روستای عبدالله گیو در فاصله ۱۱۵ کیلومتری غرب شهر مشهد مرکز استان خراسان رضوی، و در سه راهی بین سه شهر نیشابور، قوچان و سبزوار واقع است.

فاصله این روستا از سه شهر فوق به ترتیب ۶۵، ۴۷ و ۹۰ کیلومتر است. کار مردم بیشتر کشاوررزی و اندکی دامپروری است. این روستا هم اکنون مرکز دهستان سرولایت از توابع شهرستان نیشابور می‌باشد و به علت مرکزیت محلی و دسترسی به سه شهر بزرگ اطراف، و همچنین دارا بودن زمینهای مسطح و مناسب، از روستاهای مستعد پیشرفت برای انجام امورات اداری مردم دهستانها و بخش‌های اطراف است. نام این روستا به کرات در رمان کلیدر اثر جاویدان محمود دولت آبادی آمده است. داستانی که موقعیت جغرافیائی آن در همین حوالی اتفاق می افتد. روستای کلیدر چنانکه در نقشه دیده می‌شود، در مسیر یک جاده فرعی، در حدفاصل روستای عبدالله گیو تا سه راهی مشهد قوچان واقع است.

به نوشته کتاب «تاریخ قوم بیات» اثر آقای نادر بیات، قوم بیات ناحیه خراسان، در زمان نادرشاه افشار از منطقه کرکوک عراق کوچ کرده و در مناطقی از جلگه نیشابور و به طور عمده در روستای «عبدالله گیو» و برخی از روستاهای همجوار آن ساکن گردیده‌اند. قوم «بیات» از اقوام اصیل و تاریخی ایران است که در نقاط متعددی از ایران از جمله خراسان، زنجان، اراک، همدان و فارس سکنی گزیده‌است.

گروهی نیز در ذکر ریشه قوم بیات خراسان، بر این عقیده ند که در زمان حمله قوم مغول به ایران،قوم بیات که جمعیتی در حدود 1500000هزار نفر داشتند با200000 نفر مرد جنگجو با مغولان وارد جنگ شدند و پسر چنگیز خان را کشتند. پس از آن چنگیزخان با تمام قوا به نیشابور حمله کرده بسیاری از آن قوم را به قتل رسانید. قوم بیات به کوههای اطراف نیشابور فراری شدند.یک گروه به سمت هند و افغانستان ، یک گروه به سمت اصفهان،شیراز و اراک و گروهی دیگر به سمت آذرباییجان،سوریه و لبنان پراکنده شدند.

منابع

«تاریخ قوم بیات» اثر نادر بیات.