ایمنی
در خودرو های ابتدائی با ایجاد سختی در ساختار آن ایجاد می شد که این باور
غلط منجرب تلفات زیادی در جهان شد . در گذشته این گونه تصور می شد که
ضربه حاصله از تصادف باید در سطوح اولیه برخورد جذب و دفع شود و حال آنکه
سختی زیاد نیروی حاصل از برخورد را مستقیما ً و بدون کاستی به سرنشین وارد
می کرد ، ورود قطعات بدنه مثل درب ، موتور به داخل سالن نیز از شایع ترین
آنها بود پیوستگی و در هم تنیدگی اجزاء بدنه به صورتی بود که با ضربه
کوچکی از جلو گاهی جابه جائی در اجزاء عقبی بدنه ایجاد می شد و فرضا ً
ضربه ای که به گل گیر سمت راست وارد می شد گل گیر چپ عقب را د فورمه کرده
و با عث جلوگیری از باز شدن درب صندوق عقب می شد . آزمون و خطا و تحقیقات
محققین در این زمینه امروزه تمامی تصورات خودرو سازان ابتدائی را عکس کرده
، در این مقاله به بررسی ایمنی تندر ۹۰ محصول اواخر دهه ۹۰ میلادی که خود
فاصله زیادی با ایمنی روز دارد می پردازیم .
تندر ۹۰ موفق در تست های Euroncap موفق به دریافت ۳ ستاره از ۵ ستاره
ایمنی شد . اهمیت این موضوع در مقایسه با خودرو های هم کلاس خود مشخص می
شود . ۳ ستاره ایمنی و ایمنی بالای کودکان در این خودرو تندر ۹۰ را به
عنوان خودروی ایمن برای خانواده معرفی کرد . مهندسین طراح رنو بیشترین
تلاش خودرا برای ایجاد ایمنی و در عین حال عدم افزایش قیمت خودرو به
کاربرده اند . ژاک فور مسئول بخش ایمنی غیر فعال رنو ( بدنه ) لوگان را
خودروئی عال از جهت ایمنی نسبت به خودرو های هم کلاس خود می داند . ساختار
اتاق خودرو به صورتی طراحی شده که حفاظت موثری در مقابل بر خورد ایجاد می
کند تا به داخل سالن خودرو حداقل آسیب وارد شود . طراحی اتاق به گونه ایست
که حداقل صدا و تنش از موتور و بیرون به داخل اتاق نفوذ می کند . در تست
های تصادف بر روی مانکن ها نشان می دهد که مکانیسم نگه داری سر نشینان
برای جلو گیری از آسیب به اعضای حیاتی بدن به طور موثر و فعالی عمل می کند
. لوگان از شیوه خاص رنو در مقاوت در برابر ضربه و پخش انرژی جنبشی بهره
برده ، طراحی اچ شاسی باعث انتقال نیروی حاصله از برخورد از یک نقطه به
چند نقطه می شود و منجربه دفع درصدی از نیروی وارده به خارج خودرو . در
تصادف از جلو چیدمان موتور طوری انجام شده که به آنها اجازه فشرده شدن را
بدهد . در بالای خودرو نیرو از سایبان ، ستون و بدنه درب ها گذشته ، در
قسمت میانی ، نیرو به وسیله لایه عرضی گرفته می شود و بالاخره در قسمت
پائینی خودرو این نیرو از طریق یک زیر چارچوبی که در ۴ نقطه به لونژرون (
قطعاتی که در طول شاسی قرار می گیرند ) متصل است جذب می شود .
در برخورد های جانبی ستون مرکزی ( ستون B ) به همراه مقاوت جانبی صندلی
ها و بالشتک درب ها از لگن محافظت می کند . در برخورد های عقب با قرار
دادن باک بنزین در کف خودرو و به دور از اجزاء ساسپنشن قرار دارد که خطرات
احتمالی ناشی از سوراخ شدن باک را به حداقل می رساند . به کارگیری لایه
عرضی در قسمت عقب نیز خطر ورود اجسام به داخل کابین را محدود می کند .
روش های ساخت داشبرد نیز در برخورد های از جلو اهمیت فراوانی دارد ،
ساختار لانه زنبوری داشبرد که از پلی پرو لین جاذب نیرو ساخته شده در ضربه
از جلو خطر آسیب به زانو را کاهش می دهد . زاویه دار بودن قسمت زیرین
داشبرد و درب آن به صورتی است که نیرو را روی پا ، ساق ، زانو ها و قوزک
سرنشین پخش می کند و این در شرایطیست که ساختار صندلی ها لگن را در موقعیت
مناسبی برای تحمل تصادفات احتمالی قرار می دهد ، وجود بالش زیر پائی برای
صندلی های جلو محافظ دیگری برای پاها ایجاد می کند .
لگان ایمنی سرنشین را با قد و اندازه های مختلف با استفاده از کمر بند
هائی با سه نقطه اتکا و تکیه گاه سر برای تمام صندلی ها و قابلیت تنظیم
ارتفاع کمر بند تامین می کند .
با استفاده از ایربگ های با کنترل نیروی وارده بر سرنشین ، شاهد عمل
کرد بهتر کیسه های هوا هستیم . صندلی کودک با قابلیت اتصال از جلو یا عقب
قابلیت اتصال به تمامی صندلی های خودرو را دارد و در صورت اتصال به صندلی
جلو می توان ایربگ مقابل صندلی را با استفاده از سوئیچی روی داشبرد غیر
فعال کرد که در این حالت چراغ آن در نمایشگر روشن می شود .
رنو از شاخص ترین کمپانی های خودرو ساز جهان در ایمنی می باشد و ایمنی
از مهمترین استراتژی های رنو محسوب می شود . این کمپانی سالانه ۱۰۰ میلیون
یورو جهت تحقیقات ایمنی و ارتقاء آن هزینه می کند همچنین ۶۰۰ کارشناس مجرب
در این زمینه مشغول به کارند .
رنو همچنین به دنبال روش های نوینی در بالا بردن سطح آگاهی مردم خصوصا
ً کودکان و جوانان در زمینه ایمنی راه می باشد . امروزه تمامی خودرو های
تولیدی این کمپانی خصوصا ً گروه مگان با ۵ ستاره ایمنی از ایمن ترین
خودروهای جهان می باشند .
استفاده از پلیمرها در قطعات بدنه ، تغییرات طراحی بدنه ، کلاف اتاق و
شاسی ، محل قرار گرفتن و کیفیت مخزن سوخت ، سیستم های ایمنی در سوخت رسانی
، تغییراتی در ادواتی مثل فرمان ، بهره گیری از سیستم های فعال ایمنی
همچون ترمز ، ایربگ ها و همین طور طراحی قطعات متصل به خودرو همچون مجوعه
ساسپنشن و چرخ ها ، طراحی صندلی ها و پشت سری ها ، متد های جدید در کمر
بند ایمنی و شیشه های خودرو از جمله موارد بهنیه سازی ایمنی در خودروها می
باشد .