|
تاریخچه:
حیات انسانی در منطقه تورنتو یعنی شمال دریاچه انتاریو به
حدود 11,000 سال پیش برمی گردد. زمانیکه انسان های اولیه پس از عصر یخی از
سمت جنوب به این سو حرکت کردند.
اما ارتباط مستقیم با اروپائیان که در
واقع بنیانگذاران کانادا هستند در قرن هفدهم انجام شد. در قرن 18 فرانسه
اقدام به ایجاد مراکز تجاری کوچک در منطقه کرد . اما زندگی اجتماعی پا
نگرفت تا زمانیکه در سال 1787 دولت بریتانیا ، تورنتو را از منطقه می سی
ساگا خریداری و به دنبال آن در سال 1793 "جان گراوز سیمکو" معاون فرماندار
کانادای شمالی اقدام به ایجاد پست های نظامی برای حفاظت از امنیت مستعمره
در قبال حملات آمریکایی ها کرد.او منطقه تحت سیطره خود را "یورک" نامید و
مرکزیت ایالت را از مرز آسیب پذیر نیاگارا به محل جدید منتقل کرد.
تورنتو در زبان سرخ پوستان محلی به معنی "محل دیدار" است، اما معنی "محلی که درختان در آب می رویند" نیز برای آن ذکر شده است.
یورک
به آرامی رشد کرد و در سال 1814 دارای 720 نفر جمعیت گردید. و در
همانزمانها درگیر چندین جنگ شد . از جمله در سال ۱۸۱٣ که هنوز نام یورک را
بر خود داشت، به دست نظامیان آمریکایی به آتش کشیده شد. اما پس از آن شهر
به سرعت رشد کرد و به دلیل قرار گرفتن مرکزیت مستعمره در منطقه و موقعیت
جغرافیایی مناسب ، فروشگاه ها ، مدارس و امکانات حمل و نقل ایجاد شد . در
سال 1834 ایالت تصمیم به تأسیس شهر تورنتو برای ایجاد تمرکز بیشتر برای
ارائه نیازهای جامعه جدید نمود.در حالیکه در آنزمان جمعیت به نزدیک 10
هزار نفر رسیده بود.
رشد جمعیت همچنان ادامه یافت تا سال 1851 که
به بیش از 30 هزار نفر رسید. اکثر جمعیت را در آنزمان ایرلندی ها تشکیل می
دادند. مشکلات فراوانی طی این مدت گریبانگیر شهر بود ، از مشکلات اقتصادی
و شورش های منطقه ای گرفته تا شیوع وبا و تیفوس .اما وقتی در سال 1853
اولین قطار از تورنتو خارج شد، کم کم شهر شکل گرفت و روابط با همسایگان ،
لوله کشی آب ، سیم کشی برق و ساختمان های بزرگ عمومی نظیر "سنت لورنس هال"
و " کلیسای سنت جیمز" بنا نهاده شد.
بین سال های 1849 تا 1852 تورنتو دوبار به عنوان پایتخت کانادای متحد انتخاب شد.
در
اواسط قرن 19 روند صنعتی شدن شهر آغاز شد و به خصوص پس از اتحاد ایالت های
کانادا، جمعیت 208,000 نفری سال 1901 پس از پیشرفت های صنعتی ، تجاری و
آموزشی به 667,000 نفر در سال 1941 رسید.
در سال 1904 آتش سوزی
بزرگی بخش اعظم مرکز شهر را نابود کرد. این حادثه بیش از 10 میلیون دلار
خسارت باقی گذاشت.ولی مجددا بازسازی شد.این امر باعث تصویب مقررات شدید
مقابله با آتش سوزی و تشکیل دپارتمان قدرتمند آتش نشانی شد.
موزه سلطنتی انتاریو در سال 1912 و سمفونی تورنتو در سال 1922 در رقابت با مونترآل تأسیس شد.
اواخر
قرن 19 تورنتو میزبان مهاجران جدید از ملیت های آلمانی ، ایتالیایی و
یهودیان اروپای شرقی شد و به دنبال آن چینی ها ، روس ها ، لهستانی ها و
دیگر اتباع اروپای شرقی به آنان پیوستند و اکثر انها در مناطق شلوغ شهر
همچون "the Ward " جایی بین خیابان Bay که بزرگترین محل تجاری و درمانی
تورنتو محسوب می شود ، سکنی گزیدند.
در طول همین سال ها تورنتو مشغول
رقابت با مونترآل در امور مختلف بود .در سال 1920 تورنتو از نظر جمعیتی و
اقتصادی بعد از مونترآل که قدمت بیشتری داشت ، قرار گرفت.
در سال
1934 بازار سهام تورنتو رتبه اول کشور را کسب کرد. در جریان جنگ جهانی دوم
، پناهندگانی از کشورهای ایتالیا و پرتغال بزرگترین گروه کارگری شهر را
تشکیل دادند.
از سال 1960 و با تصویب مقررات جدید، مهاجران از سراسر
جهان به سمت تورنتو روی آوردند.حتی انگلیس زبانهایی از سایر ایالت های
کانادا نیز تورنتو را برگزیدند.
احداث مترو در خیابان یانگ - تورنتو - 1949
به
این ترتیب جمعیت تورنتو فراتر از مونترال گردید و در سال 1976 با جمعیتی
بیش از 2 میلیون نفر، به مهمترین شهر اقتصادی و فرهنگی کانادا مبدل شدو
بسیاری از کمپانی ها دفتر مرکزی خود را از مونترآل به تورنتو انتقال دادند.
مترو پولیتن تورنتو
در
سال 1954 شهر تورنتو به مناطق محلی مستقل تقسیم شد که به متروپولیتن
تورنتو مشهور گردید.این امر به دنبال سرعت رشد شهری و لزوم پرداختن سریع
تر و بهتر به توسعه شهری در مناطق مختلف انجام شد.دولت متروپولیتن اقدام
به ارائه خدمات شهرداری شامل بزرگراه ها ، آبرسانی شهری و حمل و نقل عمومی
و ... کرد . در سال 1967 ، هفت شهرداری کوچک منطقه با ادغام در یکدیگر "
تورنتوی بزرگ" یا "کلان شهر تورنتو " را تأسیس کردند که از شهرداری 6 شهر
شامل تورنتو، یورک شرقی، یورک شمالی، یورک، اسکاربورو و اتوبیکوک تشکیل می
شد.
در سال 1998 نیز شهرداری مرکزی تورنتوی بزرگ تأسیس شد.
این شهر همچنین در طی ۲۰۰ سال گذشته به نامهای مادی یورک، هاگ تان، دبیگ اسموک، تورنتوی خوب و مرکز جهان نیز، نامیده شده است.
تورنتوی فعلی:
تورنتوی
فعلی با عنوان GTA) Great Toronto Area ) یا تورنتوی بزرگ ( چیزی شبیه
تهران بزرگ!) از خود تورنتو و چهار منطقه اصلی York، Peel، Durhamو Halton
تشکیل شده است.
تورنتو
مرکز استان انتاریو و بزرگترین شهر کانادا است. این شهر با وسعت 640
کیلومتر مربع از شهرهای جهانی به شمار می‌آید. برطبق آخرین آمارگیری انجام
شده در سال ۲۰۰۴، تورنتو بیش از ۲.۵ میلیون نفر جمعیت دارد.
تورنتو
قسمتی از ناحیهٔ نعل اسب طلایی (Golden Horseshoe ) در استان انتاریو به
حساب می آید. نعل اسب طلایی ناحیه‌ای با تراکم شدید جمعیت است که ۲۳ درصد
از جمعیت کل کانادا را دربرمی‌گیرد.
بیش از نصف ساکنین تورنتو را
مهاجرین تشکیل می دهند که از 100 کشور جهان آمده اند. به همین دلیل تورنتو
بزرگترین شهر چند فرهنگی جهان محسوب می شود ، جاییکه 152 زبان بین مردم آن
جریان دارد.
تورنتو شهری با موقعیت‌های شغلی بسیار است و یک ششم شغل‌های موجود در کانادا در داخل شهر تورنتو قرار دارند.
تورنتو
به عنوان «ماشین اقتصادی کانادا» شناخته می‌شود. به‌خاطر تنوع نژادهای
مختلف موجود در ، این شهر همچنین به نام «پایتخت ملیت‌های مختلف» نامیده
می‌شود.
برج مشهور " CN Tower " بلندترین سازه جهان در این شهر قرار دارد.
به‌خاطر
فراوانی دفاتر کار در رشته‌های مختلف، رقم بالای کارگران و مؤسسات فرهنگی،
و گوناگونی انجمن‌های هنری در تورنتو، این شهر دارای یکی از متنوع‌ترین
اقتصادهای موجود در امریکای شمالی است.
Eaton Centreمرکز خرید
تورنتو
یکی از امن‌ترین شهرهای امریکای شمالی به حساب می‌آید و آمار جرایم به
وقوع پیوسته در آن از هر شهر اصلی در ایالات متحده کم‌تر است. در میان
شهرهای کانادا هم تورنتو دارای یکی از کم‌ترین آمار جرم است.
تورنتو از
لحاظ آب و هوایی گرم تر از اتاوا و مونتریال و سرد تر از ونکوور محسوب می
شود. متوسط دما در چهار ماه سال، بین دسامبر و مارچ، منفی است.
در سال
۱۹۹۴، نشریه اکونومیست، تورنتو را بهترین شهر جهان برای زندگی نامید.
هرچند که در سال ۲۰۰۵ ونکوور در این مورد جایگزین تورنتو شد، اما تورنتو
همواره در لیست ده شهر دنیا قرار دارد که برای زندگی مناسب ترین هستند.
به اهالی تورنتو Torontonian گفته می شود.
اکثر ایرانیان مهاجر دربخش North York و ادامه شمالی آن به نام Richmond Hill زندگی می کنند.
این ویدئو که در سال 2008 تهیه شده است نمایی از شهر مونترال نمایش داده شده است...
|
کلیه حقوق تحت مجوز