بنظر ما این تصمیم دیرهنگام که بیشتر بواسطه عدم همراهی و خواست خودروسازان و در کنار آن کیفیت پایین سوخت گازوئیلی پالایشگاههای داخلی بود، بهترین سیاست و راهبرد درباره سوخت خودروهای کشور است. حال که سوخت بنزین به قیمت واقعی خود نزدیک می شود و خودروهای گاز سوز نیز مشکلات خاص خود را دارند، تنوع بخشیدن به سبد سوختی بهترین راه حل بود.

در حال حاضر میزان گوگرد موجود در گازوئیل تولید داخل حدود 1000 برابر تولیدات پالایشگاههای اروپاست. در عین حال با راه اندازی پالایشگاه اراک در سال 1391 حدود 60 هزار بشکه گازوئیل مرغوب در کشور تولید خواهد شد که نیاز تنها 250 هزار دستگاه خودرو را تامین می نماید. با این وجود استقرار زیرساختهای مناسب تولید و پخش سوخت مرغوب اولین گام لازم و اساسی در این روند می باشد.

با این حال باید دید که رونمایی از یک موتور دیزل در ایران خودرو تنها یک نمایش بوده یا این راهبرد در آینده ای نزدیک تحقق خواهد یافت؟ گفته می شود که موتور رونمایی شده تنها 4 دقیقه دوام آورده و کار کرده است (بنقل از جهان نیوز).

طراحی و ساخت این موتور با تخصیص 20 میلیارد تومان که از سوی شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی تامین شد، توسط یک شرکت آلمانی انجام گرفته است. و این همان شرکتی است که پیش از این موتور ملی ایران خودرو EF7 را طراحی کرده بود.

این موتور احتمالاً با کد EFD عرضه خواهد شد و گفته می شود استانداردهای یورو 5 را پاس می کند. حداکثر توان آن 120 اسب بخار و گشتاور آن 256 نیوتون متر است و در ساخت آن از تکنولوژی ریل سوخت پرفشار و توربوشارژ بهره گیری شده است. بعلاوه مصرف سوخت آن 25 تا 30 درصد نسبت به مشابه بنزینی آن کمتر خواهد بود و حدود 40 درصد نیز آلایندگی کمتری خواهد داشت. با این اوصاف علاوه بر قیمت کمتر سوخت دیزلی نسبت به بنزین و دوام بالا  و استهلاک بسیار پایین موتورهای دیزل، پیش بینی استقبال و موفقیت خودروهای دیزلی با لحاظ تامین سوخت مناسب، قابل تحقق خواهد بود.

توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای ‏سایت “پدال” نوشته شده درج تمام یا قسمتی از ‏این ‏مطلب، ‏تنها با ذکر نام سایت و آدرس دقیق این صفحه مجاز است.