اقتصاد دانایی محور، مبتنی بر
تولید، توزیع و استفاده از دانش و اطلاعات است و دانایی محوری را گرایش به
سرمایه گذاری با تكنولوژی بالا می داند
توسعه
جهان آینده مبتنی بر اقتصاد دانش محور به زودی فراگیر شده و شکل جدیدی از
رفتارهای مدرن اقتصادی را در جامعه بشری بوجود خواهد آورد به گونه ای که
برخی مدعی اند؛ از سال 2010 به بعد فقط کشورهائی که بتوانند با علم و دانش
فضای خلاقیت و نو‌اوری را در جامعه خود گسترش دهند شانس داشتن اقتصاد قوی
را خواهند داشت.
با دانش محور شدن اقتصاد، فرصت استفاده و
پشتیبانی از منابع اقتصادی جهان به وجود آمده و از تجربه کشورهای پیشرو در
این زمینه استفاده و ازخدمات مناسب با زمان کمتر و سود بیشتر بهره خواهیم
برد.
اقتصاد دانایی محور، مبتنی بر تولید،
توزیع و استفاده از دانش و اطلاعات است و دانایی محوری را گرایش به سرمایه
گذاری با تكنولوژی بالا می داند.
توسعه
و رشد این اقتصاد مستلزم بهینه سازی همزمان مجموعه سیاست های صنعتی، سیاست
های توسعه علوم پایه و سیاست های توسعه فناوری است. بنابراین
تاکید اقتصاد دانایی محور فقط تولید و توزیع اطلاعات و دانش نیست بلکه نکته
مهم به کارگیری آنها است، یعنی استفاده موثر و به کارگیری انواع مختلف
دانش در تمام فعالیت های اقتصادی.
برخی
اقتصاددانان مانند «دنی کوا» استاد مدرسه اقتصاد لندن ترجیح می دهند
اقتصاد مبتنی بر دانایی را اقتصاد بدون وزن بنامند زیرا برخلاف
گذشته که رشد اقتصادی را بر حسب تولید محصولات سنگین همچون فولاد و تجهیزات
و ماشین آلات سنگین صنعتی و نظایر آن تعریف می کردند امروزه رشد اقتصادی
بر حسب محصولات سبک الکترونیکی تعریف می شود و نیز به این نکته توجه می شود
که سهم دانش در ارزش افزوده به مراتب بیش از سهم سایر عوامل تولید است. از
این رو می توان ادعا کرد مهم ترین عامل تعیین کننده در سطح زندگی در
کشورهایی که در خط مقدم توسعه هستند سهم دانش در تولید کالاها و خدمات است.
برخلاف
اقتصاد سنتی در اقتصاد دانش محور ، سرمایه گذاری و تکنولوژی به طور متقابل
ارزش یکدیگر را بالا می برند . تکنولوژی می تواند بازگشت سرمایه را به
میزانی که نیروی کار و منابع مادی توانایی افزایش آن را ندارند ، ارتقا
بخشد.
در اقتصاد سنتی توسعه اقتصادی یکنواخت، خطی و کند است ، انتخاب نوع
کالاها مبتنی بر خواست تولید کننده می باشد. در این نوع اقتصاد بازارها
همگن و متجانس فرض می شود و یک برنامه مشخص بازاریابی در مورد همه آنها
اجرا می شود. منبع اصلی مزیت رقابتی در اقتصاد سنتی دسترسی آسان به مواد
اولیه ، نیروی کار ارزان، نقدینگی، کاهش هزینه تولید از طریق صرفه جویی های
مقیاسی یعنی تولید انبوه می باشد. در این اقتصاد وحدت شرکتها و ادغام آنها
به ندرت صورت می گیرد.
اما
در اقتصاد دانش محور ، توسعه اقتصادی دستخوش تغییرات بسیار شدید می باشد و
به علت تحولات تکنولوژی و رقابت، چرخه حیات کالاها در آن بسیار کوتاه مدت
است و انتخاب نوع کالا نیز کاملا مشتری محور است. گردانندگان اصلی
اقتصاد دانش محور ، شرکتهای دانش محور و کارآفرینان مبتکر می باشند و
گستره رقابت درآن بین المللی است.در این اقتصاد بر پایه شرایط خاص هر بازار
برنامه بازاریابی متفاوت، کالای متفاوت ، قیمت متفاوت و روش های پیشبرد
فروش متفاوت در نظر گرفته می شود.
تحول پذیری رشته فعالیت در
اقتصاد دانائی محور بسیار سریع و متناسب با انتظارات بازار است و این
فرصتهای موجود در بازار است که به مدیریت دیکته می کند که در قبال انگیزه و
روش توسعه دادوستد و راه برد آن، استراتژیهای متغیر داشته باشد.
تولید
در سازمانهای تولیدی به صورت منعطف می باشد و منبع نوآوری آن تحقیق و
ابتکار سیستمی است.جهت گیری اصلی فن آوری و روند حرکت آن در
اقتصاد دانش محور به سمت رایانه ای کردن تمام مراحل طراحی ، ساخت و... و
همینطور بهره گیری از تجارت الکترونیک و فناوری ICT می باشد. برای گذار از
اقتصاد سنتی به اقتصاد دانش محور باید به سه عامل مهم که موفقیت ما در گرو
آنهاست توجه کنیم :اول ، دانش که به عنوان سرمایه معنوی و مولفه ای که در
تصمیم گیریها و برنامه ریزیها نقش کلیدی دارد. دوم, تحولات سریع و مداوم که
شرایط را پیچیده کرده است و سوم، جهانی شدن است که همه این تلاشها برای
دستیابی به آن می باشد.
کلیه حقوق تحت مجوز