مـتاسفانه
این روزها شیوع بیماریها و عفونت هایی که از طریق ارتباطات جنسی منتقل می
شوند بسیار گسترده شـده است و تمام افرادی که از نظر جنسی فعال
هستند در معرض خطرات ناشی از این بیماریها قرار دارند. بـرخـی از آنـها با درد،
زخم و ترشحات زیاد همراه هستند امـا سـایر آنها بدون هیچ گونه نشانه ای بوده و
برای مدت زمـان طـولانی بـه صورت نهفته باقی مانده و ممکن است سـهـوا بـه دیگران
منتقل شوند.
تعدادی از بیماری ها قابل درمـان بـوده و بـرخـی
دیـگـر درمـان نـاپـذیـرند. کسانی که مـی خـواهـنـد برای اولین بار با فردی ارتباط
جنسی برقرار
کنند باید مراقب باشند و از خود محافظت کنند. بهتر است پیـش از انجام هرگونه رابطه
ای کلیه آزمایشـهای
پزشکی را انـجـام دهـیـد تـا از سـلامـت فردی خود و شخص مقابل آگاهی لازم را بدست
آورید.
در این بخش برای بالا
بردن اطلاعات شما در مورد مسائل جنسی و بیماری هایی که سلامت جنسی شما را به خطر می اندازند لیستی از شایع ترین بیماری های مقاربتی را
به طور خلاصه فراهم آورده ایم. شما را آگاه می کنیم که این قبیل بیماریها چگونه
منتقل می شوند، علائم آنها چیست و روش های
درمانی هر یک به چه
صورت انجام می پذیرد.
الف)) بیماری های آمیزشی درمان پذیر
1-سوزاک
روش انتقال: از طریق
ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام
بارداری
علائم:
برای مردان: ترشحات
زردرنگ و غلیظ آلت تناسلی، احساس سوزش به هنگام دفع ادرار
برای خانم ها: افزایش
ترشحات مهبلی، سوزش به هنگام خروج ادرار و خونریزی های نا مرتب قاعدگی
درمان: آنتی بیوتیک
ها
2-سفیلیس
روش انتقال: ارتباط
دهانی، مهبلی، مقعدی و یا از طریق لمس کردن قسمت های عفونی
علائم: پس از گذشت
مدت زمان 2 تا 4 هفته پس از ابتلا به بیماری زخم های شدید گرد و بی دردی در محل
عفونی شده پدید می آیند
درمان: پنیسیلین
3-کلامدیا
روش انتقال: ارتباط
دهانی، مهبلی، مقعدی
علائم:
در مردان: احساس درد
به هنگام خروج ادرار، ترشحات آلتی و بروز گلو درد در صورت وجود ارتباط دهانی
در زنان: نیز دفع
ادرار همراه با درد شدید، ترشحات مهبلی و گلو درد در صورت ارتباط دهانی
درمان: آنتی بیوتیک
ها
ب
))بیماری های آمیزشی
غیرقابل درمان..
1-ویروس تبخال انسانی (HSV) نوع اول
روش انتقال: لمس
کردن، بوسیدن و یا برقراری تماس جنسی با نقاط حامل ویروس مثل جوش ها و خراش ها. ارتباط دهانی
علائم: زخم های سرد و
جوش های خیلی گرم که بر روی لب ها ، داخل حفره دهان، گلو و در موارد نادر بر روی
آلت تناسلی ظاهر می شود.
درمان: دارو هایی
برای درمان موضعی تجویز می شوند مثل آسایکلویر و یا والاکسیکلویر. به خاطر داشته
باشید که این روش های درمانی تنها رشد بیماری را متوقف و یا کند می کنند ولی
بیماری به طور کامل درمان نمی شود و از بین نمی رود.
2-ویروس تبخال دستگاه تناسلی(HSV) نوع دوم
روش انتقال: ارتباط
دهانی، مهبلی و یا مقعدی. این بیماری
ممکن است در ارتباط
دهانی منتقل شود
علائم: ایجاد برآمدگی
های قرمز رنگ و دردناک در اطراف آلت
تناسلی، پایین باسن و
رانها. البته ممکن است این برآمدگی ها در خانم ها درون مهبل و رحم نیز پدید آیند.
دفع ادرار همراه با درد شدید، تب، درد و ورم سینه ها و سایر غدد از دیگر نشانه های
این بیماری می باشند.
درمان: داروهای تجویز
شده توسط پزشک معالج از قبیل آسایکلویر، فامسیا کلویر و والاکسی سایکلویر. به خاطر
داشته باشید که مصرف این داروها تنها رشد این بیماری را متوقف می کنند و به منزله
نوعی درمان قطعی جوش های آلت تناسلی به شمار نمی روند.
3- ویروس هپاتیت: E,D,C,B,A روش انتقال: ارتباط جنسی به ویژه ارتباط مقعدی (و یا تماس با مدفوع آلوده) که بیشتر مربوط به
نوع A است، تزریق خون آلوده (
به ویژه در نوع C,B ).
علائم: نشانه های این
بیماری تقریبا شبیه به آنفلونزاست و در موارد شدیدتر با تب، دردهای شکمی، استفراغ،
یرقان (زردی پوست و چشم
ها) همراه است
درمان: استراحت مطلق،
مصرف مایعات و گاهی اوقات نیز مصرف آنتی بیوتیک برای جلوگیری از بروز باکتری های
نهفته. برای هپاتیت B نوعی واکسن درست شده است اما باید توجه داشت که واکسنها تنها از ابتلا
به بیماری جلوگیری می کنند و نوعی روش درمانی به حساب نمی آیند.
4-زگیل آلت تناسلی (برآمدگی ویروسی در انسان یا HPV)
روش انتقال: از طریق
ارتباط جنسی و یا
تماس با حوله و لباس های آلوده.
علائم:
برای مردان: ظاهر شدن
زگیل های بدون درد (معمولا شبیه به گل کلم) بر روی قضیب، پوست ختنه
گاه، بیضه ها و مجرای پیشاب داخلی.
در خانم ها: این زگیل
ها بر روی فرج و لب های آن، دیواره مهبل و داخل رحم ظاهر می شوند. همچنین این
امکان وجود دارد که زگیل ها در اطراف مقعد و یا حتی در روده نیز هم در مردان و هم
زنان پدید آیند
درمان: زگیل ها را می
توان از طریق انجماد، سوزاندن و جراحی لیزیک بر داشت. اما هیچ تضمینی برای عدم رشد
مجدد آنها وجود ندارد
5-ایدز (سندرم اکتسابی فقدان ایمنی بدن) و HIV (ویروس انسانی کمبود مصونیت بدن)
روش انتقال: ارتباط
جنسی، تزریق خون آلوده، و
همچنین انتقال بیماری از مادر آلوده به جنین در طول زمان بارداری، وضع حمل و یا
شیر دادن به نوزاد.
علائم: HIV نشانه هایی شبیه به آنفلونزای خفیف را دارد و ممکن است پیش از اینکه ایدز آشکار شود برای سال های متمادی نهفته باقی بماند. نشانه های ایدز نیز شامل تب، کاهش وزن، خستگی بیش از اندازه، اسهال و عفونت هایی که
در برخی موارد نادر منجر به بروز سرطان می شوند ( مثل تومور سرطانی کاپوسیز) و ذات
الریه می باشد.
درمان: مخلوطی از
داروهای ضد ویروس و آنهایی که رشد سلول های بیماری را متوقف می کنند و سایر داروها.