جروبحث بر سر مسائل مالی
معمولا ابعاد گسترده ای دارد. از خريد لباسهای نو برای بچه ها گرفته تا
خريد مخلفات برای عيد و پذيرايی و ترتيب دادن مسافرت و تفريحات نوروزی و
غيره...
اختلاف سليقه در مورد خانه تکانی و دکوراسيون منزل
علاوه
بر مسئله سليقه ممکن است زوج بر سرتعويض وسايلی که نمی خواهند در سال جديد
در خانه داشته باشند و يا خريدن وسايلی که در سال جديد لازم دارند هم
اختلاف نظر پيدا کنند. از موارد ديگر اينکه مثلا ممکن است هر دو نفر کار
کنند و نرسند طوری که ميخواهند اين کار را انجام بدهند. و يا ممکن است
فشار روی يکی از طرفين بيشتر باشد و ناراحتی از اين موضوع روی رابطه زوج
اثر منفی بگذارد. اين موارد با برنامه ريزی و صحبت کردن معمولا حل می شود.
البته در اکثر مواقع بهرحال يک نفر بايد کوتاه بياد اما نه در حدی که حس
کند حقش خورده شده و بعدا اثرش روی محبتش به همسرش بروز کند. از خودتان
اول بپرسيد: آيا واقعا نظر همسرم در تصميم برای خريد چيزی با دادن تغييرات
در منزل لازم است؟ چرا بايد نظر او را هم لحاظ کنم؟
کلا دو مدل تصميم گيری در رابطه زوج ها وجود دارد:
۱. مدل منطقی يا شناختی:
• هر دو در تصميم گيری مشارکت می کنند،
• يکی تصميم می گيرد و ديگری مشاوره می دهد
• يکی تصميم می گيرد و ديگری بی تفاوت است
۲. مدل قدرتی:
• تصميم با کسی که قدرت اقتصادی دارد
• تصميم با کسی که قدرت کنترل رابطه زناشویی را دارد
• تصميم با کسی که قدرت آشپزخانه را دارد
در شناسايی اينکه چه مدل ارتباطی داريد، می تواند در نحوه برخورد شما با اختلاف نظر طرف مقابلتان کمک کننده باشد.
مسئله مالی
مورد
بعدی که ممکن است ريشه خيلی از مشاجرات زوج ها در طول تعطيلات باشد، مسئله
مالی است. جروبحث بر سر مسائل مالی معمولا ابعاد گسترده ای دارد. از خريد
لباسهای نو برای بچه ها گرفته تا خريد مخلفات برای عيد و پذيرايی و ترتيب
دادن مسافرت و تفريحات نوروزی و غيره. اين موارد معمولا در دو حالت پيش
مياد يکی اينکه زوج در مورد موقعيت مالی شان با هم هماهنگ و رو راست
نيستند، مثلا آقا درآمد خانه را تحت کنترل دارد و خانم نمی داند که آيا
زمانی که همسرش می گويد ندارم که فلان وسيله را تهيه کنم واقعا از نظر
مالی در مضيقه است و يا صرفا برای اينکه خواست او را برآورده نکند مسئله
مالی را پيش می کشد.
حالت
دوم اين است که يکی از والدين، معمولا مادر، تحت تاثير احساسات می خواهد
خواسته فرزندش را برآورده کند و مثلا لباسی را که بچه خواسته برای عيد او
تهيه کند و والد ديگر که معمولا پدر خانواده است با توجه به اشراف به
شرايط مالی خانواده نميخواهد و يا نمی تواند تن به اين خواسته بدهد. اين
نوع اختلافات بر روی بچه ها هم اثر می گذارد. فرزند شما نبايد لزوما لباس
گران قيمتی داشته باشد تا از نوروز و سال جديد لذت ببرد. اين نحوه ارائه
آن لباس يا وسيله است که ميتواند به بچه احساس دلگرمی و شادی بدهد. در ضمن
بچه ها بايد از سنين کودکی با واقعيت های زندگی آشنا بشوند. ما نمی توانيم
بچه ها را در حباب، به دور از واقعيتها بزرگ کنيم. توجه نماييد که حتی اگر
در چنين شرايطی قرار گرفتيد هرگز رابطه خودتان را بخاطر نفر سوم که در اين
موقعيت فرزندتان است خدشه دار نکنيد و سعی کنيد مثل يک تيم عمل کنيد. برای
آقايانی که فکر می کنند همسرانشان توقعات مالی دور از انتظاری دارند و به
قول معروف آنها را درک نمی کنند. توصيه می کنم در اين مورد با هم صحبت
کنيد، البته نه پيش از خواب و در حالت خستگی و يا عصبانيت، بلکه در حالی
که داريد با هم قدم می زنيد يا چايی نوش جان می کنيد. بگوييد مثلا عيد
نزديک است بيا با هم يک برنامه ريزی مالی هم بکنيم. و اين کار در هر شرايط
مالی ممکن است. چون برنامه ريزی شما است که به پولتان برکت می دهد نه
مقداری که در ميآوريد و يا خرج می کنيد.
وقت گذراندن با خانواده
مورد
بعدی، مورد وقت گذراندن با خانواده است. در دوران تعطيلات افراد خانواده
از قديم و نديم با هم به همه جا بخصوص برای ديد و بازديد های نوروزی که
رسم بسيار ارزشمندی است، می رفتند. چون خانواده به عنوان يک واحد کامل در
اجتماع حضور پيدا ميکند و بر ارزشهای اين نهاد بنيادی تاکيد می شود. اما
امروزه داشتن اين شرايط بعضا ايده آل گرايی است. مثلا وقتی نوجوان ما برای
کنکور ورودی دانشگاه آماده می شود نمی تواند چندين روز از وقتش را برای
ديد و بازديد ها بگذارد هر چند ضروری و محترم هم است. يا مثلا تعداد
نوجوانهايی که نمی خواهند با خانواده شان به ديد و بازديد های عيد بروند
رو به افزايش است، چون نوجوان در سنی است که می خواهد استقلالش را به همه
نشان بدهد و از هر طريقی که بتواند بگويد من يک واحد جدا از شما هستم و
اقدام به قد برافراشتن در برابر خواست والدينش می کند.
در
مواقعی که همراهی نوجوانتان با شما ضروری است حال چه بخاطر فردی که به
ديدنش می رويد و يا برای حفظ هماهنگی در خانواده، اين مورد را در نظر
داشته باشيد که از او بپرسيد چرا نسبت به اين فرد خاص اين حس را دارد و
بعد از اينکه نشان داديد صحبت او را درک می کنيد برايش دليل خودتان را
بياوريد که چرا برای شما مهم است که فرزندتان در اين ديدار حضور داشته
باشد. نوجوانان تشنه احترام هستند و اينکه بدانند شما مثل يک بچه آنها را
به دنبالتان نميکشيد و آنها را در حدی دانسته ايد که برايشان دليل بياوريد
با شما همراهی خواهند کرد.
مسئله
ديگر در مورد والدين است و يا در بين زوج های جوان. زمانی که يکی از آنها
در ايام تعطيلات همچنان وظايف شغلی دارد و نمی تواند در مراسم آنطور که
بايد و شايد حاضر شود و همسرش و يا خانواده را همراهی کند، اين باعث می
شود که خانواده نتوانند تعطيلات را با هم بگذرانند و نسبت به خانواده های
ديگر و اقوام احساس انزوا کنند، چون نمی توانند به عنوان يک خانواده به
ديد و بازديدها بپردازند.
درک
متقابل در اين مورد کمک شايانی می کند که هم به داشتن همسری اين چنين
متعهد افتخار کنيد و هم اينکه همسرتان با رضايت بر سر کارش حاضر شود و
احساس ناراحتی که از نبودن با خانواده اش در اين ايام دارد بر روی کارش
اثر معکوس نگذارد. بهر حال اين کار منبع درآمدی برای خانواده شما است که
رفاه بهتر شما را فراهم می کند. مطمئنا همسر شما اراده نکرده که دقيقا در
تعطيلات نوروزی سر کار باشد و با همسر و خانواده اش وقت نگذراند.
ديد و بازديد ها
مورد
بعدی عدم هماهنگی زوج ها در تنطيم ديد و بازديد هاست، که يکی از طرفين می
خواهد آداب و رسوم را کاملا بجا بياورند و ديگری اولويت های ديگری را
دارد. اين موردی است که خيلی از زوج ها بخصوص اگر تازه ازدواج کرده باشند
با آن دست و پنجه نرم می کنند.
در
اين مورد بايد آقايان شرايط همسرانشان را درک کنند. از نظر فرهنگی تنظيم
امور اجتماعی خانواده بر دوش خانمها است و اگر خانمی تازه عروس هم باشد که
اين مسئله چندين برابر می شود. بنابراين توصيه من به زوج ها اين است که
ليستی از جاهايی که بايد برويد را تهيه کنيد و با همکاری خانواده هايتان
طوری تنظيم کنيد که بر اساس اولويت افرادی را که بايد حتما ديدار کنيد،
ببينيد و چند روز آينده را هم به خودتان و رابطه تان اختصاص دهيد. بعضی
اوقات اين بحث پيش می آيد که اول خانه اقوام خانم برويم يا آقا و يا اينکه
بايد حتما هرجا پدر و مادرمان رفتند ما هم برويم. شما ديگر خودتان يک
خانواده مستقل هستيد و با رعايت احترام خودتان بايد تعيين کنيد که کی و به
کجا می رويد.
در
ضمن معمولا آقايان تصور می کنند با هر بار ديد و بازديد لطفی است که به
خانمشان کرده اند در صورتی که شما يک واحد هستيد و کارهای اجتماعی که می
کنيد به حساب هر دوی شما گذاشته می شود. ارتباط های تلفنی و ديداری را
محدود کنيد و با هم برنامه بگذاريد (حتما نبايد مسافرت باشيد که بتوانيد
چند روزی را با هم بگذرانيد). اينطوری هم توقعات اقوام از شما برآورده شده
و هم از تعطيلاتتان لذت برده ايد.
برای
افرادی که از خانواده شان دورند به هر دليلی مانند دانشجوها، سربازان
وظيفه، و افرادی که خانواده خود را از دست داده اند و يا به هر دليلی تنها
زندگی ميکنند و غيره، کمی اين دوران ممکن است سخت باشد چون اين زمان
دورانی است که اکثر خانواده ها دورهم جمع می شوند. البته می شود برای اين
زمان از پيش برنامه ريزی کرد، مثلا با دوست ها و آشنايان قرار گذاشت، يک
کتاب انگيزه بخش را در اين دوران مطالعه کرد، فيلم ديد و یا راجع به زندگی
و اهداف آينده فکر کرد و برنامه ريزی کرد.
شرايط غير قابل پيش بينی
در
ضمن بعضی اوقات شرايطی پيش مياد که خارج از کنترل ماست و این روی تجربه ما
از دوران اثر بگذارد. مثلا ممکن است فردی، عزيزش را از دست داده باشد و از
اينکه سال نو را بدون او جشن می گيرد احساس دلتنگی کند، یا کسی مريض داشته
باشد و يا ممکن است به هر دليلی در زندگی ناراحتی داشته باشد. اما چون همه
خوشحالند شما هم به خودتان نهيب می زنيد که خوشحال باشيد و خود اين کار يک
جور فشار مضاعف بشود.
بهترين
توصيه به افراد اين است که به منابع معنوی تان تکيه کنيد. مثلا اگر مذهبی
هستيد خيرات بدهيد، فاتحه بخوانيد و يا اگر مقدور هست بر سر خاک عزيزانتان
برويد و با آنها خلوت کنيد. در جلسات معنوی و نيايش شرکت کنيد. اگر مريض
داريد می توانيد با آنها باشيد که در اين دوران تنهايی را کمتر حس کنند و
با هم به کاری بپردازيد که امکانش هست و هر دوی شما را خوشحال می کند حتی
در حد تماشای يک فيلم يا قدم زدن در محوطه بيمارستان و شکر خدا بخاط اين
همه نعمت که در اطرافتان هست، در بدترين شرايط هم چيزی هست که بخاطرش شکر
گزار باشيد.
مطرح
کردن مورد بعدی بخصوص در دنيای امروز که ازدواج های بين فرهنگی خيلی رايج
شده خالی از لطف نيست. مشکلاتی که زوج ها بعد از کريسمس در کشورهای غربی
دارند با بقيه ايام سال متفاوت است! در کل در کشورهای غربی تعطيلات کريسمس
و سال نو مراسم متفاوتی از نوروز دارند. اکثر مواردی که به عنوان موارد
اختلاف برانگيز در زمان تعطيلات اشاره شد بين فرهنگ های مختلف مشترک است.
اما مسئله خوردن و نوشيدن در دوران تعطيلات مسئله ای است که در فرهنگ های
غربی و شرقی کمی متفاوت است. مثلا نوشيدن مشروبات الکلی جزئی از مراسم
شادی و جشن سال نو ميلادی است. اکثر زوج هايی که در کشورهای غربی بعد از
اين تعطيلات برای مشاوره مراجعه می کنند بغير از مسائلی که مطرح شد، مشکل
جنسی دارند که غالبا کم شدن ميل جنسی خانم ها و يا ايجاد مشکل در نعوظ
آقايان است که ربط مستقيم با مصرف زياد الکل دارد.
اما
در مورد کشورهايی که نوروز را جشن می گيرند، به واسطه ديد و بازديد ها
افراد ممکن است دچار عوارض پرخوری بشوند و يا مثلا افرادی که از ناراحتی
های مزمنی چون ديابت و فشارخون بالا رنج می برند در کنترل کردن بيماری شان
دچار مشکل بشوند. چون يا در مصرف داروهايشان سهل انگاری کرده اند مثلا
نتوانسته اند آنها را به موقع مصرف کنند و يا مواد غذايی را مصرف کرده اند
که معمولا در رژيم خاص غذايی خود ندارند. مثلا افرادی که ديابت دارند و در
هر عيد ديدنی يک چايی قند پهلو می نوشند خيلی کمکی به ديابتشان نکرده اند.
بر
اثر نوسان کنترل بر روی بيماری ها فرد ممکن است دچار عوارض جنسی هم بشود
مثلا ديابت کنترل نشده در خانم ها باعث کم شدن ميل جنسی و کم شدن تحريک
پذيری جنسی می شود و در آقايان ممکن است باعث بروز مشکل در نعوظشان شود.
در ضمنبد نيست به احساس گناه فرد بعد از تعطيلات هم اشاره شود. اينکه مثلا
فردی رژيم غذايی خاصی را دنبال ميکرده و حالا آن را شکسته، اين فرد نسبت
به خودش هم احساس خوبی ندارد و فکر ميکند که بی اراده بوده و به خودش
سرکوفت می زند. جلوگيری از اين قضيه دست خود شماست. اينکه از قبل برنامه
ريزی کنيد قرصتان را برداريد و در جيب کتی بگذاريد که می خواهيد بپوشيد و
يا در کيفتان بگذاريد. و در هر ديد و بازديد هم مجبور نيستيد همه ميوه و
شيرينی که به شما تعارف ميشود را ميل کنيد. می توانيد آن را برداريد و
گوشه پيش دستی بگذاريد که احترام صاحب خانه را هم به جا آورده باشيد.
اينها به نوعی مرور بديهيات است اما خيلی راحت می شود همين مراحل ساده را
ناديده گرفت و به عواقبش دچار شد.