ازدواج عبارت است از يک قرارداد اجتماعي
مبتني بر توافق و سازش بين زن و مرد که موجب شروع زندگي مشترک مي شود .
بدين ترتيب آنها در غم و شادي و لذت و رنج يکديگر سهيم مي شوند و مشکلات
زندگي را به ياري همديگر حل مي کنند .
نظر متخصصين در مورد خصوصيات جسمي براي ازدواج و بارداري
- سلامت جسمي داشته باشند و به بيماريهاي ناتوان کننده و معلوليت مبتلا نباشند .
- سلامت رواني داشته باشند و واقعيات را خوب درک کنند . هذيان توهم و اختلالات درکي نداشته باشد .
- مشاوره ژنتيکي شده باشند و اختلالات سيستم تناسلي در آنها بررسي شده باشد .
- ناهنجاري هاي جسمي ( نارسايي قلبي ، نارسايي کليه ، ناهنجاريهاي دستگاه گوارش ، تومور ) نداشته باشند .
- اختلالات شخصيتي نداشته باشند .
- آشنا به قوانين و مقررات و عرف ازدواج و زناشويي باشند و خود را براي اين تجربه مهم آماده کرده باشند .
محدوده سني مناسب براي ازدواج و تشکيل خانواده
زوجين ا ز لحاظ جسمي ، بايد بلوغ کامل و از نظر رواني
آمادگي پذيرش مسئوليت ازدواج را داشته باشند . در اين مورد رعايت سن مناسب
براي دختر و پسر ، زمينه هاي لازم جهت يک ازدواج موفق را فراهم مي کند .
به خاطر بسپاريد که بيش از سن تقويمي ، سن عقلي ضامن بقاي زندگي مشترک
خواهد بود .
متخصصان سن مناسب ازدواج را براي دختران ۱۸ تا ۲۴ سال و براي
پسران ۲۴ تا ۲۸ سال توصيه مي کنند . معمولاً اختلاف سن ۲ تا ۶ سال بين
دختر و پسر توصيه مي شود .
يک زوج براي حفظ سلامت ، جلوگيري از پيري زودرس ، پيشگيري از مشکلات اقتصادي و تربيت فرزندان صالح و لايق بايد بدانند که :
- محدوده سني مناسب براي بارداري ۱۸ تا ۳۵ سال و مناسب ترين زمان بين ۲۰ تا ۳۰ سالگي است .
- حاملگي زير ۱۸ سال و بالاي ۳۵ سال مخاطره آميز است .
- فاصله کمتر از ۳ سال بين دو حاملگي خطرناک است .
- زايمان چهارم و بيشتر ، داراي عوارض زيادي براي مادر و نوزاد است . بنابراين داشتن بيش از ۲ يا ۳ فرزند توصيه نمي شود .
آزمايش هاي قبل از ازدواج
براي کسب اطمينان از سلامت زوجين انجام آزمايشهاي زير قبل از ازدواج ضروري است :
- تشخيص مبتلايان به سيفليس
- تشخيص مبتلايان به تالاسمي
- تشخيص معتادين
بيماريهاي مقاربتي - که در زمان تماس جنسي از فردي به فرد
ديگر منتقل مي شوند - را مي توان قبل از ازدواج و يا قبل از بارداري به
وسيله معاینات و آزمايش هاي اختصاصي تشخيص داد . برخي از اين بيماريها
عبارتند از : سوزاک ، سيفليس ، کلاميديا ، ايدز و زگيل تناسلي . با تشخيص
اين گونه بيماريها مي توان از ابتلا فرد ديگر ( همسر ) و نيز احتمالاً
ابتلا به جنين در داخل رحم پيشگيري کرد .
مصرف سيگار ،الکل و مواد مخدر در زن يا مرد مي تواند روي
قدرت باروري مؤثر باشد و موجب ناباروري و يا کاهش ارتباط جنسي شود . در
صورت حاملگي نيز عوارض بارداري ( افزايش خونريزي ، زايمان زودرس ) و نيز
عوارض نوزادي ( ناهنجاريهاي مادرزادي ،تأخير رشد داخل رحمي جنين ، تولد
نوزاد با وزن کم ، اختلالات رفتاري و عقب ماندگي ذهني نوزاد و بالاخره
افزايش مرگ و مير دوره نوزادي ) افزايش مي يابد . لذا توصيه مي شود
معتادان به هر يک از اين مواد قبل از اقدام به ازدواج و يا قبل از بارداري
از مصرف سيگار ، الکل و مواد مخدر خودداري کنند .
توصيه مي شود زوجين قبل از بارداري به موارد زير توجه کنند :
اگر چه سرخجه بيماري ويروسي ساده اي است ، ليکن ابتلا به آن
در دوران بارداري براي جنين بسيار خطرناک است لذا به خانم هايي که تا کنون
به بيماري سرخجه مبتلا نشده اند توصيه مي شود که واکسن سرخجه را بزنند و
تا مدت ۳ ماه بعد از زمان تزريق واکسن ، باردار نشوند .
در صورتي که Rh خون خانمي منفي باشد ، حتماً به Rh خون همسرش
توجه شود تا در صورت مثبت بودن ، در دوران بارداري اقدامات لازم صورت گيرد
.
تزريق يک دوره کامل واکسن کزاز به صورت ۵ نوبتي ( به فواصل ۱
ماهه ، ۶ ماهه ، ۱ ساله و ۲ ساله و بعد از هر ۱۰ سال يکبار به عنوان
يادآورد ) توصيه مي شود . بدين ترتيب از ابتلا به بيماري عفوني و بسيار
خطرناک کزاز جلوگيري به عمل آمده ، مصونيت حاصل مي شود .
تالاسمي
سلولهاي قرمز خون انسان وظيفه اکسيژن رساني به قسمتهاي مختلف
بدن را به عهده دارند . آنها اين کار را از طريق ماده اي در درونشان به
نام هموگلوبين انجام مي دهند .
هموگلوبين داراي دو قسمت است . قسمت اول از چهار زنجيره ( رشته ) درست شده است و قسمت دوم را اتم آهن تشکيل مي دهد .
هر گاه به علل مختلف ، مقدار آهن بدن کم شود ، باعث نوعي کم
خوني به نام کم خوني فقر آهن مي شود . اگر زنجيره هاي هموگلوبين دچار
اشکال شوند ، يک بيماري ارثي خوني به نام تالاسمي ايجاد مي شود . بسته به
اينکه کدام زنجيره و چه تعداد از اين چهار زنجيره هموگولوبين ، دچار اشکال
شود ، انواع مختلف تالاسمي به وجود مي آيد .
تالاسمي مينور
تالاسمي مينور يک بيماري تلقي نمي شود بلکه در واقع يک مشخصه
خوني است که مانند رنگ پوست به ارث مي رسد . زندگي فرد مبتلا به تالاسمي
مينور کاملاً عادي است و مي تواند به فعاليتهاي عادي روزمره بپردازد . فقط
از طريق انجام آزمايش خون مي توان مشخص کرد که فردي داراي ژن تالاسمي است
.
تالاسمي ماژور
تالاسمي ماژور نوعي اختلال در هموگلوبين است و فرد مبتلا
دچار کم خوني شديد خواهد شد . اين بيماري در چند ماه اول زندگي نشانه هاي
واضحي ندارد . از حدود شش ماهگي نشانه هاي بيماري آشکار مي شوند که
عبارتند از : تغيير قيافه صورت ، پوکي استخوانها ، اختلال رشد ، بلوغ جنسي
تأخيري ، نارسايي قلبي ، اختلال عملکرد غدد داخلي مانند لوزالمعده و بروز
ديابت ، مشکلات قلبي عروقي ، مشکلات گوارشي . بنابراين طول عمر اين افراد
از حد معمول کوتاهتر است .
چگونگي انتقال
اگر هم زن و هم مرد به صورت پنهان دچار اين عارضه باشند در
اين صورت خطر جدي براي ابتلا فرزندانشان وجود دارد . با آزمايش ساده خون
با مطلع شدن از اين مشکل ، مي توان با راهنمايي پزشکان از بروز آن براي
فرزندان جلوگيري کرد .
پيش از ازدواج با يک آزمايش ساده خون مي توان به وجود بيماري
پي برد . اگر قبل از ازدواج ( خصوصاً در ازدواجهاي فاميلي و يا در خانواده
هايي که فرد مبتلا به تالاسي در آنها وجود دارد ) آزمايش خوني از دختر و
پسر انجام گيرد ، در صورت مبتلا بودن آنها ، مي توان به موضوع پي برد . در
اين حالت بايد توصيه کرد که آن دو از ازدواج با هم صرف نظر کنند ، چرا که
حاصل اين ازدواج ممکن است کودکي مبتلا به تالاسمي باشد .
لذا به همه داوطلبين ازدواج توصيه مي شود قبل از عقد ، حتماً
آزمايش خون را جهت کشف تالاسمي انجام دهند و در صورت مبتلا شدن هر دو زوج
، از اين ازدواج حتي الامکان صرف نظر کنند .
مشاوره ژنتيک و ازدواج هاي فاميلي
مشاوره ژنتيک را چنين تعريف مي کنند :
« يک فرآيند آموزشي که به افراد مبتلا يا در معرض خطر کمک مي
کند تا طبيعت اختلال ژنتيکي (بيماري وارثتي ) و نحوه انتقال آن را
بشناسند و موضوعات مرتبط با درمان اين بيماريها و تنظيم خانواده را بهتر
درک کنند . »
از اصلي ترين اهداف مشاوره ژنتيک ، مشخص کردن خطر وقوع يا
تکرار يک بيماري ارثي در هر حاملگي است . تمام افرادي که هر يک از موارد
زير را در خود يا اجداد خود دارا هستند ، قبل از تصميم به ازدواج يا قبل
از بچه دار شدن يا در حين حاملگي و يا بعد از زايمان بايد تحت مشاوره
ژنتيک قرار گيرند ( که البته بهتر است قبل از تصميم به ازدواج و يا قبل از
بچه دار شدن باشد ) :
- ازدواجهاي فاميلي
- حاملگي در سن ۳۵ سال يا بالاتر
- وجود نقايص مادرزادي
- عقب ماندگي ذهني يا تأخير در رشد
- کوتاهي بيش از حد قد و ساير اختلالات رشدي
- نازايي يا سقطهاي مکرر در زنان و عقيمي در مردان
- ناتوانيهاي جسماني که در هنگام بلوغ شروع شده اند
- سرطانها ، برخي بيماريهاي قلبي ، فشار خون بالا و بيماريهاي ديگري که ارث در آن دخيل است مانند ديابت
- اختلالات سوخت و ساز بدن
- اختلالات رفتاري
بنابراين مشاوره ژنتيک به خانواده ها و افراد کمک مي کند تا :
- نقش توارث را در بيماريها بشناسند و خطر تکرار بيماري را در خويشاوندان و فرزندانشان بدانند .
- حقايق پزشکي درباره بيماريهاي ارثي را درک کنند ( نحوه تشخيص ،عاقبت بيماري وراثتي )
- راههاي در دسترس براي برخورد با خطر موجود را بشناسند .
- بهترين راه چاره را که با اهداف ، ارزشها و اعتقادات خانواده منطبق باشد بيابند .
ازدواجهاي فاميلي
ازدواج فاميلي ازدواجي است که در آن زوجين با يکديگر فاميل
هستند و بنابراين ژنهاي مشابه دارند . در حال حاضر هزاران نوع بيماري ارثي
مختلف شناخته شده اند که ممکن است از طريق به ارث رسيدن ژنهاي مشترک در
پدر و مادر ، فرزندان را مبتلا سازند . اين خطر در ازدواجهاي فاميلي به
علت وجود ژنهاي مشترک بيشتر خواهد بود . اين بدان معنا نيست که در
ازدواجهاي غيرفاميلي هيچگونه خطري وجود ندارد ، بلکه احتمال خطر پايين تر
خواهد بود . بنابراين ازدواج فاميلي از نظر علم ژنتيک منطقي نيست .
جدول زير ارتباط بين درجه خويشاوندي و درصد ژنهاي مشترک را مشخص مي کند :
درجه خويشاوندي |
افراد فاميل |
درصد ژنهاي مشترک |
يک |
پدر ، مادر ،فرزندان ، خواهران و برادران |
50% |
دو |
خاله ها ، دايي ها ، عموها ، برادر و خواهرزاده ها |
25% |
سه |
دختر عمو ، پسر عمو ، دختر خاله ، پسر خاله ، دخترعمه ، پسرعمه ، دختردايي ، پسردايي |
12.5% |
چهار |
نوه خاله ،نوه دايي ،نوه عمو ، و نوه عمه |
6.25% |
پنج |
نتيجه خاله ، نتيجه دايي ،نتيجه عمو ،نتيجه عمه |
3.12% |
شش |
نبيره خاله ، نبيره دايي ، نبيره عمو ، نبيره عمه |
1.56% |
علل اختلالات ژنتيکي
- نقايص ژني : در اين بيماريها ، اختلالات ژنتيکي
از طريق به ارث رسيدن يک ژن معيوب از پدر ، مادر و يا هر دو به وقوع مي
پيوندد . مانند کم خوني داسي شکل ، هموفيلي ، کوررنگي .
- اختلالات کروموزومي : اين بيماريها ژنتيکي
به علت اختلال در ساختمان و يا تعداد کروموزم ها ايجاد مي شوند . شايعترين
اختلال کروموزومي سندرم داون يا منگوليسم است . با افزايش سن مادر ،
احتمال اين اختلال بيشتر مي شود .
به طوري که در يک خانم ۲۰ ساله احتمال به دنيا
آوردن فرزند مبتلا به منگوليسم حدود يک در ۲۰۰۰ و در خانم ۴۰ ساله يک در
۱۰۰ است .