عکاسی در شب می تواند بسیار
سرگرم کننده و جالب باشد. عکاسی در غروب یک روز گرم تابستان و یا در یک شب
زمستانی که نورها در دوردست سوسو میزند بسیار جالب است و راه مناسبی برای
محک زدن توانائیهای یک دوربین می باشد. تمام چیزی که برای این کار لازم
است یک سه پایه خوب و حوصله فراوان می باشد.
برای عکس برداری در شب به برنامه ریزی بیشتری نسبت به روز نیاز دارید. عکس
گرفتن در شب زمان بیشتری می گیرد و به تنظیمات بیشتری روی دوربین نیاز
دارد. به علاوه، باید موضوع مناسبی نیز در دسترس باشد. عکاس باید ترکیب
بندی تصویر با نور موجود را بداند و تعیین نماید که کدام بخش از ترکیب
روشنتر است و دوربین را در چه زاویه ای قرار دهد که احساس و حالت مناسبی
را القا نماید.
عکاسی در شب با دوربین اتوماتیک
در حالی که بیشتر عکس هایی که در شب گرفته می شود با استفاده از دوربین
های حرفه ای است که قابلیت کنترل زمان باز ماندن شاتر در آنها وجود دارد،
ولی در بعضی از دوربین های اتوماتیک دیجیتال نیز مد "عکاسی در شب" وجود
دارد که در صورتی که عکاس تنظیمات مناسبی را روی دوربین اعمال نماید می
توان عکسهای خوبی در شب گرفت.
در بیشتر مواقع مد عکاسی در شب در دوربین های اتوماتیک برای عکاسی از
کسانی است که در مقابل یک صحنه تاریک (مثلا نمای یک شهر در شب) ایستاده
اند. در این حالت دوربین بطور اتوماتیک فلاش می زند و بعد از زدن فلاش
برای ثبت منظره پشت برای چند لحظه شاتر باز می ماند. بهمین خاطر اندکی
قرمزی چشم در این حالت ایجاد می گردد. برای عکاسی از منظره شب باید فلاش
خاموش شود. در مد منظره شب وقتی که فلاش خاموش باشد، بسته به مدل دوربین،
ممکن است زمان عکس برداری افزایش یافته و بین 2 تا 8 ثانیه شود. در این
نوع دوربین ها، هر چند دوربین بیشتر در سرعت شاتر و دیافراگم از پیش تعیین
شده کار می کند، ولی ممکن است کنترلهای دیگری در اختیار کاربر قرار داده
شده باشد.
کنترل فوکوس
سیستم فوکوس خودکار در بیشتر دوربین های اتوماتیک در شرایط نور کم دچار
مشکل می باشد. در چنین شرایطی بعضی مدلها (نه همه) بطور پیش فرض تنظیم
فاصله را در حالت بینهایت قرار می دهند. بهر حال، اگر دوربین مد منظره
Lan_dscape دارد (که به معنی تنظیم فاصله بینهایت است) میتوان از آن در مد
عکاسی در شب استفاده نمود تا به فوکوس درستی دست یافت.
کنترل نور
این حقیقت که دروبین های اتوماتیک سرعت شاتر را که عامل اساسی در زمان
نوردهی و عکاسی در شب است، بطور خودکار تعیین می کنند یک مشکل اساسی در
عکاسی در شب با دوربین های اتوماتیک می باشد. به علاوه دوربین های
اتوماتیک بخاطر عدم دقت سیستم اندازه گیری نورشان در شرایط نور کم، معمولا
زمان لازم برای عکاسی در شب را کمتر از زمان لازم تخمین می زنند. بخاطر
همین معمولا عکس آنها همانطور که در تصویر زیر مشاهده می شود کاملا تاریک
میشود.
نوردهی اتوماتیک – 2 ثانیه در f2.8
نوردهی اتوماتیک – 2 ثانیه در f2.8 و ISO200
برای افزایش روشنایی تصویر در دوربین های اتوماتیک دو راه حل وجود دارد.
راه اول اینکه حساسیت سنسور را بالا ببرید. با تغییر ISO دوربین به 200 د
رهمان زمان نوردهی تصویری روشنتر و جالب تر تولید شده است. با تنظیم ISO
در 400 روشنایی باز هم بیشتر می شود، ولی در تصویر نویز تولید می شود. از
انجا که دوربین های مختلف پاسخ متفاوتی در برابر افزایش حساسیت می دهند،
باید دروبین خود را حتما در این شرایط آزمایش نمایید.
بعضی از دوربین ها برای اطمینان از کم شدن نویز در شب بطور خودکار ISO را
تغییر می دهند. برای اطلاع بیشتر از مشخصات دوربین خود نگاهی به دفترچه
راهنمای آن بیندازید.
راه دوم برای داشتن عکسهایی روشنتر استفاده از جبران نوری بالاتر است، ولی
این کار به دقت و مهارت بیشتری نیاز دارد. تنظیم یک جبران نوری در حدود
+1EV یا حتی بیشتر در چنین شرایطی می تواند دوربین را مجبور به استفاده از
سرعت شاتر پایینتری نماید
کنترل رنگ
در شب، احتمالا منبع اصلی نور، لامپهای التهابی اطراف می باشد. با تنظیم
تراز سفیدی دوربین روی تنظیم مخصوص نور موجود ( در بیشتر دوربین ها بنام
نور تنگستن نامیده می شود) باعث تولید دقیقتر رنگهای صحنه مورد عکاسی می
شود.
تراز سفیدی اتوماتیک
تراز سفیدی نور تنگستن
همانطور که در تصاویر بالا دیده می شود، تراز سفیدی اتوماتیک رنگهای
گرمتری تولید می کند و استفاده از مد نور تنگستن باعث ایجاد رنگهای سردتر
در عکس می شود. انتخاب بین این دو تصویر تا به سلیقه شخصی عکاس بستگی دارد.
بهر حال باید دانسته شود که بیشتر دوربین های اتوماتیک توانائیهای محدودی
برای عکاسی در شب دارند و در بین آنها، مدلهایی که قابلیت های بالاتری
داشته باشند قادر به تولید عکسهای بهتری خواهند بود.
عکاسی با دوربین حرفه ای
برای گرفتن عکس در شب، دوربین باید محدوده سرعت شاتری تا 15 ثانیه داشته و زمان باز ماندن شاتر قابل کنترل باشد.
همچنین باید بتواند تصاویری بدون نویز در ISO 100 یا پایینتر بگیرد و در
ISO 200 تصاویری با حداقل نویز داشته باشد. بعلاوه دوربین باید داررای
سیستم کاهش نویز بوده که بطور اتوماتیک یا دستی با بالا رفتن سرعت شاتر
فعال شود و تا حد ممکن بتواند نویز تصاویر را کاهش دهد. یکی از بزرگترین
مشکلات دوربین های دیجیتال در عکاسی شب مساله نویز می باشد که با بالا
رفتن حساسیت و یا کم شدن سرعت شاتر به شدت بر کیفیت عکس تاثیر می گذارد.
در دوربین های با کیفیت پایین نویز در حدی می تواند باشد که موضوع مورد
عکاسی بکلی مخدوش شود.
همانند بسیاری از مسائل مرتبط با عکاسی، میتوان در مورد عکاسی در شب خطوط
راهنمای خاصی را معین نمود، ولی بیشتر نتیجه به دست آمده به دوربین مورد
استفاده، مهارت عکاس و موضوع مورد عکاسی بستگی دارد. در ادامه پیشنهاداتی
برای تنظیم دوربین برای عکاسی در شب آمده است که با استفاده از تجربه
استفاده از چند مدل دوربین به دست آمده است.
چون عکاسی در شب به صرف وقت زیاد، شانس، آب و هوا و .. بستگی دارد بنابر
این ممکن است فرصت به دست آمده همیشه به دست نیاید. بنابر این برای
اطمینان از نتیجه کار همیشه از هر موضوع چندین عکس با تنظیم های مختلف
بگیرید.
اول اینکه باید از مد برنامه ریزی شده دوربین صرفنظر کنید. مد برنامه ریزی
شده Program حتی در بیشتر دوربین های دارای سیستم تنظیم نور پیشرفته و حتی
در مد گرفتن چند عکس با تنظیم های مختلف، حداکثر نتیجه ای معادل با دوربین
های اتوماتیک می دهد. بیشتر مدهای برنامه ریزی شده برای استفاده در زمان
روز و یا با فلاش طراحی شده اند. بنابر این بهترین نتیجه را می توا ن در
مد تنظیم دستی و یا مد اولویت با شاتر که بعضا مد Time Value (TV) نیز
نامیده می شود به دست آورد.
چند عکس بهتر از یک عکس
در تصاویر زیر، با استفاده از یک شاتر خاص در حالت حداقل نویزی که دوربین
پیشنهاد کرده است، یعنی ISO 50 شروع به عکاسی شده و در هر عکس زمان نوردهی
بیشتر شده است.
4 ثانیه50 ISO.
8 ثانیه50 ISO.
15 ثانیه50 ISO.
30 ثانیه 50 ISO.
60 ثانیه 50 ISO.
قاعدتا انتخاب بهترین عکس از بین عکسها کار سختی نیست: اول اینکه باید
موضوع مورد نظر در عکس افتاده باشد! و دوم بستگی به سلیقه عکاس دارد!
اگر دوربین امکان گرفتن عکسهای با زمان طولانی تر را می دهد، میتوان این
بار با دیافراگم کوچکتر یک سری دیگر عکس گرفت. دروبینهای کمی هستند که
زمان نوردهی تا حد ۱ دقیقه ِا بالاتر دارند و عکاسی در شب با استفاده از
دیافراگم کوچک و حساسیت کم (برای کاهش نویز) نیاز به زمان نوردهی در حدود
دقیقه و بالاتر دارد.
نوردهی 1 دقیقه در f8 و ISO 50
معمولا وقتی که فوکوس دوربین روی بی نهایت تنظیم شده باشد، استفاده از
دیافراگم در حدود f8 یا f10 نتیجه بهتری می دهد. در این حالت تصویرنسبت به
حالتی که دیافراگم بازتر است دارای لبه های شارپ تری (دقیقتر) است.
به فرض اینکه دوربین دارای زمان نوردهی بالا و دیافراگم کوچک است، می توان
همانند نمونه ای که در بالا مشاهده شد یک سری عکس جدید گرفت، منتها با
زمان نوردهی بالاتر که با 5 ثانیه شروع شده و سپس در زمانهای 15 ثانیه، 30
ثانیه، 1 دقیقه و 1.5 دقیقه با 1so پایین تکرار می شود. ( در ISO بالاتر،
زمان هر عکس باید کوتاهتر از زمان فوق شود.). با داشتن مد نوردهی B (Bulb)
روی دوربین و استفاده از یک ساعت می توان به سادگی این کار را انجام داد.
با این وجود، در حالی که استفاده از دیافراگم کوچک برای منظره چه در روز
یا شب مطلوب است، ولی بیشتر دوربین های دیجیتال حداکثر زمان نوردهی خود را
(احتمالا به خاطر مشکل نویز) محدود می کنند که استفاده از دیافراگم های
کوچک را که باعث بالا رفتن زمان نوردهی می شود غیر ممکن می سازد.
به عنوان اخرین توصیه، اینکه با استفاده از تصویر ی که روی LCD دیده می
شود نمی توان زیاد در مورد روشنایی تصویر اظهار نظر کرد. چون پشت LCD برای
دیدن تصویر روشن می شود، معمولا عکسی روشنتر از عکس واقعی را نشان می دهد.
به علاوه در شب که چشم به نور کم محیط عادت کرده است، ممکن است تصویر روی
LCD خیلی روشن تر به نظر آید و گمراه کننده باشد. بنابر این باید در
صورتیکه ممکن باشد روشنایی صفحه در شب کم شود.
نهایتا اینکه بقول قدیمیها کار نیکو کردن از پر کردن است! تجربه از دوربین
مهمتر است. پس تا جایی که می توانید تجربه کنید و از تجربیات خود یاد
بگیرید و لذت ببرید.
|