اشتباه نشود اینکه گفتیم در اثر روزه گرفتن استراحت می کند، معنای آن این نیست که از عمل باز می ماند ، بلکه معنای آن این است که از سرعت عمل خود می کاهد تا استراحت کند و خستگی خود را بگیرد و بدین ترتیب روزه، ضعف، احتقان ( بند آمدن ادرار )، چاقی بدن، تصلب شرایین و زخم معده را برطرف می سازد .

درست به همین دلیل است که می گوییم ، روزه عمر را طولانی میکند ، به جسم نشاط می دهد و انسان را از کسلی و سستی نجات می بخشد و از مرض ها  و دردها آزاد می کند .

در اثر روزه اطمینان و آسایش برای انسان به وجود می آید ، زیرا انسان درک می کند که با روزه داری با خدای جهان و آفریننده خود رابطه پیدا کرده است . قرآن کریم می فرماید : ( آگاه باشید که با ذکر خدا قلب انسان اطمینان پیدا می کند ) و بدون تردید ، اطمینان ، از بهترین وسایل دفع کننده اضطراب و وحشت و ترس است.

روزه از دیدگاه دانشمندان:

دکتر (الکسیس کارل) در کتاب انسان موجود ناشناخته می نویسد : با روزه داری قند خون در کبد می ریزد و چربی هایی که در زیر پوست ذخیره شده اند و پروتئین ها ی عضلات و غدد و سلول های کبدی آزاد می شوند و به مصرف تغذیه می رسند. دکتر کارل می گوید : لزوم روزه داری در تمام ادیان تأکید شده است . در روزه ابتدا گرسنگی و گاهی نوعی تحریک عصبی و بعد ضعفی احساس می شود ، ولی درعین حال ، کیفیات پوشیده ای که اهمیت زیادی دارند ، به فعالیت می افتند و بالاخره تمام اعضاء مواد خاص خود را برای نگه داری و تعادل محیط داخلی و قلب قربانی می کنند و به این ترتیب روزه تمام بافت ها ی بدنی را می شوید و آن ها  را تازه می کند.

دکتر (ژان فروموزان) روش معالجه با روزه را شست و شوی اعضای بدن تعبیر می کند که در آغاز روزه داری ، زبان باردار است ، عرق بدن زیاد است ، دهان بدبو است و گاه آب از بینی راه می افتد ، که همه این ها  علامت شروع شست وشوی کامل بدن است . پس از سه چهار روز بو برطرف می شود . اسید اوریک ادرار کاهش می یابد و شخص احساس سبکی و خوشی خارق العاده ای می کند . در این حال اعضا هم استراحتی کافی دارند . دکتر (تومانیانس) راجع به فواید روزه داری می نویسد : (فایده بزرگ کم خوردن و پرهیز نمودن از غذاها در یک مدت کوتاه آن است که چون معده در طول مدت یازده ماه مرتب پر از غذا بوده در مدت یک ماه روزه داری مواد غذایی خود را دفع می کند و همین طور کبد که برای حل و هضم غذا مجهور است دائماً صفرای خود را مصرف کند ، در مدت سی روز ترشحات صفراوی را صرف حل کردن باقی مانده غذای جمع شده خواهد کرد . دستگاه ها ضمه در نتیجه کم خوردن غذا ، اندکی فراغت را حاصل نموده و رفع خستگی می نماید . روزه یعنی کم خوردن و کم آشامیدن در مدت معینی از سال و این بهترین راه معالجه وحفظ تندرستی است ، که طب قدیم و جدید را از این حیث متوجه خود ساخته . مخصوصاً امراضی را که بر دستگاه ها ضمه ، به خصوص کلیه و کبد عارض می شود و به توسط دارو نمی توان آن ها  را علاج نمود ، روزه به خوبی معالجه می نماید . چنانچه بهترین دارو برای برطرف ساختن سوء ها ضمه نیز روزه گرفتن است .

دکتر (گونل پا) فرانسوی می گوید : (چهار پنجم بیماری ها  از تخمیر غذا در روده ها  ناشی می شود که همه با روزه اصلاح می گردد) .

دکتر ( آلکسی سوفورین ) در کتاب خود می نویسد: جسم به هنگام روزه به جای غذا از مواد باقی مانده در بدن استفاده کرده و آن ها  را مصرف می نماید و بدین وسیله مواد کثیف و عفونی ای که در جسم هست و ریشه و خمیره بیماری ها  از آن ها  است . از بین می رود . روزه سبب بهبودی همه بیماری ها  است . بنابراین شایسته است که جسم خود را به وسیله روزه ، نظیف و پاکیزه کنید .

 دکتر (کاریو) امریکایی می نویسد : هر شخص بیمار باید در سال مدتی از غذا پرهیز کند . زیرا مادامی که غذا به تن می رسد میکروب ها  در حال رشدند ، ولی هنگامی که از غذا پرهیز می کند ، میکروب ها  رو به ضعف می روند . وی هم چنین می افزاید روزه ای که اسلام واجب کرده ،‌ بزرگ ترین ضامن سلامتی تن می باشد .