گل گاو زبان برای بیماری های عصبی بسیار موثر است و در نقاط مختلف ایران از جمله دامنه رشته کوه های البرز می روید. گل گاو زبان از زمان های بسیار دور مورد استفاده ایرانیان بوده و به عنوان دارویی آرام بخش شناخته شده است.  

گل گاو زبان را نباید با گیاه گاو زبان اشتباه گرفت. گیاه گاو زبان در کشورهای مختلف جهان می روید که زادگاهش کشورهای حاشیه مدیترانه بوده و از آنجا به تمام دنیا رفته است. شیوه مصرف این دو گیاه دارویی به صورت دم کردن است و هر دو آن ها بنفش رنگند.

یک گیاه شناس در این باره گفت: نام عملی که بر گیاه گاو زبان نهاده اند برای گل گاو زبان ایران عنوان مناسبی نیست، چون این دو گیاه در ظاهر و مقداری در خاصیت، با هم متفاوتند. "مسعود داود آبادی" اظهار داشت: گل گاو زبان دارای گلبرگ های درشت است و به همین علت تنها گلبرگ های آن مورد استفاده قرار می گیرد، اما در گیاه گاو زبان به دلیل ریز بودن علاوه بر گلبرگ از ریشه و ساقه آن نیز استفاده می شود و این امر یکی از علل نامگذاری این دو گیاه است.

وی افزود: بیشترین عصاره این گیاه در گلبرگ های آن است و به مقدار کمتری در ساقه و سایر قسمت های گیاه وجود دارد.