مردان مبتلا به اختلال‌های نعوظی اغلب میل جنسی طبیعی دارند اما بدنشان پاسخ طبیعی به این میل نمی‌دهد. در بسیاری مواقع مشکل جسمی، سبب بروز این حالت می‌شود.

چه کسی در معرض خطر است؟
اختلال‌های نعوظی بیشتر در مردانی دیده می‌شود که پا به سن می‌گذارند اما بخشی از پیری و سالمندی نیست. در سن 40 سالگی حدود 5 درصد از مردان این حالت را تجربه می‌کنند. در سن 65 سالگی این عدد به 15 تا 25 درصد می‌رسد. اما این مساله به معنی آن نیست که سالمندی به معنی اتمام انجام روابط جنسی است.
این اختلال در هر سنی قابل درمان است.و اما راه های تشخیصی پزشک برای تشخیص، سوال‌هایی در مورد نشانه‌ها و تاریخچه پزشکی از شما می‌پرسد. معاینه فیزیکی نیز نقش مهمی در تشخیص دارد و گردش خون ضعیف و مشکل‌های عصبی مشخص می‌شود. همچنین ناهنجاری‌های ناحیه تناسلی، می‌تواند عاملی برای وجود این اختلال باشد.

آزمون‌های آزمایشگاهی:
آزمایش‌های متعددی می‌تواند به تشخیص کمک کند. اندازه‌گیری سطح تستوسترون می‌تواند بیانگر این باشد که آیا مشکل‌های هورمونی وجود دارد یا خیر، چرا که کاهش این هورمون با کاهش میل جنسی ارتباط دارد.
شمارش سلول‌های خونی، سطح کلسترول و عملکرد کبدی می‌تواند مشکل‌های مرتبط با این اختلال را نشان دهد.اختلال نعوظی، علامت بیماری قلبی در برخی موارد، اختلال نعوظ می‌تواند علامت هشداردهنده بیماری‌های جدی باشد. بیش از 2010 مطالعه نشان می‌دهد که اختلال نعوظی علامت پیشگویی‌کننده‌ای از حمله قلبی، سکته و مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی-‌عروقی است.
تحقیق‌ها نشان می‌دهد همه مردانی که به این اختلال مبتلا هستند باید از نظر بیماری‌های قلبی ارزیابی شوند. البته این به معنی آن نیست که هر مردی با اختلال نعوظی حتما به بیماری قلبی مبتلا است یا هر مرد با بیماری قلبی این اختلال را دارد بلکه بیماران باید از ارتباط میان این دو مطلع باشند.
دارو و تغییر رویه زندگی درمانی برای این اختلال است بسیاری از مردان با اختلال‌های نعوظی با تغییراتی در رویه زندگی قادرند عملکرد طبیعی جنسی خود را بازیابند. ترک سیگار، کاهش وزن و ورزش سبب بهبود جریان خون به ناحیه تناسلی آنها می‌شود.حتما در مورد ویاگرا هم مطالبی شنیده‌اید. اما ویاگرا تنها قرص درمان‌کننده نیست.

مجموعه داروهایی هستند که سبب بهبود جریان خون به آلت تناسلی هنگام رابطه جنسی می‌شوند. داروها معمولا یک ساعت قبل از فعالیت جنسی مصرف می‌شوند و نباید بیش از یک بار در روز مصرف شوند.جراحی، تزریق برخی داروهای دیگر، استفاده از پمپ‌های مخصوص و مشاوره‌ روانی از جمله درمان‌های دیگر هستند.چطور مانع از بروز این اختلال شویم

· ورزش کنید و وزنتان را در حد ایده‌آل نگه‌ دارید.

· اطراف افراد سیگاری نروید و سیگارتان را هم ترک کنید.

· هرگز الکل و موادمخدر مصرف نکنید.