File System
در یک سیستم عامل
به ساختار کلی نامگذاری ، ذخیره سازی و
سازماندهی فایل ها گفته می شود . سیستم فایل
ها ، داده ها را به واحدهایی به نام Cluster
تقسیم بندی می
کنند . هر کلاستر می
تواند فقط بخشی از یک فایل را نگه دارد .
یک فایل
ممکن است چندین کلاستر را به خود اختصاص دهد ،و مقداری فضای خالی
در آخرین کلاستر
بلا استفاده باقی بماند . کلاستر های کوچک می توانند داده های
بیشتری در یک دیسک
جای بدهند ( چون فضای بلا استفاده کمتری به وجود می آورند ) اما
کلاستر های بزرگ ،
کارایی را بالا می برند ( در کلاسترهای بزرگتر ، داده های بیشتری
می تواند در هر
کلاستر نگهداری شود . بدین معنی که برای بازیابی آن ، سیستم کار
کمتری انجام می دهد
و در نتیجه به طور کارآمدتر و سریعتر آن را بازیابی می کند )
اندازه کلاستر در
اندازه دیسک سختی که کامپیوتر می تواند پشتیبانی کند نیز نقش
دارد.
Fat
مخفف File Allocatin
Table
، جدول تخصیص فضا به فایل . این
جدول که در نزدیکیهای ابتدای دیسک سخت ذخیره می شود ، توسط سیستم عامل
نگهداری می
شود تا فضای مورد استفاده برای ذخیره
سازی فایل ها را مدیریت کند . این جدول وظیفه
نگهداری فضاهای موجود در دیسک را بر عهده
دارد تا سگمنت های خراب غیر قابل استفاده
، علامت گذاری
شوند و قسمت های مختلف یک فایل با یکدیگر مرتبط شوند . در واقع
هنگام
ذخیره داده ها روی دیسک سخت ، سیستم جهت دستیابی به کلاسترهای خالی
با Fat
مشورت
کرده و هم در هنگام اجرا فایل ،
Fat
را جستجو می کند تا کلاسترهای مرتبط با آن را
یافته و اطلاعات
ذخیره شده در آن کلاسترها را بخواند . دو نوع Fat
اصلی وجود دارد : Fat 16 ,
Fat32
Fat 16 :
این سیستم فایل ، یک سیستم فایل 16 بیتی
است ، زیرا کلاستر هایی را تشخیص می دهد
که 16 بیت طول ( یا رقم ) دارند . اندازه
کلاسترهای Fat
بسته به مقدار
فضا درایوی است و از آنجا که Fat16
نمی تواند به
اندازه Fat32
کلاستر داشته
باشد ، برای پوشش دادن به مقدار یکسانی از فضا به
کلاسترهای
بزرگتری نیاز دارد . Windows XP
کلاسترهای 64 کیلو بایتی را برای Fat16
پشنیبانی می
کند. چون Fat16
فقط 65,536
کلاستر را پشتیبانی می کند ، با این سیستم
فایل ، حداکثر یک پارتیشن 4 گیگابایتی را
می توان تقسیم بندی
کرد.
Fat32 :
یک سیستم فایل 32 بیتی است ، می تواند کلاسترهای
بیشتری را نسبت
به Fat16
آدرس دهی کند .
در نتیجه Fat32
می تواند از
کلاسترهای
کوچکتری برای کارآمدتر کردن سیستم ذخیره سازی ، بهره بگیرد .
همچنین بدین مفهوم است
که Fat32
می تواند
پارتیشنهای بزرگتری را پشتیبانی کند . Fat32
با کلاسترهای 32
بیتی می تواند پارتیشنهایی تا 8 ترا بایت را پشتیبانی کند.
NTFS
مخفف NT File System
می باشد . در
سیستم فایل fat
، جدول تخصیص فضا ( File Allocation Table )
داشتیم و در
اینجا جدول فایل اصلی ( MFT: Master File Table )
داریم . البته MFT
بسیار پیچیده تر
است . MFT
صفات فایل را
برای هر فایل ذخیره شده
در پارتیشن NTFS
ذخیره می کند .
( صفات فایل هر چیزی را که لازم است درباره یک فایل
دانست ، توصیف
می کند . در
NTFS
حتی داده های موجود در یک فایل نیز صفت فایل محسوب
می شود . اسم ، مکان ، و اطلاعات امنیتی نیز ، از دیگر صفات فایل
محسوب می شود )
NTFS
در صورت امکان
همه صفات فایل را ، شامل داده های فایل ، در MFT
ذخیره می
کند . ( هر چند در اکثر موارد ، جای کافی برای ذخیره همه صفات در MFT
وجود ندارد .
در این زمان صفت
داده ای به خارج MFT
انتقال می یابد . )
MFT
بعنوان یک فایل Metadata
مشهور است . ( Metadata
اساسا داده هایی
درباره خود Data
است . بعنوان مثال عنوان ، موضوع ، مولف
و اندازه
یک فایل ،
Metadata
آن فایل را
تشکیل می دهند ) NTFS
از فایلهای Metadata
برای
مدیریت داده های روی پارتیشن بهره می گیرد.
تفاوت دو سیستم
فایل NTFS
و Fat32
؟
NFTS
می تواند تعداد
کلاسترهای
بیشتری را نسبت به Fat32
پشتیبانی کند . در نتیجه ، کلاسترهای NTFS
عموما کوچک و
برای حفظ فضای دیسک سخت ، کارآمد هستن . یکی دیگر از مزایای NTFS
پشتیبانی آن
برای
مجوزهای فایل و دایرکتوری است . این خصوصیت امنیتی ، اطمینان می
دهد که فقط کاربران
خاصی به فایلها و دایرکتوری ها ی ویژه دسترسی دارند .
در میان آنچه
ذکر شد ،
سیستم فایل کارآمد NTFS
است . چون می تواند برای پارتیشنهای 2
گیگابایت و بیشتر ،
کلاسترهای 4 کیلو بایتی ایجاد کند ، که بهترین تعادل بین سرعت عمل
دیسک سخت و صرفه
جویی در فضای دیسک را فراهم می سازد . و
در واقع بهترین کارآیی را به سیستم می دهد .
چهار مجوز استاندارد در
سيستم NTFS
براي فايل ها و پوشه ها
وجود دارد
:
1- No Access:
با
انتخاب اين گزينه كاربران هيچگونه مجوزي براي خواندن ، نوشتن و ...
فايل يا پوشه
مربوطه نواهند داشت .
2- Read :
با توجه به
آنكه اجزاه خواندن يك فايل شامل اجراي آن
نيز مي باشد ،از اين رو كاربري كه اين سطوح از دسترسي را داشته
باشد مي تواند فايل
را اجرا كرده و آن را بخواند .
3- Change :
اين سطح
دسترسي و مجوز ، كاربر را قادر مي كند تا فايل را
خوانده و در صورت لزوم تغييرات خود را در آن انجام دهد يا حني فايل
را حذف كند .
4- Full Control :
با فعال
بودن اين گزينه كاربران داراي مجوز مي توانند فايل را خواند ،
تغييرات مورد نياز را درآن ايجاد كرده و يا حذف كنند . در واقع
تمام امكانات و
اختياراتي كه كاربر در حالت Change
دارد در اين قسمت نيز
وجود دارد و فرق اين دو سطح مجوز در آن است كه با داشتن مجوز Full Controll، كاربر مي تواند حتي براي ساير كاربران سيستم دسترسي تعريف كند و يا
دسترسي
كاربر ديگر را از آن پوشه و يا فايل حذف كند .
از لحاظ امنيتي بهتر است
حتي الامكان از اين مجوز استفاده
نكنيد ، زيرا داشتن مجوز Change
بالاترين سطح دسترسي را به كاربران
مي دهد مگر آنكه واقعا بخواهيد كاربري امكان تعريف يا حذف مجوز براي
سايرين را
داشته باشد .
البته
مجوزه هاي ديگري نيز چون
Read Only
، No Execute، Execute Only
، Write Only
و ... نيز قابل تعريف مي باشند