سه نوع سوپر شارژر وجود دارد: روتز (Roots)،
دو پیچی(twin
screw)
و مرکز گریز. تفاوت اصلی آن ها در چگونگی حرکت دادن هوا به سمت منیفولد مکش
موتور است. سوپر شارژر های روتز و دو پیچی از انواع لب های گیر اندازنده(meshing
lobe)
استفاده می کنند و یک سوپر شارژر مرکز گریز از پروانه برای به درون کشیدن هوا
استفاده می کند. گرچه تمام این سه نوع موجب تقویت هستند ولی بازدهی های
متفاوتی دارند. بسته به این که شما بخواهید خودرو را کمی تقویت کنید یا در یک
مسابقه رقابت کنید انواع مختلف سوپر شارژر در اندازه های مختلف وجود دارند.
سوپر شارژر
اتون، یک سوپر شارژر روتز بهینه سازی شده
سوپر شارژر
روتز قدیمی ترین طرح است. Philan_der
و
Francis
روتز در سال 1860 طرح را به عنوان ماشینی که می تواند به خنک کاری مته های
معدن کمک کند به ثبت رساندند. در سال 1900
Gottleib
Daimler
یک سوپر شارژر روتز را در موتور خودرو یی به کار گرفت.
سوپر شارژر روتز
با چرخش
لب های گیر اندازنده، هوایی که میان لب ها گیر کرده است از سمت ورودی به سمت
خروجی می روند. مقادیر بزرگی از هوا به منیفولد ورودی می روند و انباشته می
شوند تا فشار مثبت ایجاد کنند. به همین جهت سوپر شارژر های روتز در واقع چیزی
بیشتر از دمنده های هوا نیستند، و واژه ی دمنده ی هوا همچنان اغلب برای تمام
سوپر شارژر ها به کار می رود.
یک هورد پیک آپ
دهه 1940 با یک سوپر شارژر روتز
سوپر
شارژر های روتز معمولا بزرگ هستند و در بالای موتور قرار داده می شوند. سوپر
شارژر های روتز در ماشین های عضلانی و اتومبیل های مسابقه و شکاری قرار داده
می شوند زیرا بیرون کاپوت قرار می گیرند. به هر حال آن ها از نا کار آمد ترین
سوپر شارژر ها هستند: اول اینکه به وزن خودرو اضافه می کنند و دوم این که به
جای آن که هوا را به صورت یک جریان نرم و پیوسته بفرستند در انفجار های گسسته
می فرستند.
|