این
عكسها را سه ماه قبل در بزرگراه شهید گمنام گرفتم، یك ایكس تری زده بود
به این جوان موتوری، آنقدر بال بال زد تا تمام كرد و همه -مردها- تماشا می
كردند جز یك زن كه آمده بود و کمک میکرد، تنفس مصنوعی میداد و...
امروز
كه آرشیو عكسهام رو مرور می كردم و در بك گراند ذهنم هم اخبار و عكسهای
حادثه میدان كاج و كرج بود، دیدم فرصت خوبی برای انتشار این عكسها است:
پدیده
این روزهای ما شده این "بال بال زدن و تماشا كردن"....چیز مهیب و عجیبی
است،نگاه كنید به بهت تماشاگران! بیشتر از هر فكر و دغدغه ای دوست دارند
صحنه را "تماشا"-به مفهوم واقعی كلمه- كنند، شاید اینقدر ذهنیت تصویری ما
از حادثه و خون و مرگ و اكشن منحصر به فضای مجازی و فیلم شده است كه
اینطور مبهوت و مجذوب یك "صحنه واقعی" و "خون واقعی" می شویم! شاید...!