از میان بیش از هزار زن، که در طول سلطنت سی و هفت ساله فحتعلی شاه
قاجار در حرمسرای او زیسته‌اند و نام قریب به ۲۰۰ تن از آنان در منابع
مختلف مربوط به قاجاریه ثبت شده است، طاووس خانم، ملقب به تاج الدوله، بیش
از هر زن دیگری در دوران سلطنت دومین پادشاه سلسله قاجار اثر گذاشته و
تنها زنی است که تا پایان عمر فتحعلی شاه محبوب و سوگلی حرم این پادشاه
عشرت‌طلب بوده و بیش از زنان دیگر دومین پادشاه قاجار برای او فرزند آورده
است.
میرزا عبدالوهاب معتمدالدوله معروف به نشاط اصفهانی از شعرای
معروف دربار فتحعلی شاه که بر تاج‌الدوله نقش پدر داشت ازدواج شاه و او را
فراهم کرد.
طاووس هنگام ازدواج با فتحعلی شاه دختر زیبائی بوده، ولی
تعداد زنان زیبا در حرمسرای عریض و طویل فتحعلی شاه کم نبود. آنچه موجب
دوام علاقه و محبت فتحعلی شاه به طاووس شد، کمال او بود نه جمال. طاووس که
در مکتب نشاط اصفهانی شاعر معروف دوران فتحعلی شاه تربیت شده بود بعد از
عروسی با شاه از مصاحبت او برخوردار بود و شعر هم می‌گفته، ولی از اشعار
او در هیچ یک از منابع مربوط به قاجاریه که در دسترس نویسنده بوده است،
نمونه‌ای مشاهده نشد.
طاووس چون از یک خانواده معمولی بود به عقد ازدواج منقطع
فتحعلی شاه درآمد، ولی جشن عروسی او با شاه قاجار، از مراسم بسیار باشکوه
عروسی دوران سلطنت فتحعلی شاه بود. در آن تاریخ شاهزاده حسنعلی میرزا ملقب
به شجاع‌السلطنه (پسر ششم فتحعلی شاه) حاکم تهران بود و به دستور او شهر
را به خاطر عروسی پدرش با این دختر اصفهانی آذین بستند. تخت مرصعی را که
تخت خورشید نام داشت برای شب عروسی آماده کردند و بعد از شب زفاف با
طاووس، به امر فتحعلی شاه این تخت را «تخت طاووس»خواندند، که هنوز بر روی
این تخت مرصع و گرانبها باقی مانده است.
طاووس در همان چندماه اول زندگی زناشوئی با فتحعلی شاه، به
قدری علاقه و توجه پادشاه قاجار را به خود جلب نمود که شاه به او لقب
«تاج‌الدوله» اعطا نمود و تصمیم گرفت او را به عقد ازدواج دائم خود درآورد
و قصد داشت یکی از چهار زن عقدی خود را طلاق بدهد و طاووس را به عقد دائمی
خود درآورد، ولی طاووس حاضر نشد و ترجیح داد همچنان زن صیغه شاه بماند.
همچنین فتحعلی شاه مقرر فرمود که یک دست عمارت تام‌الاجرا از اندرونی و
بیرونی و حمام، مشتمل بر تالارهای آئینه متعدد مانند موقع تمکن و نشیمن
خود خاقان مغفور که معروف به عمارت چشمه بود، برای تاج‌الدوله ساختند.
اوضاع و اسباب تجمل تاج‌الدوله به همه جهت از حرمخانه خارج
بود و دستگاهی جداگانه داشت از فراشخانه و اصطبل و غیره. میرزا حسین، پسر
مرحوم میرزا اسدالله خان برادر مرحوم میرزا آقاخان صدراعظم، وزارت
تاج‌الدوله را داشت. ماهی هزار تومان به اسم سبزی مطبخ تاج‌الدوله از دفتر
برات صادر می‌شد.
طاووس که تا پایان عمر فتحعلی شاه، زن سوگلی و مورد علاقه او
باقی ماند ۹ فرزند برای فتحعلی شاه به دنیا آورد، که شش تن از آنان، سه
پسر (سیف‌الدوله، نیرالدوله و عضدالدوله) و سه دختر (شیرین جهان خانم،
شمس‌الدوله و مرصع خانم) زنده ماندند. پسران به مقامات مهمی رسیدند و
دختران با شاهزادگان قاجار ازدواج کردند.
از میان فرزندان طاووس، سلطان محمد میرزا ملقب به سیف‌الدوله
پسر ارشد طاووس مورد توجه و علاقه مخصوص فتحعلی شاه بود، به طوری که در
سیزده سالگی حکومت ایالت بزرگ اصفهان را به او واگذار نمود و یوسف خان
گرجی سپهدار را به وزارت او برگماشت. سیف‌الدوله در زمان فوت فتحعلی شاه
در اصفهان هم حکومت اصفهان را داشت و تشریفات کفن و دفن فتحعلی شاه تحت
نظر وی انجام پذیرفت. سیف‌الدوله بعد از مرگ پدر مدعی سلطنت نشد، ولی به
برادرزاده بیمار و ناتوانش محمدشاه هم اعتنائی نداشت، به همین جهت به
صوابدید میرزا ابوالقاسم قائم مقام اولین صدر اعظم محمدشاه به تهران احضار
شد و چندی بعد همراه مادرش به عتبات عالیات رفت و در بغداد اقامت گزید.
در منابع مربوط به دوره قاجاریه، اعم از منابع داخلی و
نوشته‌های مؤرخین خارجی، به نفوذ تاج‌الدوله یا طاووس در وقایع بیست سال
آخر سلطنت فتحعلی شاه و عزل و نصب حکام و مقامات مهم این دوره اشاره شده،
ولی همه مؤرخین داخلی و خارجی به نیکی از او یاد کرده‌اند. او زنی مؤمن و
متدین و دلرحم و با عاطفه بوده و هر مظلومی به درگاه او پناه می‌برد مأیوس
برنمی‌گشت. در روزهای بیماری فتحعلی شاه در سفر اصفهان نیز که به مرگ وی
انجامید طاووس تنها زن از صدها زن حرمسرای شاهی بوده که در کنار شوهر ۶۸
ساله‌اش مانده و از او پرستاری می‌نمود.
برای پی بردن به بزرگ منشی و سعه صدر تاج‌الدوله یا طاووس
اصفهانی، همین فقره انصراف از تصاحب جواهراتی که حداقل یک میلیون تومان به
پول آن روز قیمت داشته و ارزش امروز آن هزاران برابر است کفایت می‌کند.
خودداری او از پیوستن به جمع زنان عقدی فتحعلی شاه نیز، که مستلزم طلاق
یکی از چهر زن عقدی او بود نمونه دیگری از بزرگواری و اعتماد به نفس این
زن است و با یان که بهدها با فوت یکی از زنان عقدی شاه، این امکان برای او
فراهم شد که بدون التزام فتحعلی شاه به طلاق یمی از زنان عقدیش به عقد
دایم او در آید، از حرف خود که نمی‌خواهد ساعت سعد جاری شده صیغه عقد
منقطع او به هم بخورد برنگشت و تا آخر عمر زن صیغه فتحعلیشاه بود.
تاج‌الدوله بعد از درگذشت فتحعلی شاه به اتفاق پسرش
سیف‌الدوله به زیارت عتبات رفت و دو مرتبه نیز به حج بیت‌الله مشرف شد.
تاج‌الدوله سالهای پایانی عمر خود را در نجف اشرف به سر آورد و مقبرهع‌ای
برای خود در مجاورت حرم حضرت امیرالمومنین ساخت، که هم اکنون نیز برقرار و
معروف است. چند تن از اولاد تاج‌الدوله هم در زمام حیات او در نجف اشرف
اقامت گزیدند نسل پنجم و ششم آنها هم اکنون در بغداد و نجف و کربلا زندگی
می‌کنند
تخت طاووس (قاجاری)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جلوس ناصرالدین شاه بر روی تخت طاووس
تَختِ طاووس که در آغاز «تخت خورشید» نام داشت، یکی از تخت‌های جواهر نشان سلطنتی ایران است که به مباشرت حاجی محمدحسین‌خان صدر اصفهانی(نظام الدوله)، صدر اعظم فتحعلیشاه و به فرمان فتحعلیشاه در سال ۱۲۱۶ هجری قمری توسط جواهرسازان اصفهان ساخته شد.[۱]
از سال ۱۲۲۴ قمری[۲]، از نخستین شب ازدواج فتح علی شاه با طاووس تاج‌الدوله (که نه ساله بود) بر روی این تخت، تخت به نام وی، تخت طاووس نامیده شد. [۳] این تخت هم اکنون در موزه جواهرات بانک مرکزی است.
بنابراین این تخت با تخت طاووسی که نادرشاه
افشار به همراه جواهرات کوه نور و دریای نور از نبرد هندوستان با خود به
ایران آورد تفاوت دارد. تخت طاووس نادر با مرگ وی توسط غارتگران تخریب و
به یغما برده شد.[۴]
کلیه حقوق تحت مجوز