در زمان های قدیم پادشاهی قدرتمند زندگی میکرد که وزیران خردمند زیادی در خدمت داشت.
روزی
این پادشاه با نارضایتی وزیران خود را فراخواند و به آنها گفت: احساس
بسیار عجیبی دارم. دوست دارم انگشتری داشته باشم که حال مرا همواره یکسان
نگاه دارد. روی نگین این انگشتر باید جمله ای حک شده باشد که
وقتی ناراحت هستم مرا خوشحال کند و در عین حال هنگامی که خوشحال هستم و به
این جمله نگاه میکنم مرا غمگین سازد.
وزیران
خردمند همگی به فکر فرو رفتند و شروع به مشورت با یکدیگر کردند. در نهایت
آنها تصمیم گرفتند انگشتری برای پادشاه بسازند که بر روی نگین آن این جمله
حک شده باشد: " این نیز بگذرد "