بسیاری از زنان با به دنیا آوردن بچه و یا شیر دادن آن متوجه می شوند که سینه هایشان از نظر اندازه، شکل و احساس، کیفیت خودشان را از دست داده اند. همانطور که پوست الاستیستی (کشسانی) خود را از دست می دهد، سینه ها تمایل به از دست دادن شکل و سفتی شان پیدا کرده و شروع به شل شدن می کنند. حتی بدون حاملگی هم بر اثر مرور زمان و جاذبه ی زمین و اضافه و کم کردن وزن نیز تمام این صدمات ممکن است ایجاد شود. بالا بردن سینه یا ماستوپکسی، یک عمل جراحی است که سینه های شل شده مجددا شکل گرفته و بالا می آیند؛ بدون اینکه حجم کلی سینه تغییر کند.

بر خلاف ماستوپکسی هدف اصلی از بزرگ و کوچک کردن سینه تغییر اندازه یا حجم سینه است. اگرچه در بعضی موارد مخصوصا وقتی سینه ها فقط کمی شل و سست می شوند، فقط با عمل بزرگ کردن سینه، بالا بردن و همچنین سفتی مناسب سینه نیز، می تواند ایجاد شود. در این حالت شما باید به خاطر بسپاریدکه چون پروتز سینه حجم معین دارد، ممکن است افزایش غیر قابل قبول و غیر منتظره ای در اندازه ی سینه ایجاد شود، در شرایط دیگر وقتی هم بالا بردن و هم افزایش اندازه ی سینه مورد نظر است، بهتر است به طور همزمان انجام شوند.

عاقلانه است که عمل بالا بردن سینه تا بعد از بدنیا آوردن و شیر دادن هر چند تا بچه که می خواهید به تعویق بیافتد. در حالیکه ماستوپکسی معمولا برای حاملگی های آینده مانعی ایجاد نمی کند، ولی ممکن است شیر دادن را تحت تأثیر قرار دهد مهم است بدانید که بالا بردن سینه از شل شدن مجدد سینه ها، بخصوص در جریان بعد از حاملگی و شیر دادن، جلوگیری نکرده و سینه ها ممکن است دوباره شل شده و افتاده تر شوند.
 

آیا من کاندیدای مناسبی هستم؟

 فقط مشاوره می تواند این را مشخص کند. در هنگام مشاوره از شما درباره ی تاریخچه و سوابق عمومی پزشکی شما، شامل جزئیاتی درباره ی هر نوع عمل سینه قبلی و زایمان سؤالاتی خواهد شد. بهترین کاندیداها برای انجام عمل ماستوپکسی زنانی هستند که سلامت جسمی دارند و از نظر احساسی محکم و قوی بوده و نسبت به عمل جراحی و نتیجه ای که می خواهند از آن بگیرند، واقع بین باشند. بهترین نتیجه، معمولا در زنانی بدست می آید که سینه هایشان کمتر شل شده و افت پیدا کرده است. سینه با هر اندازه ای می تواند بالا برده شود، اما در سینه های سنگین ممکن است اثر آن طولانی مدت نباشد. در حالی که تمام زنان با هر سنی می توانند این عمل را انجام دهند، اما معمولا هرگز قبل از این که سینه ها به طور کامل رشد کنند این عمل انجام نمی شود. همانطور که قبلا گفته شد زنانی که قصد حامله شدن دارند معمولا باید عمل را تا بعد از تکمیل خانواده شان به تأخیر بیاندازند. اگر شما سیگاری هستید باید سیگار را قبل از عمل جراحی ترک کنید.

سیگار کشیدن رگهای خونی را تنگ کرده و بنابر این جریان خون را کاهش می دهد و جوش خوردن زخم و التیام یافتن آن را ضعیف می کند. آسپرین و داروهای ضد التهابی خاص و دیگر داروها می توانند باعث افزایش خونریزی شوند، بنا براین نباید آن ها را مصرف کنید.

چون هر بیمار و جراحی دیدگاه متفاوتی نسبت به اندازه، مکان و شکل مطلوب سینه ها دارند، مهم است که شما در مورد چیزی که مورد نظرتان است در زمان مشاوره، صادقانه به بحث و بررسی بپردازید. بعد از این شما مورد آزمایش قرار خواهید گرفت و سینه هایتان با یک نوار اندازه گیری می شود تا میزان شل شدگی ایجاد شده در حال حاضر را بدست آورد. در بررسی تمام متغیرهای موجود مثل سن، اندازه و شکل سینه شرایط پوست و اینکه آیا پروتز سینه توصیه می شود یا نه، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. به شما نشان داده خواهد شد که آیا نوک سینه و پوست تیره ی اطراف آن تغییر مکان خواهند داد یا نه، همچنین مکان زخم ها و چگونگی شکل سینه بعد از عمل جراحی نیز تا حد امکان نشان داده می شوند. لطفا به خاطر بسپارید تا هر نوع سئوالی که دارید، بپرسید. مخصوصا در مورد انتظاراتتان و نتایجی که قراراست، به دست آورید.
 

عمل جراحی شامل چه مراحلی می باشد؟

  قبل از عمل جراحی با استفاده از یک قلم نشانه گذار روی سینه ها علامت مکان و شکل دقیق سینه ها را تعیین می شود. در طی عمل جراحی پوست اضافی کشیده و شل شده برداشته می شود و نوک سینه و بقیه ی بافت های قرار گرفته به مکان جدید بالاتر برده می شود(طبق نشانه های گذاشته شده قبل از عمل جراحی).

 معمولا نوک سینه روی خطی که تقریبا هم راستا با وسط بازوی شما باشد قرار می گیرد. خط بخیه یا بریدگی ها بستگی به میزان افت و شل شدگی سینه دارند. بنابر این برای زنانی که فقط میزان کمی افتادگی سینه دارند، بالا بردن می تواند از طریق تکنیکی که برش ها را محدود به ناحیه ی اطراف نوک سینه (قسمتی که پوست تیره تر دارد) می کند، انجام شود. در مواردی که افتادگی سینه ها زیادتر و شدیدتر است، لازم است که خط بخیه به صورت عمودی به سمت پایین سینه ادامه پیدا کند و گهگاهی اگر نیاز باشد در طول چین زیر سینه ادامه پیدا کند.

در زمان مشاوره محل خط بخیه ی به شما گفته خواهد شد. لوله های تخلیه ممکن است زیر پوست سینه بسته به میزان خونریزی هنگام عمل جراحی کار گذاشته شوند، تا مایعات یا خونهای جمع شده که ممکن است بلافاصله بعد از عمل ایجاد شوند، را تخلیه کنند (ممکن است بنا به تشخیص جراح، نیازی برای گذاشتن آنها نباشد). یک بانداژ محکم روی خط بخیه گذاشته می شود.

چه نوع بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و چه مدت عمل جراحی طول می کشد؟

ماستوپکسی معمولا تحت بیهوشی عمومی صورت گرفته و حدود دو ساعت طول می کشد.

چه مدت باید در بیمارستان بمانم؟

برای عمل بالا بردن سینه به طور نرمال لازم است که یک شب در بیمارستان بمانید.

بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟

قبل یا حین عمل به شما سرم وصل می شود. این کار به این خاطر است که مایعات از دست رفته هنگام عمل جراحی جایگزین شود. برای چند روز بعد از عمل جراحی احتمالا میزان درد متوسطی خواهید داشت، که باید با مسکن ها کنترل شود. بعد از عمل جراحی مهم است که گردش خون خوبی در پاهایتان داشته باشید و بنابراین به شما توصیه می شود که فعالانه مفاصل پاها، زانو ها و باسنتان را به طور کاملا منظم تکان دهید.

اگر لوله های تخلیه کننده استفاده شده باشد (فقط گهگاهی)، در چند روز آینده برداشته خواهند شد. معمولا بانداژهایی که در اتاق عمل گذاشته شده است، در چند روز تا یک هفته بعد از عمل بسته به نوع عمل جراحی انجام شده، باز خواهند شد. همچنین به شما آموزش داده می شود تا از یک سینه بند کمکی نسبتا محکم که هیچ نوع سیم و میله ای در آن به کار نرفته، استفاده کنید. بخیه های به کار رفته معمولا از نوع قابل جذب هستند.

 

پس از عمل انتظار چه عوارضی را باید داشته باشم ؟

بدنبال عمل جراحی مقداری ورم و کبودی روی سینه ها خواهید داشت. کبودی معمولا حدود 2 تا 3 هفته بعد از بین می روند. در حالی که بیشتر ورم ها به مرور زمان از میان می روند، مقداری از ورم ممکن است تا 3 ماه باقی بماند.

طبق نشانه هایی که قبل از عمل روی سینه گذاشته می شوند، همیشه سعی می شود تا نوک هر دو سینه دقیقاً در یک مکان متقارن قرار بگیرد، ولی نیروهای کششی جای زخم ها ممکن است کمی جا و شکلشان را بعد از عمل عوض کند و تغییر دهد.(اگرچه همیشه به خاطر داشته باشید که سینه های طبیعی نیز به هر حال تفاوتهایی دارند!) با اینکه روشهای مورد استفاده بهترین فاصله و توازن ممکن را بین دوسینه و نوک آن ها را تضمین می کند و باعث افزایش امکان شیر دادن بعد از عمل جراحی بالا بردن سینه می گردد، لیکن این افزایش، تضمین شده نمی باشد و گاهی شیر دادن بعد از عمل ممکن است مختل شود.

بعد از عمل جراحی، ممکن است متوجه شوید که سینه ها کمی سفت شده اند. مخصوصا کناره های قسمتهای بریدگی ایجاد شده، این به خاطر فرایند طبیعی جوش خوردن زخم و عناصری که در بافت زخم قرار دارند است، تا جوش خوردن را آسان کنند. وقتی این اتفاق رخ می دهد در صورت نیاز ماساژی توسط جراحتان به شما آموزش داده می شود، تا بهبودی را سریع کند. این حالت کم کم و به مرور زمان رفع می شود، اما ممکن است چند ماه طول بکشد تا کامل شود. همچنین ممکن است در چند هفته ی اول متوجه شوید که سینه هایتان به طور غیر طبیعی بالا هستند. نگران نباشید چون همیشه جاذبه ی زمین آن ها را شل کرده و به مکان طبیعی و مطلوبی باز می گرداند. باید انتظار این را داشته باشید که حس پوست موجود در نوک سینه وپوست اطراف آن بعد از عمل جراحی کاهش یافته باشد. این به خاطر آسیبی است که به انتهای اعصاب حسی این ناحیه در هنگام عمل جراحی وارد شده است. و این مسئله عموماً اجتناب ناپذیر است و معمولاً در عرض چند ماه این حالت از بین می رود.
 

جای زخم شبیه چه چیز می باشد ؟

ایجاد جای زخم پس از اعمال جراحی یک عارضه نمی باشد، بلکه یک رویداد طبیعی بعد از عمل جراحی محسوب می گردد .در عمل بالا بردن سینه ها، جای زخم ها به میزان افت و شل شدن سینه ها و روش مورد استفاده، بستگی دارند و ممکن است طولانی بوده و ماه ها یا سال ها طول بکشد تا از بین بروند. با این حال چون در اطراف و زیر نوک سینه قرار دارد، زخم ها حتی در مواردی که لباس کمی مثل بیکینی پوشیده می شود قابل توجه نیستند. همیشه باید منتظر باشید که در ابتدا جای زخم ها قرمز، بر افروخته برجسته و حتی دارای خارش باشد اما به مرور زمان کمرنگ شده و صاف می شوند.

این تکامل طبیعی فرایند جوش خوردن زخم می باشد. مهم است که به خاطر بسپارید که این تکامل ممکن است دو سال طول بکشد. ماساژ روزانه ی زخم ها در طی این دوره ی زمانی توصیه می شود تا این فرایند را تسریع و تسهیل کند.

آیا این عمل دردناک است؟

چند روز بعد از عمل جراحی احتمالا درد متوسطی خواهید داشت که به خوبی توسط مسکن ها کنترل می شود. این درد معمولا بعد از 4-5 روز اول بهبود می یابد.

چه چیزی ممکن است اشتباه شود؟

هر چند عمل جراحی بالا بردن سینه ها اگر توسط یک جراح ماهر، انجام شود، خطرات کم و کوچکی به دنبال دارد، ولی با این وجود مشکلات خاصی همراه با این فرایند وجود دارد و ممکن است اتفاق افتد.

مانند هر عمل دیگری احتمال خطر عفونت هر چند نادر، ولی همیشه وجود دارد. این خطر با استفاده از روش های جراحی دقیق و تزریق آنتی بیوتیک ها برای پیش گیری هم در زمان عمل و هم بعد از آن، به حداقل می رسد. علی رغم انجام این کارها عفونت خفیفی معمولا رایج است و می تواند اطراف محل برش ایجاد شود، اما معمولا در یک دوره ی حدودا دوهفته ای بهبود پیدا میکند. خطراتی مثل لخته شدن خون نادر است. راه افتادن سریع بعد از عمل جراحی این احتمال را کم می کند.

همانطور که قبلا ذکر شد، بعد از عمل باید انتظار تورم را داشته باشید. وقتی ورم خفیف یا متوسط باشد، بدن سریعا آن را جذب می کند. خیلی به ندرت خونریزی زیاد ممکن است باعث ایجاد ورم قابل توجه و ایجاد خونمردگی شود. اگرچنین اتفاقی افتاد این خونها به تدریج جذب می شود و ممکن است ندرتاً نیاز باشد که این خون ها تخلیه شوند و نهایتا روی نتیجه ی نهایی اثری ندارند. در طی 3 تا4 هفته ی اول بعد از عمل جراحی، بعضی بیماران ممکن است، قسمتی از زخمشان جوش نخورد. یکی از معمول ترین مکان هایی که ممکن است این اتفاق رخ دهد، انتهای زخم عمودی است که به زیر سینه می رسد. این اشکال موقت است و برای بهبود نیاز است که به طور منظم بعد از عمل جراحی بانداژها تعویض شوند. سرانجام یک پوسته روی آن ایجاد می شود که بعد از 3 تا 4 هفته می افتد. بانداژهای پوششی برای یک دوره ی کوتاه چند هفته ای احتمال ایجاد این حالت را کاهش می دهد. اگرچه بعضی از ناراحتی های پوستی اطراف زخم ممکن است روی دهد. اگر لازم باشد باید بعداً عمل جراحی کوچک و سر پایی اصلاحی و مجدد انجام شود.
 

چه مدت طول می کشد تا به حالت عادی باز گردم؟

بیماران باید همیشه به خاطر داشته باشند که جوش خوردن و التیام یافتن زخم یک فرایند تدریجی و آرام است. علی رغم اینکه فقط یک یا دو روز بعد از این نوع عمل جراحی باید استراحت کنید، باید همیشه سعی کنید تا خود را آماده ی چند روزی استراحت بعد از عمل کنید. بسیاری از بیماران می توانند کارهای سبکشان را بعد از14 تا 15 روز انجام دهند، ولی برای بعضی دیگر بهتر است، 1 تا 2 هفته دیگر استراحت کنند. به خاطر داشته باشید که در افراد مختلف عمل جوش خوردن زخم متفاوت است و ممکن است شما قبل از اینکه دوباره خودتان را باز یابید، به استراحت بیشتری نیاز داشته باشید در سه چهار هفته ی اول راه رفتن مفید است، چون باعث بهتر شدن گردش خون شده و ورم را کاهش می دهد، همچنین باعث کم شدن احتمال ایجاد لخته شدن خون در پاها می شود. بلند کردن چیزهای سنگین یا فعالیت شدید، در 6 هفته ی اول بعد از جراحی ممنوع است. تمام قوانین در دوره ی بهبودی یکسان هستند. اگر کاری انجام می دهید که باعث ناراحتی تان می شود آن را انجام ندهید.