وی در گفت و گو با عصرایران ، درباره روحانیت و فیس بوک، فیس بوک در جمع طلاب حوزه علمیه قم و انگیز های روحانیان از حضور در فیس بوک توضیح می دهد. گفت و گو با محمود صادقی در قم و در حرم حضرت معصومه، پس از ادا شدن نماز مغرب این طلبه خوش مشرب، انجام شد.  

***

لطفاً ابتدا کمی خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید.

شما چند وقت است که عضو فیس بوک هستید؟

حدود شش ماه است؛ یکی از دوستان برای من در فیس بوک صفحه درست کرد. قبلاً مشکل دسترسی به اینترنت داشتم؛ اما الان مدتی است که اینترنت دارم و در فیس بوک فعال هستم.

چرا وارد فیس بوک شدید؟

دوست من که سابقه عضویت بیشتری در فیس بوک دارد، از مدت ها قبل درباره موضوعات و مسائلی که در  فیس بوک مطرح می شد، با من حرف می زد. مثلاً می پرسید که فلان مساله در فیس بوک مطرح شده و چطور باید در قبال آن موضع بگیریم؟ کم کم به این نتیجه رسیدیم که اگر به صورت دسته جمعی وارد مباحث فیس بوک شویم، بهتر است. این شد که من هم در فیس بوک عضو شدم.

 چه مسائلی در فیس بوک مطرح می شد که شما را به عضویت در این شبکه اجتماعی ترغیب کرد؟

در حوزه علمیه قم، طلبه ها به اینترنت دسترسی دارند؟

از چه سالی فاصله تان با مدارس حوزه علمیه بیشتر شد؟

الان در چه سطحی هستید؟

من الان خارج می خوانم. یعنی طلبه دروس خارج هستم.

کامپیوتر در حوزه علمیه خیلی کاربرد دارد؟

خارج از سیستم کامپیوتری حوزه علمیه، طلبه های حوزه چقدر به حضور در فیس بوک رغبت نشان می دهند؟

بیشتر طلبه ها از سال ششم به بعد، که از نظام حضور و غیاب حوزه آزاد می شوند، در خانه های خودشان هستند و از آنجا، اگر بخواهند، می توانند به اینترنت دسترسی داشته باشند. البته فقط قشر خاصی از طلبه ها در فیس بوک فعال هستند ولی قشر دیگری از آنها شاید اصلاً ندانند فیس بوک چیست و یا فیس بوک را بشناسند و رغبتی به عضویت در آن داشته باشند. اما آن گروه اول، هم فیس بوک را می شناسند و هم نهی ها به گوششان رسیده است ولی باز هم وارد این شبکه اجتماعی می شوند.

طلبه ها و روحانیانی که شما می شناسید، با فیس بوک آشنا هستند؟

نه، شاید بیست درصد دوستان من با فیس بوک آشنا باشند و جمع محدودی از این بیست درصد وارد فیس بوک شده اند. ما یک عده را تشویق کرده ایم که عضو فیس بوک شوند؛ ولی این دوستان محدودیت هایی برای فعال بودن در فیس بوک دارند. مثلاً ممکن است در خانه خودشان به اینترنت دسترسی نداشته باشند و فقط از مکان های ویژه ای بتوانند وارد فیس بوک شوند. به هر حال محدودیت های زیادی وجود دارد.

بخشی از این طلبه ها، دیدگاهشان مثل من است؛ یعنی با انگیزه های تبلیغی و تبیینی وارد فیس بوک شده اند. بخشی دیگر با انگیزه خبرگیری و رصدکردن فضای ایران و جهان وارد فیس بوک می شوند. عمدتاً هم به اخبار سیاسی علاقه مند هستند. بخش دیگری از این طلاب، با انگیزه های تفریحی وارد فیس بوک می شوند. ولی در مجموع، طلبه هایی که عضو فیس بوک هستند و من آنها را می شناسم، هیچ کدامشان خوره فیس بوک نیستند!

حضور در فیس بوک برای طلبه  ها دردسر ساز نمی شود؟

نمی دانم ( خنده ). شاید بشود. من هنوز نشنیده ام کسی را به دلیل عضویت در فیس بوک بازداشت کنند. وبلاگ نویسان را شنیده ام؛ اما فیس بوکی‌ها را نه!

طلبه وبلاگ نویس منظورتان است؟

بله.

به دلیل محتوای انتقادی نوشته های وبلاگش؟

بله، تقریباً.

حضور روحانیان در فیس بوک چه واکنشی در سایر اعضای این شبکه اجتماعی ایجاد می کند؟

الان بیش از 700 میلیون نفر در کل دنیا عضو فیس بوک هستند؛ اما ظاهراً اکثر روحانیان، که علی‌القاعده باید مبلغان دین باشند، فیس بوک را فضایی ضاله می دانند که این همه از آن  فاصله دارند.

در بحث سینمای دینی شما به چه نتیجه ای رسیدید؟

اگر کسی در فیس بوک به مقدسات شما توهین کند، چه واکنشی نشان می دهید؟

به نظر شما، به عنوان یک روحانی، کسانی که در فیس بوک به مقدسات دینی توهین می کنند، مستوجب تعقیب و مجازات در بیرون فیس بوک اند؟

ما باید ببینیم که حکم هر یک از این ها چیست. فرض کنید کسی مرتد شده است. ما باید ببینیم وظیفه جامعه اسلامی در قبال او چیست؟ من شخصاً با چنین آدمی قطع رابطه می کنم؛ اما اینکه حکومت چه برخوردی باید با او بکند، موضوعی است که من نمی توانم درباره اش نظر بدهم. ولی نگاه بنده، دفعی نیست. اگر از من بپرسند که با چنین آدمی باید چه کرد، من روش های دفعی و قهری را توصیه نمی کنم. خیلی از این مخالفان دین و مذهب مشکلی با دین ندارند بلکه با دینداری ما مشکل دارند.

در فیس بوک صفحاتی طنزآلودی هم راجع به برخی شخصیت ها و حتی خطوط قرمز ساخته اند ؛‌ درباره چنین صفحاتی چه نظری دارید؟

شما در فیس بوک با خانم ها هم چت می کنید؟

بله، بعضی از دوستان فیس بوکی من خانم هستند و بسیار هم خانم های خوبی اند. در نگاه اول، همه آدم ها از نظر من آدم های خوبی هستند. یعنی خیلی راحت به آدم ها اعتماد می کنم؛ مگر اینکه به من ثابت شود که نظر اولیه ام درباره آنها اشتباه بوده است. اعتقادات همه افراد هم برای من محترم است. ممکن است من عقیده ای را قبول نداشته باشم ولی فقط در حد راهنمایی، و نه در حد نصیحت، به او می گویم که می توانی جوانب دیگر مساله را هم ببینی. در همین حد.

الان اگر با یک سلطنت طلب در فیس بوک مواجه شوید، این نکته را لحاظ می کنید که آن شخص به محمدرضا پهلوی علاقه دارد و من نباید حرف تندی درباره شاه بزنم؟

بله، قطعاً این نکته را لحاظ می کنم. من صفحه کسانی را که برایم درخواست دوستی می فرستند، نگاه می کنم. اگر ببینم که اهل بددهنی و فحاشی نیستند، با درخواست دوستی شان موافقت می کنم. اما اگر ببینم یک کلمه توهین امیز درباره هر انسانی در صفحه شان وجود دارد، درخواست دوستی آنها را رد می کنم؛ چون که نسبت به توهین و فحاشی بسيار حساس هستم. انتقاد اشکال ندارد؛ اما توهین نه.

شما خودتان هم برای دیگران درخواست دوستی می فرستید؟

بله، ولی خیلی کم.

الان چند تا دوست در فیس بوک دارید؟

حدود دویست تا.

معمولاً در روز چقدر برای فیس بوک وقت می گذارید؟

تقریباً یک ساعت. گاهی اوقات هم مشغول کار خودم هستم اما صفحه فیس بوکم باز است. گاهی هم خودم چیزی می نویسم و خانمم آن را در صفحه ام می گذارد.