امکان ارسال ديدگاه شما در اين باره، در قالب ارسال نظر در انتهاي همين صفحه قرار دارد. صاحبان وب سايت ها و فعالان اينترنتي مي توانند با ايجاد صفحه شخصي از امکان ارسال محتوا: مقالات, لينک, آگهي و...برخوردار شوند. امکانات و خدمات ما را مقايسه کنيد!

در بین ۴۹ كشور در حال توسعه و در بیش از ۳۰ كشور قریب ۳۵ درصد جمعیت جهان وجود دارد و در این كشورها قریب ۱۹ درصد كودكان واقع در سنین ۵ تا ۱۴ سالگی مشغول بكار می‌باشند در این میان با وجودیكه تفاوت چندانی بین كار كودكان از نظر جنسی وجود ندارد ولیكن بخش بزرگی از آن در اجتماعات روستایی بچشم می‌خورد. البته در این میان كار كودكان عمدتاً در آن دسته از مشاغل وجود دارد كه به اصطلاح كار خانوادگی معرفی می‌شود و كار كودكان در كارهای خانگی نیز عمدتاً ویژه دختران است. براساس ماده ۳۲ كنواكسیون حقوق كودك «دولتها باید حق كودك را در برخورداری از حمایت در برابر استثمار اقتصادی و كار كودكان كه مانع یا مزاحم آموزش آنان می‌باشد ویا به بهداشت و تحول اجتماعی ، اخلاقی ، فیزیكی ، ‌روحی و ذهنی كودكان آسیب می‌رساند ، به رسمیت بشناسند و...»

در جامعه ایران امروز كه در زمره كشورهای در حال توسعه می‌باشد ، قریب ۴۹ درصد جمعیت بین ۱۸ـ۰ سالگی قرار دارند كه در كنواكسیونهای جهانی به عنوان كودك معرفی می‌گردند. متاسفانه در جامعه ایران هنوز تعریف جامع و مانعی از كودك و كودكی وجود ندارد. بطوریكه بر اساس قانون كار سن قانونی كار ۱۵ سال تمام می‌باشد و كمتر از آن به عنوان كار كودكان منع قانونی دارد ولیكن بر پایه قانون استخدام كشوری سن قانونی كار ۱۸ سال تمام می‌باشد. مع الوصف به دلیل ضرورت تامین آموزش رایگان افراد واقع در سن آموزش عمومی و تبعیت از تعاریف و كنواكسیونهای جهانی در اینجا مبنای محاسبه و تحلیل آماری مربوط به اشتغال و بیكاری كودكان تا ۱۸ سالگی است.

۱. از بین كل نیروی انسانی واقع در سن ۱۰ ساله و بالاتر در كشور در سال ۱۳۷۵ ، حدود ۳۵ درصد آنان در سنین ۱۹ـ۱۰ سالگی قرار دارند. در این میان ۲۰ درصد بین ۱۴ـ۱۰ سالگی و ۱۵ درصد بین ۱۹ـ ۱۵ سالگی واقع هستند. از سوی دیگر از بین كل افراد واقع در سن ۱۹ـ۱۰ سالگی حدود ۱۲ درصد از نظر اقتصادی فعال شناخته شده‌اند كه این نسبت در سنین ۱۴ـ۱۰ سالگی ۴ درصد و بین سنین ۱۹ـ ۱۵ سالگی ۲۱ درصد می‌باشد.
بنابراین علیرغم منع قانونی اشتغال كودكان در كشور ، آمارهای رسمی گویای ۱۲ درصد فعالیت اقتصادی كودكان می‌باشد كه البته فقط از زاویه فعال بودن اقتصادی تعریف و احصاء شده است. در حالیكه اگر جمعیت فعال از نظر اقتصادی واقع در سن ۱۹ـ۱۰ سالگی (۹۱۵/۱ هزار نفر) با جمعیت خانه دار و غیر محصل (۶۸۲/۱ هزار نفر) و جمعیت دارای (۵۷ هزار نفر) در همین سال اضافه و جمع بسته شود ، از كل این جمعیت (۶۵۴/۳ هزار نفر) قریب ۲۲ درصد درفهرست جمعیت فعال در فاصله سنی ۱۹ـ‌۱۰ سال قرار می‌گیرند.

۲. با این وصف از بین كل جمعیت فعال از نظر اقتصادی (۹۱۵/۱هزار نفر ) كه در بین سنین ۱۹ـ۱۰ سالگی قراردارند ، ۷۵ درصد شاغل و ۲۵ درصد بیكار هستند. همین رقم با وجود اختلاط مفهومی و آماری كه بدان وارد است گویای سطح بیكاری تا حدود ۵/۲ برابر بیشتر از نرخ بیكاری كل كشور است و به نوبه خود بیانگر فقدان فرصتهای شغلی مناسب این طیف سنی نیروی كار ، آسیب پذیری اشتغال آنان و غیر رسمی بودن فعالیت آنان می‌باشد. شواهد حاكی است به دلیل منع قانونی بكارگیری و اشتغال كودكان ، اولاً مشاغل مربوط به كار كودكان به اصطلاح از مشاغل سیاه و با حداقل مهارت و صرفاً فیزیكی می‌باشد، دوم اینكه با حداقل مزد، بیشترین بهره كشی از نظر حجم كار ، فشردگی میزان كار ، نوع كار و سختی و زیان آور بودن آن و همچنین ساعات و روزهای كار كودكان صورت می‌گیرد و سوم اینكه در شرایط ناامن ، با كمترین ایمنی در برابر حوادث كار و بدترین وضعیت بهداشتی در برابر بیماریهای شغلی كار كودكان صورت می‌گیرد.

۳. آمارهای رسمی كشور می‌بایست در تعاریف مفاهیم و اندازه گیری آنها رویه یكسان را در پیش گیرند. این مراكز و آمارها یا می‌بایست كل جمعیت واقع در سن ۱۹ـ۱۰ سالگی را در زمره جمعیت فعال قرار داده و افراد شاغل را از آن كسر و نرخ بیكاری را اعلام دارند كه البته با قوانین ملی و بین المللی در تنافر است ،‌و یا می‌بایست از ذكر افراد شاغل و بیكار واقع در گروه سنی پیش گفته بصورت رسمی و در ذیل آمار فعالان اقتصادی احتراز كرده و فقط باذكر توضیح قانونی ، رقم افراد شاغل در این سن را اعلام دارند. با توجه به رویكرد نخست كه در بند اول یادداشت حاضر نیز ذكر گردید ، می‌توان اذعان كرد نسبت جمعیت بیكار واقع در سن ۱۹ـ۱۰ سال در واقع ۶/۳۹ درصد می‌باشد. مسئولان برنامه ریزی اجتماعی و اقتصادی و قانونگذاران در حوزه كار و امور اجتماعی یا باید نرخ بیكاری فوق را بپذیرند و یا از ذكر رسمی كودكان سنین مذكور در فهرست فعالان و بیكاران خودداری كنند. در توجیه علاوه كردن افراد واقع در سنین ۱۹ـ۱۰ سالگی و در ذیل عناوین خانه دار و دارای درآمد باید این نكته را روشن ساخت كه كودكان واقع در این سن قاعدتاً می‌بایست در حال تحصیل باشند و زمان كه در فهرست محصلان احصاء نمی‌شوند ، اطلاق خانه دار و دارای درآمد بدون كار برای قریب ۷/۱ میلیون نفر به صرف نداشتن كار و عدم احصای نقش آنان در تولید یا درآمد ملی ، نمی‌توان از آنان به عنوان گروههای بلاتكلیف و نامتعینی همچون خانه دار و …. یاد كرد. این استدلال هر چند از نظر اقتصادی قابل تعریف و توجیه است ولیكن از نظر اجتماعی و فرهنگی و تاثیرات آن در برنامه ریزی شغلی ، تحصیلی و زندگی كودكان در حال حاضر و آینده محل تامین است. 
 

امکان ارسال ديدگاه شما در اين باره، در قالب ارسال نظر در انتهاي همين صفحه قرار دارد. صاحبان وب سايت ها و فعالان اينترنتي مي توانند با ايجاد صفحه شخصي از امکان ارسال محتوا: مقالات, لينک, آگهي و...برخوردار شوند. امکانات و خدمات ما را مقايسه کنيد!