پرسش :
شوهر
من به هیچ چیز فکر نمی کند جز خرید آخرین ابزار کامپیوتری یا تلویزیون
صفحه بزرگ ، بدون اینکه با من مشورت کند اما من ترجیح می دهم پول اضافی
خودمان را برای هزینه های دانشگاه بچه ها سرمایه گذاری کنیم . او می گوید
که سخت کار می کند و باید بتواند هر آن چیزی که می خواهد را بخرد و اینکه
من نمی دانم چگونه از زندگی ام لذت ببرم . ما چطور می توانیم به تفاهم
برسیم ؟
پاسخ :
پول ، موضوعی است که بار عاطفی زیادی را به همراه دارد به همین دلیل یکی از زوجین اغلب روی اهداف بلند مدت مالی تمرکز می کند درحالیکه دیگری به لذتی که در حال حاضر ، پول می تواند برای او فراهم کند معتقد است . به نظر می رسد که مشکل شما در مدیریت مالی نیست و عمده مشکلتان به دلیل عدم برقراری ارتباط درست است .
شما نمی توانید بر کیف پول شوهرتان قفل بزنید اما می توانید خیلی بهتر با او درباره ی اینکه فکر می کنید
پس انداز برای آینده می تواند چقدر مهم باشد ، صحبت کنید . شما باید روش
هایی برای تفاهم پیدا کنید تا هر دو احساس امنیت کرده و همدیگر را قبول
داشته باشید . درک اساس عاطفی خرج کردن برای هر زوج سخت است .
از شوهرتان بپرسید که به چه دلیل او نیاز به خرید چیزهای جدید دارد
. ممکن است بگوید که او برای پول است که سخت کار می کند اما ممکن است این
را هم بگوید که احساس می کند به اندازه ی کافی وقتش را با شما نمی گذراند
یا اینکه وقتی کوچک بوده ، پدر و مادرش عادت داشتند راحت پول خرج کنند و
او هم از همان الگو تبعیت می کند .
به عبارت دیگر شاید پدر و مادرش کمتر این کار را می کردند و او احساس کمبود می کرده است و حالا کمبودهایش را جبران می کند
. تقسیم پولهایتان به 3 قسمت ، او ، شما و همه اتان ، این امکان را برای
هر کدامتان فراهم می کند که به اهدافتان دست پیدا کنید . حتی می توانید
پیشنهاد کنید که شما هر پول باد آورده ای را تعیین می کنید مثلاً
بازپرداخت مالیات به عنوان پاداشی برای وسیله ی الکترونیکی بعدی که چشم او
را می گیرد.