مرتضی صفوی  افزود: مقدار كافئین موجود در انواع چای متفاوت است، یك فنجان چای سیاه حاوی 60 میلی‌گرم كافئین، یك فنجان قهوه در حدود 95 میلی‌گرم و در چای سبز 36 میلی‌گرم كافئین موجود است.
وی گفت: مهم‌ترین ویژگی كافئین موجود در چای تركیب تحریك سیستم اعصاب مركزی است، بنابراین اعتیاد به مصرف آن می‌تواند سردرد، بی‌خوابی، افزایش اسیددیته معده، بی‌اشتهایی و اختلالات گوارشی را ایجاد كند.
صفوی افزود: سر درد و تهوع در نتیجه كاهش یا قطع مصرف چای و قهوه به وجود می‌آید، بنابراین باید یك روند تدریجی مناسب در مصرف چای وجود داشته باشد.
وی گفت: به علت بالا بودن اگزالات ادرار یك عامل خطر برای تشكیل سنگ‌های اگزالات كلسیمی است با وجود اینكه چای خود یك منبع اگزالات محسوب می‌شود و اگزالات موجود در چای از نوع محلول است كه نوع نامحلول آن به طور عمده با كلسیم باند می‌شود و در برگ‌های چای باقی مانده و وارد عصاره چای نمی‌شود.
این متخصص تغذیه اضافه كرد: دریافت روزانه اگزالات از طریق چای در مقایسه با اگزالات محلول در غذای معمول بسیار كم‌تر است، بنابراین كسانی‌كه مستعد تشكیل سنگ‌های كلسیمی هستند به خصوص از نوع اگزالات بالا توصیه می‌شود كه در حد معمول چای سبز یا سیاه مصرف ‌كنند.
صفوی گفت: مصرف همزمان چای سیاه با منابع آهن «آهن هم» 79 تا 94 درصد تأثیر می‌گذارد و تأثیری بر منابع «آهن هم» موجود در گوشت ندارد، برای پیشگیری از اثرات منفی چای بر جذب آهن و ایجاد كم خونی نباید چای را بعد از وعده غذایی مصرف كرد.