این داستان عجیب نیست. همه ما بارها این چنین اتفاقاتی را می‌بینیم. كودكانی كه حرفشان همیشه پیش می‌رود. گاهی دختر خردسالی تمام وسایل كیف مادرش را خالی می‌كند، گاهی پسربچه‌ای با داد و فریاد عینك پدر را از چشمانش می‌كشد، گاهی بچه‌ای برای خریدن اسباب‌بازی تمام فروشگاه را به هم می‌ریزد و... شرایط متغیر است و واكنش‌ها هم به همان نسبت متفاوت.

برخی از ما این گروه كودكان را لوس می‌دانیم. كودك لوس همیشه یك چیز می‌گوید و روی حرفش اصرار می‌كند: «می‌خوام، نمی‌خوام» آنها تصور می‌كنند هرچه آنها می‌خواهند باید اتفاق بیفتد.

البته كلمه لوس در فرهنگ‌های مختلف، معانی و برداشت‌های متفاوتی هم دارد. در حقیقت بچه‌ای كه در یك خانواده لوس شناخته می‌شود، شاید در خانواده‌ای دیگر با تربیتی متفاوت اصلاً لوس نباشد.

برخی می‌گویند بچه‌ای كه در یك روز سرد برفی در محیطی گرم نشسته، شیركاكائوی داغی می‌نوشد و تلویزیون تماشا می‌كند، در حالی كه پدرش برف‌های حیاط را پارو می‌كند، لوس است. برخی هم قبول ندارند.

اما بچه‌های لوس هرچه باشند، حس مسوولیت‌پذیری نداشته و تصور می‌كنند نیازی نیست در كارها مشاركت داشته باشند. همچنین والدین این بچه‌ها نیز معمولاً اصراری بر انجام وظایف ندارند. اما هرطور كه بچه‌ها را تربیت می‌كنیم باید به آنها بیاموزیم زندگی همیشه هم طبق میل آنها پیش نمی‌رود. متخصصان معتقدند زندگی برای این كودكان سخت و دشوار است. در حقیقت آنها در دنیایی ساختگی زندگی می‌كنند كه با واقعیت تفاوتی اساسی دارد.

كارشناسان همگی بر این عقیده‌اند كه پدر و مادر فرزندان خود را دوست دارند و بهترین چیزها را برای آنها می‌خواهند. اما اگر دقت و توجه كافی نداشته باشند، تلاشهای‌شان نتیجه‌ای برعكس خواهد داشت.

گاهی پدر و مادر نمی‌خواهند فرزندشان هیچگونه استرس و سختی ‌را در زندگی تجربه كند. گاهی نیز شرایط و فشارهای محیط بیرون باعث می‌شود، پدر و مادر نتوانند به اندازه كافی در خانه قدرتمند باشند. در این دوره كه پدر و مادر بیشتر ساعت‌های روز را در محل كار هستند، زمانی كه خانواده دور هم جمع می‌شود به حداقل رسیده و جامعه به سمت فرزند سالاری پیش رفته است، پدر و مادر هم ترجیح می‌دهند راحت‌تر با بچه‌ها كنار بیایند.

علاوه بر این، بعضی از ما در نقش پدر یا مادر نمی‌دانیم چگونه باید با بچه‌ها قاطعانه برخورد كنیم، اما فراموش نكنیم كه بچه‌ها باید بزرگسالانی مسوول و اجتماعی باشند و این كار را فقط امروز كه آنها كودكند می‌توانیم انجام دهیم.

اول از همه باید قوانینی معین و دقیق داشته باشیم و بچه‌ها را نیز تشویق به رعایت این قوانین كنیم. این كار ـ لوس نكردن بچه‌ها ـ كاری سخت اما مهم در تربیت موفق بچه‌هاست.

اشتباه نكنید؛ می‌شود هم با آنها مهربان بود و هم آنها را متقاعد كرد از قوانین خانواده پیروی كنند. هیچ وقت مهربان‌بودن را با لوس‌كردن اشتباه نگیرید. آنها تنها باید كمی مسوولیت‌پذیر بوده و به قوانین زندگی احترام بگذارند.