در حقيقت وقتي كريستف كلمب دومين سفر خود را به دنياي جديد كرد ، بوميان هائيتي را ديد كه به بازي هايي مشغولند و اسباب بازي هاي آن ها گوي هايي است كه از صمغ درختان ساخته شده است . حتي پيش از ان تاريخ هم بوميان آسياي شرقي مي دانستند كه لاستيك از شيره درخت بدست مي آيد و آن ها را براي عايق كردن در زنبيل ها و كوزه ها بكار مي بردند اخيرا لاستيك را در بيش از چهارصد نوع پيچك ، بوته ، ودرخت يافته اند ولي مقدار لاستيك موجود در هر يك از آن هابه مقدار زيادي متغير است و به اين جهت ارزش ندارد كه لاستيك را مثلا از گياهاني ماند درخت گل زرد ، گياه پادزهر و امثال آن بگيرند .

لاستيك ماده ايست چسبنده و قابل انعطاف كه از مايع شيري شكل بنام « لاتكس » ( كه با شيره گياهي فرق دارد ) بدست مي آيد .

لاتكس در تنه درخت و ريشه ها و ساقه ها و شاخه ها و برگ ها و ميوه درخت ها ظاهر مي شود ولي بيشتر از پوسته داخلي شاخه ها و تنه درخت كائوچو بدست مي آيد.

لاتكس شامل ذرات مايع ، جامد ، يا نيمه سيا لي است كه در مايع آب شكلي ظاهر مي شود و فقط در حدود 33 درصد آن لاستيك است ، و بقيه اغلب آب مي باشد . ذرات لاستيك در لاتكس به هم جذب مي شوند و تشكيا گويچه لاستيكي مي دهند.

 لاستيك در مدار ده درجه خط استوا بخوبي رشد مي كند ، و نواحي كه در هفتصد كيلومتر مربع دور خط استوا قرار گرفته اند بنام « كمربند لاستيكي » معروف مي باشند. دليل آن اين است كه درخت لاستيك احتياج به آب و هواي گرمسيري مرطوب و خاك عميق و مستعد دارد و بهترين و بيشترين لاستيك ها از درختي بنام « برازيلين » گرفته مي شود و همانطور كه اسمش نشان مي دهد اين درخت اول مرتبه در برزيل يلفت شده است . امروزه تقريبا 96 ( نود و شش ) درصد محصول لاستيك طبيعي دنيا از اين درخت است . ولي اينك اين درخت را در خيلي از قسمت هاي دنيا در داخل منطقه كمربند لاستيكي بعمل مي آورند .

اولين سفيد پوست ها ئيكه كالاهاي لاستيكي ساختند ، ظاهرا فرانسوي ها بودند كه كش براي بند جوراب در سال هاي قبل از 1800 ميلادي درست نمودند .