عدم توجه والدین به تاثیر وراثت، محیط، نوع شخصیت و رفتارهای كودك و نیازهای او و صرفا توقع داشتن یك بچه درشت و چاق، موجب می‌شود آنها به اشتباه تصور كنند كه با فشار آوردن و به زور غذا دادن به كودك می‌توانند به آرزوی خود برسند.
گاهی نیز وسواس به خرج می‌دهند كه بچه باید حتما فلان مقدار گوشت یا سبزی یا شیر را بخورد. بنابراین، اطلاعات و برداشت‌های نادرست، موجب اصرار بیش از حد والدین و فشار بی‌مورد آنها بر كودك می‌شود. مادر می‌گوید: «چرا بشقاب غذای تو خالی نشده؟ تو كه چیزی نخوردی! این همه زحمت كشیدم و برایت غذا درست كردم لب نزدی.» ن
هایتاً این فشارها علاوه بر آثار سویی كه بر روح و روان كودك وارد می‌آورد، علاوه بر خدشه دار شدن روابط والدین و فرزند اغلب بی نتیجه بوده و یا حتی نتیجه عكس می‌دهد. برخی از این رفتارهای نادرست به قرار زیرند: