چرا انسان ها خواب مي بينند، تعابير خواب ها چيست، چه رازهايي در آنها
نهفته است و ... از مواردي هستند که در مقاله امروز در مورد آنها بحث مي
کنيم.
علاقه به خواب و رويا پيشينه اي به قدمت تاريخ بشريت دارد. يکي از کتاب
هاي آسماني مانند "قرآن" و "انجيل" سرشار از داستان هاي مختلف در مورد
خواب و رويا مي باشد که شامل اولين روياها که تقريبا 1900 سال قبل از
ميلاد مسيح به وقوع پيوستند نيز مي باشد. مردم يونان، روم و بابل به خواب
و رويا اعتقاد محکمي داشتند به ويژه در شب هاي جنگ. آنها تصور مي کردند که
خدا از طريق رويا به آنها راه پيروزي را نشان مي دهد. امروزه اعتقاد به
خواب و رويا و تفسير آن مانند گذشته عميق نميباشد. در آغاز قرن 20 زيگموند
فروي خواب را به اين صورت تعريف کرد: "راهي ملکوتي به ضمير ناخودآگاه." او
تصور خود را از رويا نشات گرفته از احساسات سرکوب شده فرد به ويژه اميال
جنسي مي دانست. امروزه بر اين باورند که تعبير فرويد اندکي ساده انگارانه
بوده. اما به راستي ما براي چه خواب مي بينيم؟
خواب هايي که مي بينيم معمولا نوعي واکنش نسبت به افکار، فعاليتها و
احساساتي هستند که در طول روز داشتيم. آنها بازتاب افکاري هستند که براي
يکي دو روز گذشته در ذهن ما خطور مي کردند. روياها ظاهرا يکي از بخش هاي
جدا نشدني موجوديت ما هستند. چندي پيش آزمايشي انجام شد که در طي آن به
افراد بالغ داروهايي داده ميشد که اجازه حرکت سريع مردمک چشم در خواب
(REM) را از آنها مي گرفت. زماني که چشم چنين حرکتي دارد، فرد مورد نظر
خواب مي بيند. حذف توانايي خواب ديدن تضادهاي اخلاقي شديدي را در افراد
تحت آزمايش ايجاد کرد. آنها به شدت مضطرب و خشن شده بودند و نمي توانستند
به راحتي بر روي مطلبي تمرکز کنند. در اين آزمايش همچنين ثابت شد که هر چه
فردي جوانتر باشد رويا براي حفظ سلامت او نقش محوري تري را بازي مي کند.
مطالعه و تحقيق دانشمندان در زمينه خواب و رويا به يکسري نتايج جهان
شمول ختم شده. اول اينکه تمام افراد حتي آنهايي که اين امر را انکار مي
کنند خواب مي بينند. خواب ديدن به اندازه نفس کشيدن يک امري بديهي است.
کودکان خيلي بيشتر از بزرگترها خواب مي بينند. نوزادان در حدود 70% از
خواب خود را در حال ديدن روياهاي متعدد هستند. در مقايسه، بزرگسالان تنها
در 25% از خواب خود رويا مي بينند. در برخي موارد ثابت شده است که حيوانات
نيز خواب مي بينند.
کلیه حقوق تحت مجوز