نگاهی به زندگی چزاره پاوزه، شاعر و نویسنده ایتالیایى
 مجموعه شعر «مرگ خواهد آمد و از چشمان تو خواهد نگریست» آخرین اثری است كه از پاوزه باقی مانده و در آن او همه نگاهش به زندگی و مرگ را جمع كرده است. ترجمه فارسی این كتاب هم موجود است.
 
در كتاب آخر «جمع زنان تنها» كه پس از مرگ پاوزه منتشر شده، او مرگی مثل مرگ خودش را‌ در اتاق یك هتل‌تصویر كرده است.
این كتاب كه اخیرا در 180 صفحه به فارسی ترجمه شده، داستان زنی است كه پس از سال‌ها به شهر محل تولدش بازمی‌گردد و آنجا با افراد مختلفی برخورد می‌كند كه یكی از آنها نقش مهمی‌ در روند داستان دارد و به عنوان یكی از شخصیت‌های كلیدی داستان در كنار این زن قرار می‌گیرد. آنتونیونی، كارگردان مشهور ایتالیایی سال 1955 فیلمی ‌با اقتباس از این داستان ساخت.
آخرین كتاب پاوزه كه سال 1950 در ایتالیا منتشر شد «ماه و آتش» است كه 2 سال بعد ترجمه انگلیسی آن نیز به بازار آمد.

 

چزاره پاوزه را بدون شك در شمار یكی از چهره‌های بزرگ ادبی ایتالیا و جهان در قرن بیستم جای می‌دهند. او اگر در 42 سالگی این دنیا را ترك نمی‌كرد، حالا 102 سال داشت. این شاعر، نویسنده، مترجم و منتقد مشهور ایتالیایی یكی از آن نویسندگانی است كه در اوج سلطه فاشیسم در این كشور، در تحول ادبی سرزمینش نقشی مهم داشت.
پاوزه را به عنوان چنین مردی می‌شناسند: مردی خجالتی كه خود را از دیگران مخفی می‌كرد و تنها در اشعارش می‌شد با شخصیت او روبه‌رو شد، مردی مصمم كه برای مبارزه با فاشیسم تردید نداشت. مردی غمگین كه زندگی را یكسره سیاهی و تباهی می‌دید و از رفتارهای سیاسی خسته بود... .

پاوزه پس از پایان تحصیلات مدرسه 2 سال را صرف یادگیری زبان یونانی و لاتین كرد و از آنجا ادبیات را كشف كرد. بعد در دانشكده ادبیات دانشگاه تورین، به یادگیری زبان انگلیسی پرداخت و با ادبیات آمریكا آشنا شد. همه عشق او برای یادگیری زبان انگلیسی خواندن اشعار والت ویتمن شاعر نوگرای آمریكایی و پدیدآورنده شعر آزاد آمریكا به زبان اصلی بود. او پایان‌نامه دانشگاهی‌اش را سال 1930 درباره ویتمن نوشت. در دانشگاه یكی از مرشدهای او آلن گینزبرگ متخصص در ادبیات كلاسیك روسیه و همسر ناتالیا گینزبرگ بود.
پاوزه در دهه‌های اول قرن بیستم از راه ترجمه نقش مهمی‌در آشنا كردن مردم كشورش با ادبیات انگلیسی و آمریكایی داشت. او كه با ترجمه اثر «چهره مرد هنرمند در جوانی» اثر جیمز جویس این نویسنده مشهور ایرلندی را به هموطنانش معرفی كرد. از ملویل تاثیر زیادی پذیرفته است، زیرا خود او بود كه «موبی دیك» اثر مشهور هرمان ملویل نویسنده آمریكایی را به ایتالیایی برگرداند. آثاری از جان دوس پاسوس، ویلیام فاكنر، جیمز جویس و چارلز دیكنز هم به قلم پاوزه به ایتالیایی برگردانده شده است.

 

با این حال او خیلی زود دست به قلم برد و آثار خودش را خلق كرد. به دلیل آشنایی با زبان لاتین و یونانی او به افسانه‌ها، سمبل‌ها و اسطوره‌ها علاقه خاصی داشت و آنها را در آثار خودش جای داد. او آنقدر به این اسطوره‌ها علاقه داشت كه در یك سوژه ابتكاری 27 شخصیت اسطوره‌ای جهان را انتخاب كرد و در خلال گفت‌وگوهایی با آنها، ویژگی‌های آنان را مورد بررسی قرار داد. این گفت‌وگوها را او در قالب یك كتاب با عنوان «گفت‌وگوهایی با لئوكو» منتشر كرده كه از آثار مهمش محسوب می‌شود. این كتاب سال 1384 به زبان فارسی ترجمه شده و امسال نیز ترجمه دیگری از این كتاب وارد بازار نشر ایران شده است.
او در این كتاب شخصیت‌های افسانه‌ای یونانی و رومی را كه در حماسه‌های هومر، سوفوكل یا سافو حضور دارند‌ با دیالوگ‌هایی عمیق و پرمفهومی ‌كه بین آنها برقرار می‌كند به خواننده امروزی معرفی می‌كند.
در این كتاب انسان‌ها با خدایان و پریان با دیوها حرف می‌زنند. هركول، اولیس، پنه لوپه، هرمس، زئوس، كاستوره، دیانا و دافنه از شخصیت‌های این كتاب هستند.

 

پاوزه مثل خیلی از نویسندگان برجسته ایتالیایی بخش مهمی از زندگی‌اش را صرف مبارزه با فاشیسم كرد و به تشكیلات ضدفاشیستی ملحق شد. در همان زمان بود كه دستگیر شد. «حرفه؛ زیستن» یكی از مهم‌ترین آثار او از این دوره باقی مانده است.
یكی از مهم‌ترین دلایل دستگیری او كار در مجله ضدفاشیستی «فرهنگ» بود. تجربیات این سال‌ها بعدها الهام بخش پاوزه برای نوشتن رمان‌هایش شد. او در داستان «زندان» هم بخش دیگری از این روزها را منعكس كرده است.
با این حال چزاره پاوزه از نظر سبك ادبی در قالب رئالیست یا نئورئالیست جای می‌گیرد. او كه بشدت از امیل‌زولا ، نویسنده مشهور سبك رئالیسم الهام گرفته بود، مسایل اجتماعی ـ‌ سیاسی آن روزگار را در قالب مفاهیمی ‌مثل تنهایی و خیانت بارها و بارها وارد داستان‌هایش كرد و در شعرهایش به آنها پرداخت.

تنهایی نه تنها از ویژگی‌های اصلی قهرمان‌های داستان‌های اوست بلكه در شعرهایش هم تكرار می‌شود. رنج‌ها و درام‌ اجتماعی هم در اشعار او جای خاص خود را دارند و در خدمت بیان واقعیت‌های زندگی مدرن و تصاویر درونی انسان به زبانی شاعرانه است.
اولین اثری كه از پاوزه منتشر شد، مجموعه شعری به نام «كار سخت» بود كه سال 1936 چاپ شد. او در این شعرها، رویاها و آرزوهایش را از دوران كودكی تا بزرگسالی بیان كرده است. در این شعرها می‌شود بخوبی با روحیه شاعر روبه‌رو شد، مرد جوانی كه در 28 سالگی تنهایی دوره كودكی و رنج مرگ پدرش وقتی او هنوز 6 سال بیشتر نداشت در شعرهایی با مفهوم عدم وابستگی به زندگی امروزی، خودشان را نشان می‌دهند. این فضاهای تلخ و تیره بعدها در آثار دیگرش هم تكرار شد و حكومت فاشیست‌ها بر ایتالیا و تمامی‌ زندگی مردم بعدها این سیاهی را در افكار سیاسی او هم تكرار كرد. رمان «ماه و آتش» بهترین نمونه از این افكار چزاره است.