این راه حل در کابینه دولت عربستان به صورت قانونی تصویب شده است و به موجب آن اداره تأمین اجتماعی به هر پیردختر عربستانی مبلغ ۷۸۳ ریال معادل کمی بیش از ۲۰۰ دلار به صورت ماهانه خواهد داد.

یکی از مشکلات اجتماعی عربستان در دوره کنونی که گریبانگیر خانواده‌های عربستان شده و پدیده پیر دختری در این کشور ۱۶ میلیونی است.

پدیده پیر دختری کشور عربستان را با مشکل مواجه کرده و اسباب نگرانی خانواده ها و حکومت عربستان را فراهم کرده است.

ظاهراً عربستان دارای ۱۶ تا ۱۸ میلون جمعیت بومی است که اگر ۷ میلیون کارگر خارجی را که در بازار و منازل آنان به عنوان راننده و خدمتکار مشغول به کار هستند، اضافه کنیم، جمعیت آنان به ۲۴ میلیون یا کمی بیشتر می رسد. اما آمارهای غیررسمی حاکی است که از میان این جمعیت ۱۶ میلیونی بومی، در حدود یک و نیم میلیون نفر یا به عبارتی یک میلیون و هفتصد هزار نفر از دختران سعودی از سن ۳۰ سال گذشته و به آن‌ها عانسه یا پیر دختر می‌گویند.

نگرانی خانواده‌ها، حکومت و نهادهای مذهبی از پدیده پیردختری در این کشور همه را به تکاپو برای رفع این معضل انداخته و راه هایی را برای آن مطرح کرده اند، اولین راه حل خلق یک نوع ازدواج موقت بنام ازدواج مسیار است که در این نوع ازدواج، دخترانی که سن آن‌ها از سن ازدواج گذشته است، راضی می شوند تا به ازدواج یک مرد دیگر در آیند بدین صورت که در خانه پدر مانده، ولی داماد که مردهای ۲۰ تا ۵۰ یا ۶۰ ساله را شامل می‌شود، می‌تواند بدون پرداخت مهریه با دختر ازدواج کرده و به منزل دختر رفت و آمد کند.

در این نوع ازدواج مرد فارغ از پرداخت مهریه (نفقه) و تآمین مسکن و غذا با اجازه والدین و خود دختر با وی ازدواج می‌کند.

دومین راه حل که ظاهرا در کویت هم اجرا شده به این ترتیب است که برخی زنان البته به غیر از زنان سنتی و مذهبی‌ در خانواده‌های کویتی، دختران را به عقد شوهرانشان در می‌آورند تا کمکی به رفع این نگرانی کرده باشند.

سومین راه حلی که توسط دولت عربستان مطرح شده، پرداخت مبلغ 200 دلار ماهیانه به هر پیردختر عنوان شده است.

این راه حل در کابینه دولت عربستان به صورت قانونی تصویب شده است و به موجب آن اداره تأمین اجتماعی به هر پیردختر عربستانی مبلغ ۷۸۳ ریال معادل کمی بیش از ۲۰۰ دلار به صورت ماهانه خواهد داد.

البته بسیاری از روزنامه‌ها این قانون را مورد حمله قرار دادند و گفتند که آیا مشکل پیردختری یا عنوست، اقتصادی است و این که چرا ۷۸۳ ریال را تصویب کردند و آیا این قشر از اجتماع مستحق شده‌اند و مثل گداها باید به آنان زکات پرداخت کرد.