شما هم بچه که بودید حتما از جویدن آدامس منع می‌شدید و حتی اگر
می‌توانستید به هر شکلی که شده اجازه خوردن آن را بگیرید، اولین هشداری که
به شما داده می‌شد این بود: آدامست را قورت نده.
جواب
سئوال همه ما از بزرگترهایمان در مقابل اینکه، چرا آدامس را قورت ندهیم،
این بود که آدامس در معده و روده می‌ماند و حتی ممکن است تا 7 سال هضم
نشود.
حال آیا این تصور واقعیت دارد؟
آیا آدامس بر خلاف هر آنچه که ما وارد دهان می‌کنیم و بلافاصله هضم می‌شود، داخل بدن ما برای ماه ها و حتی سال ها می‌ماند؟
جواب
این سئوال از نظر صدها پزشک منفی است. آنها معتقدند این امکان که آدامسی
که شما قورت داده‌اید، برای سال ها در بدن شما باقی بماند، تصوری کاملا
اشتباه است.
علت آن، همان راهی است که تمام غذاهای وارد
شده به دهان شما طی می‌کنند تا هضم شوند. در واقع زمانی که شما آدامسی را
قورت می‌دهید و وارد شکم شما می‌شود، در معده همان برخوردی با آن می‌شود
که با سایر غذاها هم می‌شود.
آنزیم‌های بسیاری در معده وجود دارند
که روی غذا ریخته می‌شوند تا اجزای آن را از هم جدا کرده و آن را به دیگر
اعضای بدن برسانند. اجزای تشکیل دهنده غذا به محل‌های مناسب در بدن منتقل
می‌شوند و باقی‌مانده آن هم که برای بدن مفید نیست، دفع می‌شود.
آدامس‌ها
به طور کلی از چهار عنصر ساخته شده‌اند که همگی آنها در بدن ما قابل هضم
هستند. طعم دهنده‌های آدامس‌ها و شیرین‌کننده‌ها برای هضم هیچ مشکلی
ندارند و فقط عنصر پایه ی (base) آدامس است که می‌تواند در بدن چسبندگی
ایجاد کند.
پایه ساخت آدامس بر اساس مواد شیمیایی ترکیبی است و
جویدن آن برای مدت طولانی می‌تواند ادامه یابد. علت آن هم ترکیباتی است که
به آنزیم‌های داخل دهان اجازه نمی‌دهد که برای حل آن دست به کار شوند و آن
را به راحتی در دهان از بین ببرند.
اما زمانی که آدامس قورت داده
می‌شود، اوضاع کاملا تفاوت می‌کند. آنزیم‌های داخل معده و به طور کلی
دستگاه گوارش، مسیری را طی می‌کنند که برای هضم هر غذای دیگری انجام می
دهند.
وجود آدامس از حدود 7 هزار سال قبل تایید شده است. شواهدی
وجود دارد که نشان می‌دهد که از همان سال ها جویدن آدامس آغاز شده بوده
است. آدامس‌های مدرن از حدود سال 1860 میلادی وارد بازار شدند و از همان
زمان محبوبیت خود را علی رغم برخی مخالفت‌ها حفظ کردند.
علت
اینکه گفته می‌شود آدامس خود را قورت ندهید آن است که هر چند وقت یک بار و
در مواردی خاص، بیماری‌هایی در بدن دیده شده اند که علت اصلی آنها، قورت
دادن آدامس و چسبیدن آن به دستگاه‌های گوارشی بوده است؛ به طور
مثال در موردی خاص، پسر بچه 4 ساله‌ای که در طول هر روز بین 5 تا 7 آدامس
را قورت داده بود، دچار بیماری شدیدی شد که پس از تحقیقات فراوان مشخص
گردید در داخل بدن او توده ی بزرگی از آدامس های به هم چسبیده وجود دارد
که سبب بیماری شده است.
اما با همه ی این توضیحات آنچه که مشخص است
این است که آدامس برای سال های طولانی یا همان 7 سالی که معمولا ما
می‌شنویم، در بدن باقی نمی‌ماند. اما برای اینکه هیچ کودکی دچار بیماری
مشابه مرض آن کودک 4 ساله نشود، بهتر است بگویید: آدامس داخل بدن هضم
نمی‌شود!
کلیه حقوق تحت مجوز