پیجین ۲٫۰ در حال اجرا تحت گنوم
پیام رسانی فوری (به انگلیسی: Instant Messaging)
که به شکل کوتاه IM خوانده می‌شود، گونه‌ای از ارتباط مستقیم متنی بی
درنگ(real-time) بین دو یا چند فرد با استفاده از رایانه شخصی با
دستگاههای دیگر و از طریق یک کارخواه نرم افزاری(Software Client) مشترک است. متن کاربر بر روی یک شبکه مانند اینترنت منتقل می‌شود. کارخواه‌های نرم افزاری پیشرفته تر پیام رسانی فوری رده‌های بالاتری از ارتباط مانند تماس تصویری یا صوتی را عرضه می‌کنند.
محتویات
- ۱ تعریف
- ۲ مرور کلی
- ۳ تاریخچه
- ۴ نرم‌افزارهای کارخواه[۶]
- ۵ هم‌کنش‌پذیری
- ۶ پیام رسانی فوری سیار
- ۷ در مرورگر وب
- ۸ زبان پیام‌رسانی فوری
- ۹ کاربردهای تجاری
- ۱۰ مرور محصولات
- ۱۱ ریسک‌ها و مشکلات
- ۱۱.۱ ریسک‌های امنیتی
- ۱۱.۲ ریسک‌های سازگاری با قانون
- ۱۱.۳ استفاده نامناسب
- ۱۲ شمار کاربران
- ۱۳ منابع
- ۱۴ پیوند به بیرون
تعریف
«پیام رسانی فوری» در زیر چتر واژه «گپ» برخط
(online chat) قرار می‌گیرد از این رو که یک سیستم ارتباطی شبکه‌ای متنی
بی درنگ است. وجه تمایز آن در این است که بر پایه کارخواه(client)هایی
کار می‌کند که امکان اتصال بین گروهی از کاربران شناخته شده مشخص (که در
انگلیسی به آن Friend List، Buddy List و Contact List گفته می‌شود) را
تسهیل می‌کند اما گپ برخط برنامه‌های وبی که امکان ارتباط بین کاربران
ناشناس در محیط‌های چند کاربره فراهم می‌آورند را نیز دربر می‌گیرد.
مرور کلی
پیام رسانی فوری گردایه‌ای از فناوری هاست که برای ایجاد ارتباط متنی
بی درنگ بین دو یا چند شرکت کننده بر روی اینترنت یا انواع دیگر شبکه‌ها استفاده می‌شود.آنچه که اهمیت بیان دارد این است که پیام رسانی فوری و گپ برخط با فناوریهایی مانند پست الکترونیک
در این است که در همزمانی و بی درنگ بودن ارتباط بین کاربران است. برخی از
سیستمها امکان ارسال پیام برای کاربرانی که وارد سیستم نشده اند(پیام‌های
برون خط (به انگلیسی: offline messages)) را دارند و این کارکرد مشابه سیستم پست الکترونیک است زیرا همزمانی ارتباط از بین می‌رود.
پیام رسانی فوری با داشتن امکان جواب دادن آنی، ارتباطی موثر و کارآمد
را برقرار می‌کند. در بعضی از موارد پیام رسانی فوری ویژگیهای اضافی را
ارائه می‌دهد که بر محبوبیت آن می‌افزایند. مثلا به کاربران اجازه می‌دهد
یکدیگر را از طریق وب بین ببینند. و یا مستقیما و به رایگان با استفاده از میکروفن و هدفون یا بلندگو با یکدیگر حرف بزنند. بسیاری از برنامه‌های کارخواه(client) امکان انتقال پرونده را فراهم می‌کنند هر چند که غالبا در مورد حجم پرونده محدودیت وجود دارد.
عموما می‌توان متن مکالمه‌ها را برای مراجعه بعدی ذخیره کرد. پیامها
غالبا در یک تاریخچه پیام محلی ذخیره می‌گردند و از این نظر به ماهیت
ماندگار نامه‌های الکترونیکی شبیاهت دارد.
تاریخچه
در برنامه‌های اولیه پیام رسانی فوری نویسه‌ها در زمان تایپ شدن دیده می‌شدند. فرمان
talk یونیکس نشان داده شده در این تصویردردهه 1980 و اوایل دهه 1990 بسیار محبوب بود.
پیام رسانی فوری کهن تراز اینترنت است. اولین بار بر روی سیستم عاملهای چند کاربره مانند سی تی اس اس(CTSS) و مالتیکس (Multics) در اواسط دهه 1960 پدیدار شد.[۱]
در آغاز این سیستمها برای آگاهی و اخطارهای سرویسهایی مثل چاپ استفاده
می‌شد اما بهدا گسترش یافت تا برقراری ارتباط بین کاربران مختلف یک ماشین
را تسهیل نماید.[نیازمند منبع]
همزمان با گسترش شبکه‌ها در اواسط دهه 1960 پروتکلها نیز با آنها توسعه
یافتند. برخی از اینها از پروتکلهای نظیر-به-نظیر استفاده می‌کردند(مانند talk, ntalk, ytalk) در حالیکه برخی از آنها نیازمند این بودند مه همه به یک کارساز(سرور) متصل شوند(مانند talker, IRC) در دوران رواج پدیده بی بی اس (BBS) که در خلال دهه 1980 اوج گرفت، برخی از سیستمها امکان گپ زدن مشابه به پیام رسانی فوری را اضافه نمودندکه میزگرد فریلنسین (Freelancin Roundtable) نمونه بارز این سیستمها بود.
در نیمه دوم دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰، سرویس برخط (online) کوانتوم لینک برای رایانه‌های کمودور۶۴
امکان تبادل پیام بین مشتریانی که به این سرویس متصل بودند را فراهم
می‌کرد که آن را پیام برخط (OLM) می‌خواندند. کوانتوم لینک بعدها به امریکاآنلاین (America Online) تغییر نام داد و پیام رسان فوری AOL را بوجود آورد. کوانتوم لینک تنها برای کمودورهای ۶۴ ساخته شده بود و از سیستم پتسکی(PETSCII)
کمودور برای متن و گرافیک استفاده می‌کرد.صفحه به بخشهایی تقسیم می‌شد و
پیام‌های OLM بر روی نوار زرد رنگی نماشی داده می‌شدو با کلمات «پیام
از: » آغاز می‌شدولیستی از گزینه‌ها برای پاسخگویی ارائه می‌شد.[۲] ازاین رو می‌توان آن را نوعی واسط کاربر گرافیکی
(GUI) دانست که البته بسیار ابتدایی تر از برنامه‌های پیام رسانی یونیکس و
ویندوز و مکینتاش بود که بعد از آن بوجود آمدند. OLM جزو سرویسهای افزوده
کوانتوم لینک بود و کاربران می‌بایست مبلغی اضافی به ازای هر دقیقه علاوه
بر هزینه ماهانه معمول سرویس کوانتوم لینک بپردازند.
برنامه‌های پیام رسانی فوری اینترنتی و مدرن با واسط کاربری گرافیکی به شکل امروزی آن از اواسط دهه ۱۹۹۰ با PowWow، ICQ و AIM آغاز شد.AOl بعدها شرکت Mirabilis،
سازنده ICQ را خرید. پند سال بعد ICQ که اکنون توسط AOL اداره می‌شد دو
امتیاز انحصاری برای پیام رسانی فوری از اداره ثبت اختراعات امریکا در
یافت نمود. در همین هنگام سایر شرکتها نیز محصولات خود را بیرون دادند(Excite Ubique، MSN و Yahoo) که هرکدام از پروتکل
و برنامه کارخواه(Client) اختصاصی خود استفاده می‌کردند و اگر کسی
می‌خواست در پند شبکه باشد باید نرم افزارهای همه آنها را اجرا می‌کرد. در
۱۹۹۸، IBM نرم افزاری به نام IBM Lotus Sametime ارائه داد.
در سال 2000 یک برنامه متن باز و پروتکلی بر پایه استانداردهای باز به نام Jabber ایجاد شد. این پروتکل تحت نام پروتکل گسترش پذیر حضوروپیام رسانی (Extensible Messaging an_d Presence Protocol) استاندارد شدکه غالبا به اختصار XMPP خوانده می‌شود. کارساز[۳]های XMPP می‌توانند به عنوان دروازهای
به پروتکلهای دیگر پیام رسانی فوری عمل کند و نیاز به استفاده از چندین
کارخواه(کلاینت) متفاوت را کاهش می‌دهد. کاربران می‌توانند از پروتکلهای
پیام رسانی رایج مختلف با یک کارخواه و کتابخانه ویژه آن پروتکل استفاده
کنند.IBM Lotus Sametime در نسخه منتشرشده در نوامبر ۲۰۰۷ پشتیبانی از دروازه IBM Lotus Sametime برای XMPP رااضافه نمود.
در حال حاضر شبکه‌های اجتماعی نیز امکانات پیام رسانی فوری را ارائه می‌دهند.
بسیاری از سرویسهای پیام رسانی فوری از ویژگیهای تماس تصویری، VoIP و کنفرانس مجازی
پشتیبانی می‌کنند. کنفرانسهای مجازی می‌توانند از تماسهای تصویری و پیام
رسانی فوری با هم استفاده کنند. برخی از شرکتهای پیام رسانی فوری به اشتراک گذاری میزکار، رادیوی اینترنتی(IP Radio) و تلویزیون اینترنتی(IPTV) را نیز به سرویسهای قبلی اضافه نموده‌اند.
«پیام رسان فوری» نام تجاری خدماتی است که به نام شرکت تایم وارنر ثبت شده‌است، [۴]
و نمی‌تواند در مورد نرم افزارهایی که با AOL مرتبط نیستند در امریکا به
کار رود. به همین دلیل سازندگان نرم افزار پیام رسانی که پیشتر به نام گیم
(Gaim) خوانده می‌شد، در آوریل 2007 اعلام نمودند که نام این نرم افزار را
به پیجین (Pidgin) تغییر داده اند[۵].
نرم‌افزارهای کارخواه[۶]
معمولا هر سرویس پیام رسانی فوری مدرنی، نرم افزار کارخواه خود را عرضه می‌کند که می‌تواند به صورت نرم افزار قابل نصب ویا برپایه مرورگر
باشد. عموما هر نرم افزار تنها با سرویس شرکت خود کار می‌کند، اما پاره‌ای
از آنها امکان محدودی برای کار با سرویسهای شرکتهای دیگر نیز دارند. نرم
افزارهایی نیز از طرف شرکتهای سومی ارائه شده‌است که امکان اتصال به اکثر
سرویس دهنده‌های اصلی پیام رسانی فوری را دارند. نمونه‌هایی از این نرم
افزارها عبارتند از : Pidgin، Trillian، Meebo، Adium، Qnext پیام‌رسان میراندا و Digsby.
هم‌کنش‌پذیری
پنجره گپ چند صفحه‌ای پیجین(Pidgin) در لینوکس
نرم افزارهای پیام رسانی فوری استاندارد رایگان کارکردهایی چون انتقال
فایل، لیست تماس‌ها و امکان باز کردن چند پنجره گفتگوی همزمان را ارائه
می‌دهند. این ممکن است نیازهای یک کسب و کار کوچک را برطرف نماید اما
سازمانهای بزرگ به نرم افزارهای پیچیده تری نیاز دارند که بتوانند با
یکدیگر کار کنند. راهی که پیش روی این سازمانهاست استفاده از نسخه‌های
سازمانی برنامه‌های پیام رسانی فوری است. این برنامه‌ها شامل عناوینی چون XMPP، IBM Lotus Sametime، Microsoft Office Communicator
وغیره میباشند که اغلب با سایر نرم افزارهای سازمانی مثل سیستم‌های گردش
کار به شکل یکپارچه کار می‌کنند. این نرم افزارهای سازمانی و یا یکپارچه‌سازی نرم‌افزارهای سازمانی (EAI) غالبا با محدودیت‌هایی نظیر دخیره اطلاعات در یک قالب مشترک ساخته می‌شوند.
تلاش‌های بسیاری جهت ایجاد یک استاندارد یگانه برای پیام رسانی فوری انجام شده‌است : پروتکلهای SIP و SIMPLE گروه ویژه مهندسی اینترنت، APEX، Prim، XMPP و IMPS.
بیشتر تلاش‌ها در جهت ایجاد یک استاندارد یکتا برای عرضه‌کنندگان اصلی
پیام رسانی فوری (مانند AOL, Yahoo, Microsoft) با شکست مواجه شده و هریک
به استفاده از پروتکلهای اختصاصی خود ادامه می‌دهند.
اما درحالی که بحث‌ها در IETF به بن بست رسیده بود، رویترز
اولین توافقنامه اتصال بین سرویس دهنده‌ها را در سپتامبر ۲۰۰۳ امضا نمود.
این توافقنامه به کاربران AIM، ICQ و MSN امکان می‌داد تا با همتاهای پیام‌رسانی رویترز
حرف بزنند و بالعکس. پیرو این اتفاق، مایکروسافت، یاهو و امریکا آنلاین
معامله‌ای را منعقد نمودند که مطابق آن کاربران Live Communication Server
مایکروسافت می‌توانستند با سایر کاربران عمومی پیام رسانی فوری حرف بزنند.
طی این معامله SIP/SIMPLE به عنوان استاندارد هم‌کنش‌پذیری[۷]
پروتکلها تعیین شد. جدای از این موارد، مایکروسافت و یاهو در ۱۳ اکتبر
۲۰۰۵ اعلام کردند که از ربع سوم سال ۲۰۰۶ با استفاده از استاندارد
SIP/SIMPLE با یکدیگر هم‌کنش‌پذیر خواهند بود. به دنبال آن در دسامبر ۲۰۰۵
گوگل و یاهو قرارداد شراکت راهبردی را امضا نمودند که مطابق آن کاربران
گوگل تاک می‌توانند با کاربران ICQ و AIM حرف بزنند به شرط آنکه یک حساب
AIM نیز داشته باشند.
دو راه برای آمیختن پروتکلهای نامتجانس وجود دارد:
- یک راه، ترکیب پروتکلهای مختلف در برنامه کارخواه پیام رسانی فوری (IM Client) است.
- راه دیگر ترکیب پروتکلهای متفاوت در برنامه کارساز پیام رسانی فوری(IM
Server) است. این روش وظیفه ارتباط با سرویسهای دیگر را به گردن
کارساز(سرور) می‌اندازد. کارخواه‌ها نیاز به دانستن پروتکلهای پیام رسانی
فوری ندارند. مثلا LCS 2005 Public IM Connectivity.این دیدگاه در
کارسازهای XMPP رواج دارد. هرچند این گونه پروژه‌ها که با نام پروژه‌های
انتقال خوانده می‌شوند، مانند هر پروژه دیگری که با پروتکلهای بسته و
اختصاصی سر و کار دارد، از مشکلات مهندسی معکوس رنج می‌برند.
برخی رویکردها با محدودسازی دسترسی به کارساز، به سازمانها اجازه
می‌دهد که یک شبکه پیام رسانی فوری خصوصی داشته باشند.(کل شبکه پیام رسانی
فوری پشت دیواره آتش
قرار می‌گیرد).درمقابل سیستم‌های پیام رسانی برخی سازمانها به کاربران ثبت
شده اجازه می‌دهد تا از خارج شبکه محلی سازمان نیز با استفاده از پروتکل
ایمن اچ تی تی پی اس(HTTPS)،
به سیستم متصل شوند. یک کارساز پیام رسانی فوری اختصاصی از مزایایی چون
لیست تماسهای از پیش آماده، تصدیق هویت یکپارچه (Integrated
Authentication) و امنیت و محرمانگی بیشتر برخوردار است.
پاره‌ای از شبکه، تغییراتی به وجود آورده‌اند تا جلوی استفاده کارخواه‌های چند شبکه‌ای از شبکه خودشان را بگیرند. مثلا تریلیان (Trillian) مجبور به انتشار چندین بازبینی و وصله نرم افزاری
شد تا کاربرانش بتوانند به شبکه‌های MSN و AOL و Yahoo متصل شوند.
سرویس‌دهنده‌های اصلی مسایلی چون نیاز به توافقنامه رسمی و نگرانی‌های
امنیتی را به عنوان دلایل این تغییرات عنوان کرده‌اند.
استفاده از پروتکلهای اختصاصی
به این معنا بوده‌است که بسیاری از شبکه‌های پیام رسانی فوری با یکدیگر
سازگار نیستند و افراد از برقراری ارتباط با دوستان خود در شبکه‌های دیگر
ناتوان بوده‌اند.[۸]
پیام رسانی فوری سیار
پیام رسانی فوری سیار فناوری است که سبب می‌شود سرویسهای پیام رسانی فوری از دستگاههای سیار نیز قابل دسترسی باشند. این دستگاه‌ها شامل تلفن‌های همراه استاندارد، آی فون(iPhone)، بلک بری(blackberry)، آندروید(Android)، و دستگاههای مبتنی بر ویندوز موبایل می‌شود. این کار به دو طریق انجام می‌شود :
- کارخواه‌های جاسازی شده(Embedded Clients) - برای هر دستگاه کارخواه ویژه آن طراحی شود.
- بسترهای بدون کارخواه (Clientless Platforms) - برنامه بر پایه
مرورگر که نیاز به بارگیری هیچ نرم‌افزار دیگری ندارد و به همه کاربران و
دستگاههای مختلف اجازه می‌دهد که از این طریق به سرویس پیام رسانی
اینترنتی آنها متصل شوند. در عمل قابلیت‌های محدود مرورگر هاباعث ایجاد
مشکلاتی می‌شود.
در مرورگر وب
جی میل در صفحه وب خود قابلیت پیام رسانی فوری را دارد و می‌توان با یک مرورگر وب و بدون نیاز به بارگیری و نصب نرم افزار از آن استفاده کرد. بعدها یاهو و هات میل هم این ویژگی را پیاده کردند. وبگاه میبو
(Meebo) هم امکان دسترسی به چندین سرویس پیام رسانی مختلف را فراهم
می‌کند. این سرویس‌ها معمولاً محدود به متن هستند و شامل صدا و تصویر
نمی‌شوند.
زبان پیام‌رسانی فوری
کاربران گاهی با استفاده از کلمات عامیانه اینترنتی و اشکال کوتا شده
کلمات و عبارات سعی در سرعت دادن به مکالمه و کاهش تعداد دفعات فشردن
کلیدها می‌کنند. این زبان کاملا جهانی شده‌است تا حدی که اصطلاحاتی مانند
"lol" در مکالمات رو در رو هم به کار می‌روند.
احساسات اغلب به صورت کوتاه واختصاری بیان می‌شوند مثل LOL,BRB,TTYL که
به ترتیب شکل کوتاه عبارات Laugh Out Loud,Be Right Back,Talk To You
Later میباشند.
اما برخی سعی می‌کنند که احساساتشان را دقیقتر بیان کنند. ابراز
احساساتی چون chortle,snort,guffaw یا eye-roll رواج بیشتری می‌یابند.
همچنین استانداردهای مشخصی هستند که به تدریج به مکالمات راه می‌یابند
مانند علامت «#» که لحن طعنه‌آمیزی به یک عبارت می‌بخشد. و یا «*» که نشان
دهنده اشتباه گرامری یا املایی در پیام قبلی است و به دنبال آن اصلاحیه
می‌آید.[۹]
کاربردهای تجاری
ثابت شده‌است که فناوری پیام رسانی فوری، از این لحاظ که پذیرش کاربرد
آن در کسب و کار در وهله اول به صورت داوطلبانه و از جانب خود کارکنان
آغاز شده‌است تا با اجبار رسمی یا تدارکات دپارتمان‌های فناوری اطلاعات،
به فناوریهایی چون رایانه شخصی، پست الکترونیک و وب جهان گستر
شباهت دارد. ده‌ها میلیون از حساب‌های کاربری پیام رسانی فوری توسط
کارکنان شرکتها و یا دیگر سازمانها برای مقاصد تجاری استفاده می‌شوند.
در پاسخ به تقاضای موجود برای یک سیستم پیام رسانی در سطح تجاری که
بتواند امنیت و قانونمند بودن را تضمین کند، گونه‌ای جدید از پیام رسانی
فوری به نام «پیام رسانی فوری سازمانی» (Enterprise Instant Messaging یا
به اختصار EIM) توسط شرکت نرم افزار |لوتوس
(Lotus Software) در سال 1998 با افتتاح پروژه Lotus Sametime آغاز شد. پس
از مدت کوتاهی مایکروسافت نیز نمونه مشابهی به نام پیام رسانی فوری Microsoft Exchange Server روانه بازار نمود. بعدها بستر جدیدی به نام Microsoft Office Live Communication Server بوجود آورد و سپس در اکتبر 2007، Office Communication Server 2007 را منتشر ساخت. شرکت اوراکل نیز با معرفی Oracle BeeHive به این بازار پیوست.[۱۰] بسترهای EIM پیشرو در حال حاضر عبارتند از IBM Lotus، Microsoft Office Communication Server و Jabber XCP. علاوه بر اینها بسترهایی نیز هستند که برای یک صنعت خاص طراحی شده‌اند مانند Reuters Messaging و Bloomberg که قابلیتهایی برای شرکتهای مالی در آنها تعبیه شده‌است.
مرور محصولات
محصولات پیام رسانی فوری را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود : پیام رسانی فوری سازمانی (EIM) [۱۱] و پیام رسانی فوری مصرف کننده(CIM)[۱۲].
راه حلهای سازمانی اغلب از یک کارساز پیام رسانی فوری داخلی استفاده
می‌کنند اما این راه حل به ویژه برای کسب و کارهای کوچک با بودجه محدود،
شدنی نیست. راه حل دوم که استفاده از CIM است که از مزیت پیاده سازی ارزان
و عدم نیاز به سرمایه‌گذاری برای سخت افزار و نرم افزار برخوردار است.
برای مصارف سازمانی، به دلیل نگرانی‌های امنیتی، رمزگذاری(encryption)
و بایگانی پیامها(message archiving) از اهمیت بسزایی برخوردارند. گاهی به
دلیل استفاده از چند سیستم عامل
مختلف در یک سازمان به نرم افزاری نیاز است که بیش از یک بستر را پشتیبانی
کند. به عنوان مثال ممکن است در سازمانی برای دپارتمان‌های اداری از
Windows XP و در بخش تولید نرم افزار از لینوکس استفاده کنند.
ریسک‌ها و مشکلات
اگرچه پیام رسانی فوری مزایای بسیاری به دنبال دارد، اما استفاده از آن
ریسک‌ها و مشکلاتی را نیز به ویژه در محیط‌های کاری به همراه دارد. برخی
از این ریسک‌ها و مشکلات عبارتند از :
- ریسک‌های امنیتی (مثلا از پیام رسان فوری برای آلوده ساختن رایانه‌ها با ویروس و جاسوس‌افزار (Spyware) و اسب تروا و کرم استفاده می‌شود.
- ریسک‌های سازگاری با قانون
- استفاده نامناسب
- درز اسرار تجارت
ریسک‌های امنیتی
کراکرها (هکرهای بدخواه یا هکرهای کلاه سیاه) پیوسته از پیام رسانی فوری به عنوان وسیله‌ای برای ترتیب دادن حملات فیشینگ(phishing)و ارسال یو آر ال‌های
سمی و فایلهای آلوده به ویروس سود جسته‌اند و از سال 2004 تا 2007 به گفته
مرکز امنیت پیام رسانی فوری بیش از 1100 حمله مجزا انجام داده‌اند.[۱۳] هکرها از دو راه برای تحویل کد بدخواه (malicious code) از طریق پیام رسانهای فوری دارند: تحویل ویروس، اسب تروا و جاسوس افزار
در داخل فایلهای آلوده و یا استفاده از یک آدرس وب به همراه یک متن
«مهندسی اجتماعی شده» که کاربر را می‌فریبد تا بر روی آن یوآرال کلیک
نماید و اورابه وبگاهی هدایت می‌کند که نرم افزار بدخواه از آنجا
بارگیری(download) می‌شود. ویروس‌ها، کرم‌های رایانه‌ای
و اسبهای تروا از راه ارسال خودشان به لیست دوستان فردی که قبلا رایانه اش
آلوده شده به سرعت تکثیر می‌شوند. یک حمله موثر توسط آدرس وب آلوده
می‌تواند در مدتی کوتاه به ده‌ها هزار رایانه دیگر منتقل شود.
پیامها معمولاً به صورت متن ساده
منتقل می‌شوند و از این رو در معرض استراق سمع(eavesdro_pping) قرار دارند.
علاوه بر این نرم افزارهای پیام رسانی فوری پورتهای UDP را به روی دنیا
باز می‌کنند و میزان خطر را با ایجاد نقاط آسیب پذیری افزایش می‌دهند.[۱۴]
ریسک‌های سازگاری با قانون
علاوه بر تهدیدات امنیتی، استفاده از پیام رسانی فوری در محل کار ریسک
عدم رعایت قوانین و مقررات حاکم بر ارتباطات الکترونیکی در کسب و کار را
به وجود می‌آورد. در کشور امریکا به تنهایی بیش از 10000 قانون ومقررات
مختلف برای پیام رسانی الکترونیکی و نگهداری سوابق وجود دارد.[۱۵] که از این میان قانون ساربینز-اکسلی، HIPAA
و SEC17a-3 شناخته شده ترند. بیشتر کشورهای دنیا مقرراتی برای پیام رسانی
الکترونیکی و نگهداری سوابق الکترونیکی را مشابه به امریکا وضع می‌کنند.
متعارف‌ترین مقررات مربوط به استفاده از پیام رسانی فوری در محل کار
درمرتبط است با نیاز به تولید بایگانی ارتباطات تجاری که برای دولت یا
درخواست قضایی تحت قانون قابل قبول باشد. بسیاری از ارتباطات پیام رسانی
فوری در رده ارتباطات تجاری قرار می‌گیرند و باید بایگانی شده و قابل
بازیابی باشند.
استفاده نامناسب
تمام انواع سازمانها باید از خود در مقابل مشکل استفاده نادرست
کارکنانشان از پیام رسانی فوری مراقبت کنند. طبیعت غیر رسمی، سریع و به
ظاهر ناشناس پیام رسانی فوری آن را کاندیدایی برای سو استفاده در محیط کار
می‌کند.در اکتبر 2006 موضوع استفاده نامناسب از پیام رسانی فوری در محیط
کار صفحه اول اخبار شد، وقتی که مارک فولی (Mark Foley)، یکی از اعضای
کنگره امریکا پس از پذیرفتن ارسال پیام‌های فوری توهین آمیز با محتوای
جنسی به یک فرد زیر سن قانونی از رایانه دفتر کنگره اش، از کرسی خود
استعفا داد. رسوایی مارک فولی به پوشش رسانهای و سیل مقالات روزنامه‌ها
در مورد خطرات استفاده نامناسب از پیام رسانی فوری در محیط کار انجامید.
در بیشتر کشورها شرکتها مسوولیتی قانونی برای اطمینان از وجود یک محیط کار
بدون آزار برای کارکنانشان هستند. استفاده از رایانه‌ها، شبکه‌ها و نرم
افزارهای تحت مالکیت سازمان برای آزار یا پخش لطیفه‌ها و ادبیات نامناسب
مشکلی است نه تنها به توهین کننده بلکه به استخدام کننده نیز مربوط است.
شمار کاربران
توجه داشته باشید که بسیاری از اعداد یاد شده در این بخش، مستقیما قابل
مقایسه نیستند و پاره‌ای از آنها برپایه حدس و تخمین محاسبه شده‌اند.بعضی
از اعداد توسط صاحبان کل یک سیستم پیام رسانی ارائه شده‌اند و بعضی توسط
فروشندگان تجاری بخشی از یک سیستم توزیع شده. بعضی از شرکتها به انگیزه
درآمد تبلیغاتی بیشتر ویا جذب شرکای تجاری و مشتریان، تمایل به بالاترنشان
دادن شمار کاربران خود دارند.همچنین مهم است که در نظرداشته باشید که برخی
از اعداد گزاش شده شمار کاربران فعال را نشان می‌دهندوبرخی شمار کلی
کاربران را بازگو می‌کنند. برخی تنها کاربرانی را شامل می‌شوند که در دوره
اوج مصرف وارد سیستم شده‌اند.
| سرویس |
شمارکاربران |
منبع/تاریخ |
| AIM |
53 میلیون - فعال |
سپتامبر 2006 |
| >100 میلیون - کل کاربران |
ژانویه 2006 |
| Camfrog |
نامعلوم |
[۱] |
| eBuddy |
35 میلیون - کل کاربران |
اکتبر 2006، شامل 4 میلیون کاربر سیار (Mobile) |
| Gizmo5 |
[۲]، کاربران سیار و رایانه شخصی |
| Gadu-Gadu |
بیش از 6 میلیون فعال (اکثرا در لهستان) |
مه 2009 |
| IBM Lotus Sametime |
40 میلیون کل(کاربران مجاز در سازمانها) |
دسامبر 2009 |
| iChat |
نامعلوم |
[۳] |
| ICQ |
50 میلیون فعال |
CNET هشتم فوریه 2010 |
| IMVU |
1 میلیون کل |
ژوئن 2007 |
| Mail.ru Agent |
1 میلیون فعال (روزانه) |
سپتامبر 2006 |
| Meebo |
1 میلیون کل |
| MXit |
11 میلیون کل (9 میلیون در آفریقای جنوبی) |
29 ژانویه 2009. |
| Paltalk |
3.3 میلیون بازدید کننده متفاوت در هر ماه |
آگوست 2006 |
| PSYC |
1 میلیون فعال (روزانه) (اکثرا در برزیل) |
فوریه 2007. توجه کنید که این کاربران بخشی از کاربران IRC هستند و کاربران پیام رسانی(Messaging) تنها چند صد نفرند. |
| Skype |
19 میلیون کاربر برخط در اوج بار کاری |
اکتبر 2009 |
| 309 میلیون کل |
آوریل 2008 |
| Tencent QQ |
61.3 کاربربرخط در اوج بارکاری (اکثرا در چین) |
29 اکتبر 2009 [۱۶] |
| 440 میلیون حساب کاربری فعال (includes users with multiple accounts). (اکثرا در چین) |
29 اکتبر 2009 [۱۶] |
| 990 حساب کاربری ثبت شده (اکثرا در چین) |
29 اکتبر 2009 [۱۶] |
| VZOchat |
>550,000 |
دسامبر 2008 |
| پیام‌رسان ویندوز لایو (previously MSN Messenger) |
330 میلیون فعال |
| Xfire |
16 میلیون کل |
مه 2010 |
| یاهو! مسنجر |
248 میلیون کاربر ثبت شده فعال جهانی(اشاره به تمام کاربران یاهو دارد و نه فقط کاربران پیام رسانی فوری یاهو(Yahoo Messenger))) |
17 ژانویه 2008 |
| گوگل تاک |
نامعلوم |
[۴] |
| Facebook |
ادعا می‌شود که 400 میلیون کاربر دارد |
آمار فیس بوک |
منابع
- ↑ Instant Messaging on CTSS an_d Multics
- ↑ Screenshot of a Quantum Link OLM
- ↑ واژه
«کارساز» معادل مصوب واژه انگلیسی «ُServer» در قلمرودانش رایانه‌است. -
نسخه PDF واژه‌ها ی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، واژگان مصوب میان
سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۶. http://www.persianacademy.ir/UserFiles/File/Mosavvab/01_Latin_(A_Z).rar
- ↑ Summary of final decisions issued by the trademark trial an_d appeal board, January 16-20, 2006
- ↑ «Important an_d Long Delayed News», Announcement of Gaim renaming (to نیم‌زبان), April 6, 2007
- ↑ واژه
«کارخواه» معادل مصوب واژه انگلیسی « Client» در قلمرودانش رایانه‌است. -
نسخه PDF واژه‌ها ی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، واژگان مصوب بین
سالهای 1375 تا 1386 http://www.persianacademy.ir/UserFiles/File/Mosavvab/01_Latin_(A_Z).rar
- ↑ «هم‌کنش‌پذیری»
واژه مصوب فرهنگستان و معادل "Interoperability" در زبان انگلیسی است. -
فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان ـ دفتر پنجم (نسخه pdf) http://www.persianacademy.ir/UserFiles/File/Mosavvab/05_LATIN.rar
- ↑ BBC News - Instant messaging: This conversation is terminated
- ↑ Instant Messaging, NetworkDictionary.com.
- ↑ "Oracle Buzzes with Updates for its Beehive Collaboration Platform". CMSWire. 2009-05-06. http://www.cmswire.com/cms/enterprise-20/oracle-buzzes-with-updat_es-for-its-beehive-collaboration-platform-004538.php. Retrieved 2009-07-16.
- ↑ Better Business IMs - Business Technology
- ↑ Reader Questions IM Privacy at Work
- ↑ "IM Security Center". http://www.imsecuritycenter.com. Retrieved 2007-05-13.
- ↑ Why just say no to IM at work. 2009-10-29. ISSN 1797-1993.
- ↑ "ESG compliance report excerpt, Part 1: Introduction". http://searchstorage.techtarget.com/tip/0,289483,sid5_gci906152,00.html. Retrieved 2007-05-13.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ For Immediate Release
کلیه حقوق تحت مجوز