بیشتر بدانیم
ویروس HIV از راه تماسهای عادی : مانند دست دادن ، بوسیدن ، از یک ظرف غذا خوردن و در آغوش گرفتن انتقال نمی یابد.
اگر به هر دلیلی با ویروس ایدز مواجه شدید چه اقداماتی را باید انجام داد؟ در واقع آگاهی از این موضوع امری حیاتی و....
اگر به هر دلیلی با ویروس ایدز مواجه شدید چه اقداماتی را باید انجام داد؟
 1- هر چه سریعتر با آب و صابون محل را شستشو بدهید.
 2- اگر مخاط آلوده شده بود با آب فراوان شستشو بدهید.
3- زمان وساعت تماس را یادداشت واطلاع دهید.
 4- بلا فاصله درمان به مدت حداقل 4 هفته علیه HIV شروع میگردد(حداکثر تا72 ساعت پس از آلودگی اثر بخش است)
 5- آزمایش HIV در سه نوبت( هفته ششم وماه سوم وماه ششم )
 6- انجام آزمایشات(Lft,CBC,BUN,CR , BS, در خانمهاBHCG) قبل از شروع درمان
 7- از اهداء خون واعضاء خوداری نمایند همچنین در خانمها علاوه بر موارد مذکور توصیه میگردد تا از بارداری وشیردهی پرهیز نمایند.
 8- اگر جواب آزمایش مثبت بود 12 ماه درمان انجام میگردد.
9- "
اگر آلودگی از طریق سوزن باشد توصیه میگردد تا تدابیر لازم جهت آلودگی به
ویروس هپاتیت هم انجام پذیرد مانند تزریق بلا فاصله ایمونوگلوبولین و
واکسن همزمان در دو نقطه متفاوت و انجام آزمایشات مربوط به ویروس هپاتیت"
راه های پیشگیری از سرایت HIV چیست؟
استراتزی مقابله با ایدز با تبلیغات وسیع در سرتاسر دنیا ABCاست یعنی:
Abstain - A : پرهیز وبه تاخیر انداختن اولین رابطه جنسی
Be Faithful - B : (پایبندی و وفاداری) ایمن تر باقی ماندن از طریق پایبندی به یک شریک جنسی یا از طریق کاهش تعداد شرکای جنسی
Condomise
- C : (استفاده از کاندم) استفاده صحیح و مداوم از کاندوم برای جوانانی
که از نظر جنسی فعالند یا زوجهایی که یکی از آنها HIV مثبت است ٬ روسپی ها
و شرکای جنسیشان و هر که تماس جنسی با فردی که در معرض HIV بوده داشته است.
پیشگیری از عفونت HIV در جمعیت عمومی شامل:
الف) آموزش همگانی در مورد HIV و ایدز و رفتارهای پرخطر مرتبط با آن
ب) تأمین سلامت خون و فرآوردههای خونی
مهمترین موضوع در آموزش رفتارهای پرخطر، آموزش رفتارهای جنسی سالم میباشد.
ابتدا باید ببینیم رفتار جنسی ناسالم و پرخطر چیست؟ رفتار جنسی ناسالم هر گونه تماس جنسی را میگویند که در آن فرد از سلامت خود یا شریک جنسی خود آگاه نباشد.
مشکل از این جا ناشی میشود که آگاهی از سلامت خود یا دیگران به راحتی
امکانپذیر نیست. بعنوان مثال؛ در حدود 90 درصد افراد HIV مثبت از آلوده
بودن خودشان اطلاعی ندارند. از طرف دیگر؛ منفی بودن آزمایشات تشخیصی در
ابتدای آلودگی با HIV نمیتواند دلیل سالم بودن فرد باشد زیرا نتیجه این
آزمایشات در اوایل دوره آلودگی معمولاً منفی میباشد.
پس چاره چیست؟
برای
آگاهی از سلامت افراد باید به رفتارهای آنها توجه کرد. اگر فردی از
رفتارهای پرخطر آگاهی داشته باشد بهتر میتواند در خصوص سلامت خود یا شریک
جنسی خود قضاوت کند. داشتن رفتارهای پرخطر احتمال آلودگی به HIV و سایر
عفونتهایآمیزشی را بیشتر میکند.
رفتارهای جنسی پرخطر کدامند؟
رفتارهای جنسی پرخطر عبارتند از :
• داشتن شرکای جنسی متعدد
• تماسهای جنسی نامعمول (تماس مقعدی و دهانی)
• متوسل شدن به خشونت در زمان تماس جنسی
• مصرف الکل، مواد مخدر و یا روانگردان قبل از برقراری تماس جنسی
• تماس جنسی محافظت نشده ( عدم استفاده از کاندوم)
بنابراین برای پیشگیری از HIV و ایدز در جامعه باید رفتارهای جنسی سالم را به افراد به ویژه نوجوانان و جوانان آموزش داد..
تماس جنسی ایمنتر (safer sex) یعنی چه ؟
رابطه جنسی ایمنتر به فعالیتهای جنسی اطلاق میشود که ریسک کمی از عفونت با HIV دارند.
رابطه جنسی ایمنتر اغلب به معنای استفاده از کاندوم حین رابطه جنسی است.
وقتی کاندوم بطور صحیح استفاده شود بعنوان سد فیزیکی عمل میکند و از انتقال ترشحات آلوده به جریان خون فرد دیگر جلوگیری میکند.
پیشگیری از عفونت HIV در گروههای در معرض خطر ...
نکات مهم در تماسهای شغلی : ...
تماسهای شغلی که می تواند موجب انتقال HIV شود عبارتند از : ...
خطر انتقال بیمارستانی HIV از بیماران آلوده به سایر بیماران : ...
دندان پزشکان برای کاهش خطر ابتلا و اصابت سوزن باید کارهای زیر را انجام دهند: ...
توضیحات در ادامه مطالب ...
پیشگیری از عفونت HIV در گروههای در معرض خطر
بعضی
از افراد و گروهها مثل معتادین تزریقی، کارکنان بهداشتی درمانی، نوزادان
متولد شده از مادران HIV مثبت، مبتلایان به عفونتهای آمیزشی و افراد با
رفتارهای جنسی پرخطر در معرض خطر بالای آلودگی به HIV قرار دارند. لذا
باید توجه بیشتری به این افراد مبذول داشت.
الف) زنان HIV مثبت باید تا حد امکان از باردار شدن خود جلوگیری کنند. لذا توصیه میشود که در این
افراد از دو روش پیشگیری از بارداری به طور همزمان استفاده گردد تا احتمال بارداری به حداقل برسد.
با این حال اگر خانم HIV مثبت باردار شود با تجویز داروهای ضد ویروسی در زمان بارداری
سعی میشود از انتقال HIV به جنین وی جلوگیری شود. البته تجویز این داروها
در زمان حاملگی همراه با خطراتی میباشد، ضمن آنکه این داروها بسیار گران
و کمیاب میباشند. همچنین در نوزدان متولد شده از مادران HIV مثبت میتوان از داروهای ضد ویروسی استفاده کرد.
ب) کارکنان بهداشتی درمانی
یکی از گروهای در معرض خطر آلودگی به HIV می باشند. لذا دستورالعملهایی
تحت عنوان ”احتیاطات استاندارد“ تدوین شده است که تمامی کارکنان بهداشتی
درمانی باید آنها را به کار ببندند تا خطر انتقال HIV در آنها به حداقل
برسد.
ج) یکی دیگر از گروههای پرخطر، معتادین تزریقی میباشند که بدلیل استفاده مشترک از سرنگ و سوزن و رفتارهای پرخطر دیگر، منبع مهم آلودگی به HIV در کشور به شمار میروند. اقدامات پیشگیرانه در این گروه شامل
تشویق و ترغیب معتادین به ترک، تغییر اعتیاد تزریقی به روشهای کم خطرتر و
در نهایت توزیع سرنگ و سوزن و کاندوم رایگان در بین آنها میباشد. از این اقدامات بعنوان راهکارهای ”کاهش آسیب“ یاد میشود.
د) ابتلا به عفونتهای آمیزشی مثل سوزاک، سیفیلس و... خطر انتقال HIV را به دنبال دارد. از طرف دیگر درمان عفونتهای آمیزشی خطر احتمال آلودگی به HIV را کم میکند. لذا تشخیص و درمان کامل عفونتهای آمیزشی در مبتلایان به آنها یکی از مهمترین اقدامات پیشگیری از ایدز به شمار میرود.
هـ) افرادی که رفتارهای پرخطر به ویژه رفتارهای پرخطر جنسی دارند
لازم است که تحت مشاوره قرار گیرند تا از خطرات آلودگی به HIV آگاه شوند و
در صورت لزوم آزمایشات تشخیصی به طور داوطلبانه از آنها به عمل آید. مشاوره و آزمایشات داوطلبانه در مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری در سراسر کشور به طور رایگان انجام میشود.
نکات مهم در تماسهای شغلی :
1- انتقال HIV از راه پوست سالم در هیچ مکان یا شرایطی به اثبات نرسیده است .
2-
هیچگونه خطر انتقال HIV از راه تماس نزدیک با بیماران، مواجهه با قطرات
پخش شده در هوا و حتی تماس با سطوح محیطی مشاهده نگردیده است .
3-
تقریبا تمام موارد قطعی انتقال HIV مربوط به خون یا دیگر مایعات آلوده به
خون بوده و تنها دو مورد انتقال غیر این راه بوده است (یک مورد در اثر
مایع جنب خونی ودیگری دراثر کشت غلیظ شده HIV)
4- تاکنون هیچ مورد
انتقال شغلی از راه ترشحات مهبل، منی و شیر گزارش نشده است، باوجود این
مسئله ، بایستی درتمام تماسها اصول احتیاطات استاندارد را رعایت نمود.
5-
تاکنون هیچ مورد انتقال HBV و HIV از راه تنفس دهان به دهان گزارش نشده
است ولی برای پیشگیری از انتقال عفونت هرپس سیمپلکس و نایسریامننژیتدیس و
احتمال تئوریک انتقال HIV و HBV در این موارد از ماسکهای مخصوص استفاده
شده و بعد از مصرف ضد عفونی گردند.
6-رعایت احتیاطات استاندارد در موارد جراحی تا 93% از تماس باخون پیشگیری می نماید.
تماسهای شغلی که می تواند موجب انتقال HIV شود عبارتند از :
1- آسیبهای مربوط به تماس جلدی مثل فرورفتن سوزن یا بریدگی توسط سوزن یا اشیاء تیز دیگر
2- آ لودگی غشاء های مخاطی
3-
آلودگی پوست غیر سالم یا اسیب دیده از طریق خراشیدگی یا درماتیت ها (البته
در پوست منافذ غیر قابل تشخیص وجود دارد که گاهی HIV از این منافذ می
تواند وارد شود)
منابع HIV شامل خون ،مایعات خونی بافت ها و دیگر
مایعات بدن نظیر منی ، ترشحات واژینال، مایع مغزی نخاعی٬ مایع سینوویال،
پریتونئال پریکاردیال و مایع آمنیوتیک که همه اینها می توانند موجب انتقال
عفونت HIV به دیگران شوند. در
خصوص بزاق به طور کلی تماس با بزاق یک فرد آلوده به HIV در صورتی که خون
قابل رویت در آن وجود نداشته باشد بعنوان یک عامل خطر آفرین برای انتقال
HIV مطرح نمی شود تماس با اشک، عرق ادرار و مدفوع غیر خونی شخص آلوده نمی
تواند به عنوان عامل خطر آفرین انتقال HIV محسوب گردند.
HIV
از طریق شیر انسان آلوده می تواند به نوزاد یا کودک منتقل شود. اما تماس
با شیر انسان بعنوان یک تماس شغلی برای انتقال HIV درنظر گرفته نمی شود
مطالعات نشان داده است که متوسط خطر انتقال HIV توسط سوزن و یا دیگر
آسیبهای جلدی توسط اشیاء تیز آلوده به HIV حدود32 % است .
خطر انتقال بیمارستانی HIV از بیماران آلوده به سایر بیماران :
انجام تست HIV قبل از عمل جراحی نمی تواند موجب ممانعت از ابتلای شغلی HIV گردد وتوصیه به انجام آن نمی شود.
اساس پیشگیری اولیه پرسنل پزشکی دررابطه با HIV این است که خون تمام افراد می بایست آلوده فرض شود مگر خلاف آن ثابت شود (رعایت احتیاطات استاندارد)
پرسنل
پزشکی درصورت فرو رفتن سوزن مشکوک یا آلوده به HIV به دست و …باید در اسرع
وقت به مراکز بهداشت استان و یا شهرستان مراجعه کنند.
درصورت پاشیده شدن خون و مایعات آلوده به HIV به محیط ،مرکز کنترل بیماریها (CDC) توصیه می کند که :
1- دستکش و درصورت لزوم سایر وسایل محافظ پوشیده شود.
2- با دستگاه کاغذی حوله ای ، خون و مواد ریخته شده در محیط پاک شود .
3-محل با آب و صابون شسته شود.
4-درصورتی
که سطح آلوده صاف باشد با محلول 1:100 (10000 ppm) هیپوکلریت سدیم
(وایتکس) عفونت زدایی شود و اگر سطح آلوده ناهموار و دارای خلل و فرج باشد
با محلول 1:10 (ppm 100000) گندزادیی شود. اگر بیش از 30سی سی خون درمحلی
ریخته شود بایستی خون را با حوله کاغذی بپوشانیم وبرروی حوله محلول
1:10هیپوکریت سدیم ریخته پس از 10 دقیقه محل را با آب صابون شستشو دهیم و
دوباره آنها را با هیپوکلریت سدیم گندزدایی نماییم.
دندان پزشکان برای کاهش خطر ابتلا و اصابت سوزن باید کارهای زیر را انجام دهند:
1-از دستکش استفاده کنند.
2-پس از تماس با هر بیمار دستکش ها تعویض گردد.
3-دستکش ها در دست شسته نشوند ویا از آن استفاده مجدد نشود.
4-بلافاصله پس از درآوردن دستکش ها ، دست ها شسته شوند.
5-دندانپزشکان جهت جلوگیری از پاشیده شدن خون و ترشحات ، از ماسک ، عینک و یا محافظ صورت استفاده نمایند.
به هیچ وجه نوک سوزن را به طرف خود نگیرند.
6-سوزن مصرف شده از سرنگ مصرف شده جدانشود، خم نشوند، شکسته و یا دست کاری نگردد.
هرگز درپوش ها ی مصرف شده مجددا بر روی سوزن قرار داده نشود
7-می
توان از کاتترهای جدید که در حرارت بالاسوزن را قطع و خاکستر می کند
استفاده نمود. با این وجود باید دانست که درحال حاضر پیشگیری رفتاری ،
مؤثرترین راه برای جلوگیری از گسترش بیشتر شناخته شده است .