز ديگرى خورده نشود كليه مواد زائد و سموم موجود در بدن دفع خواهد شد. به عبارت ديگر گيلاس يكى از دفع كننده هاى بسيار عالى سموم و فضولات بدن مى باشد.
نوشيدن روزى دو ليوان آب گيلاس درمان را تكميل مى كند. بهتر است آنرا در فواصل بين دو غذا مصرف نمايند.

جوشانده دم گيلاس يكى از مدرهاى بسيار معروف و قديمى است كه از زمانهاى گذشته از آن بهره مى گرفته اند. اين جوشانده براى دفع تمامى اختلالات كليه و مثانه بسيار مفيد است . اگر بتوان آب گيلاس تازه را نيز به مقدار مساوى با جوشانده دم گيلاس مخلوط كرده بنوشند اثر آن چند برابر خواهد گرديد. براى تهيه جوشانده مقدار 20 گرم دم گيلاس را در يك ليتر آب به مدت چند دقيقه بجوشانند سپس آنرا بگذارند تا خنك شود. بعدا آن را صاف كرده بتدريج بنوشند.