درمان سردمزاجی در خانمها
اغلب شامل درمانهای غیردارویی است؛ هرچند در برخی موارد میتوان از درمان
دارویی نیز تحتنظر متخصصان مربوطه بهره برد...
فرآیند درمان سردمزاجی در خانمها عموما شامل استفاده از روشهای صحیح در شیوه زندگی و ارتباط با همسر است.
تعدیل و تغییر شیوه زندگی شامل ورزش
مرتب، استراحت کافی، کنترل استرس و اجتناب از مصرف دخانیات است. میتوان
از روشهای تقویت ماهیچههای لگن با استفاده از روش Kegel نیز بهره برد.
در این روش، فرد ماهیچههای لگن خود را سفت میکند؛
به طوری که انگار میخواهد جلوی ادرار کردن خود را بگیرد و تا 5 میشمرد و سپس خودش را رهاکرده و مجددا تکرار میکند.
روشهای دیگر مورد استفاده عبارتاند از:
توجه به مسایل پزشکی و روانشناختی زمینهای که میتوانند در ارتباط با ناتوانی جنسی باشند؛ مانند بیماری افسردگی، اضطراب، سایر بیماریهای عصبی، بیماری دیابت، بیماریهای قلبی عروقی، جراحیهای لگنی و سرطانها و مشکلات تیروییدی
و... همچنین توجه به عوامل دیگری مانند بالا رفتن سن، بارداری، یائسگی و
داروهایی که میتوانند بر زندگی جنسی فرد تاثیر بگذارند، میتواند در دفع
مشکل موثر افتد. امروزه حدود 40 میلیون خانم آمریکایی از ضعف تمایلات
جنسی رنج میبرند.
درمانهای
دارویی از جمله استفاده از استروژن و پروژسترون در افرادی که دچار مشکلاتی
در ارتباط با این 2 هورمون مهم زنانگیاند، توصیه میشود.
هر
چند استفاده از تستوسترون که یک هورمون مردانه است توسط سازمان غذا و
داروی آمریکا تایید نشده، به صورت موردی در برخی افراد تجویز میشود.
استفاده از سیلدنافیل و تادالافیل در خانمهایی که دچار عوارض جنسی ناشی از مصرف داروهای ضدافسردگی شدهاند، غیرمرسوم نیست.
در
یک مطالعه نیز دیدهاند که دارویی به نام تیبیولون که توسط سازمان غذا و
داروی آمریکا تایید نشده و برای درمان پوکی استخوان استفاده میشود، در افزایش میل جنسی موثر بوده است اما نکته مهم دارودرمانی، تجویز توسط یک درمانگر مشکلات جنسی است.