ناخن گرفته شده را اگر زير دست و پا بريزند فقر مى‌آورد بلکه آن را بايد در پاشنهٔ در گذاشت تا روزى که دجال ظهور مى‌کند...
- سر بزرگ نشان عقل و کياست است.
- پيشانى بلند علامت دولت است.
- ريش کوسه و چشم زاغ نشانه بدجنسى است.
- قد بلند نشانه حماقت است.
- قد کوتاه نشان زيرکى و دانائى و زرنگى است.
- ناخن
گرفته شده را اگر زير دست و پا بريزند فقر مى‌آورد بلکه آن را بايد در
پاشنهٔ در گذاشت تا روزى که دجال ظهور مى‌کند مانند خار روئيده نگذارد اهل
خانه خارج بشوند.
- موى سر را اگر سر راه بريزند گنجشک برده و با آن لانه مى‌سازد و صاحب مو سرگيجه مى‌گيرد.
- دندان افتاده را بايد سه بار کر داد و سپس دفن کرده در سوراخ ديوار گذاشت.
- سر بينى که سفت بشود علامت سن بلوغ است.
- سر بينى بخارد به مهمانى خواهند رفت.
- کف پا که بخارد راه دور مى‌روند.
- کف دست راست که بخارد بايد آن را روى سر پسر اول ماليد تا پول گير آنها بيايد.
- کف دست چپ که بخارد خرج زياد مى‌کنند.
-
يک عطسه صبر است در جوابش مى‌گويند: عافيت باشد و براى شکستن صبر هفت
صلوات بايد فرستاد. دو عطسه علامت جخد (جهد) است بايد تعجيل کرد. چه سالم
و چه ناخوش هر کس عطسه بکند مسلماً تا سه روز زنده خواهد بود. (۱)
(۱)
. خبر: العطاس امان من الموت الى ثلثة ايام. به همين جهت بعد از عطسه بايد
شکر خدا را کرد و گفت: الحمدالله رب العالمين . خاصيت آن اين است که در
قبر وقتى نکير و منکر بالاى سر آدم مى‌آيند و سرانسان به سنگ لحد مى‌خورد
و عطسه مى‌کند چون عادت دارد الحمدلله رب‌العالمين را خواهد گفت و مسلمانى
او بر نکير واضح مى‌شود.
۱.
اينکه چون از کسى که عطسه فراز آيد يک ايتها اه‌هو ويريو و يک اشم و هو
بيايد خواندن زيرا که در تن ما دروجى است و پتيارهٔ است که پيوسته با مردم
کوشد تا علتى و بيمارى بر مردم مستولى کند و در تن ما آتش است که او را
چهره خوانند با آن دروج پيوسته کار زار مى‌کند و او را از تن مردم باز
مى‌دارد. پس چون آتش بر آن دورج چيره شود و او را هزيمت کند عطسه از بهر
آن آيد که آن دروچ بيرون آيد
۲.
پس چنان بايد که اين باز برخوانند و آتش را آفرين کنند که ديرگاه بماناد
تا اين دروج را شکسته مى‌دارد. چون عطسه از کسى ديگر شنود هم اين باز يعنى
بيايد گفتن و اين آفرين مينو بکردن - صد در ص ۷ در هفتم .
- هر کس سکسکه بکند به او تهمت مى‌زنند که چيزى دزديده است تا اين ترس برطرف شدن سکسکهٔ او بشود.
- پلک چشم چپ بپرد خوشحالى مى‌آورد.
- پلک چشم راست بپرد غم و اندوه مى‌آورد.(۲)
(۲)
. جستن پلک بالاى چشم راست سلامت خوشحالى بعد از تنگى و از چپ نشانهٔ
رسيدن غايبى است و (جستن پلک پائين) از راست غم و از چپ رسيدن خبرى است که
در آرزوى آن باشد و يا از راست بيمارى و از چپ خوشدلى عايد گردد جنات
الخلود.
- اگر مژهٔ چشم روى گونه بيفتد اجل است بايد آن را برداشت.
- هر کس زبان خود را گاز بگيرد در آن ساعت غيبت او را مى‌کنند.
- در موقع صحبت بى‌اراده اسم کسى را ببرند معلوم مى‌شود آن شخص در همان ساعت ياد او بوده است.
- پس گردن يا روى چشم کسى را ماچ بکند از چشم آنکس مى‌افتد.
(صادق هدايت، نيرنگستان)
کلیه حقوق تحت مجوز