آرتريت روماتوئيد يك بيماري سيستميك خود ايمني است.((سيستميك))يعني اين كه تمام دستگاهاي بدن را درگير مي كند و مثلا بر خلاف سينوزيت كه فقط عفونت سينوس هاست و اثري بر ريه ها يا دستگاه عصبي يا قلب ندارد، آرتريد روماتوئيد بيماري است كه سيستمهاي مختلف بدن را مي تواند درگير كند: اما البته تظاهر غالب آن التهاب مفاصل است:و ((خود ايمني))همانطور كه از اسمش پيداست.يعني بيماري كه ناشي از فعاليت سيستم ايمني بدن ما عليه خود ماست. بيماريهاي خود ايمني،بيماريهايي هستند كه در آنها سيستم دفاعي بدن عليه خود ما فعال مي شود و به همين خاطر درمان اين بيماريها چندان آسان نيست. آرتريت روماتوئيد شايع ترين بيماريهاي خود ايمني است ودر كشورهاي غربي و آفريقايي شيوع آن به 1% جمعيت عمومي هم مي رسد خوشبختانه اين بيماري در جمعيت آسيايي شيوع كمتري دارد مثل همه بيماريهاي خود ايمني، شيوع اين بيماري هم در زنان بيشتر از مردان است و كتب پزشكي مي نويسند كه نسبت مبتلايان زن به مرد، 3 به 1 است. شايع ترين سن شيوع اين بيماري هم از 20 تا 50 سالگي است. اولين علايم اين بيماري، همان علايم التهاب مفصلي است. مفصلهاي مختلف دست و پا و حتي مفاصل مهره هاي گردني، شانه، آرنج، لگن و زانو مي توانند درگير شوند. نكته اي  كه تقريبا در همه بيماران مبتلا ديده مي شود قرينه بودن درگيري مفصلي است. يعني مفاصل دو طرف مبتلا مي شوند:زانوهاي هر دو طرف انگشتان هر دو دست و..

مفصلهاي ملتهب، گرم، متورم و دردناك هستند مخصوصا كه بيمار صبحها از خواب بلند مي شود تا چند ساعتي، مفاصل خشك هستند و حركت دادن آنها براي بيمار ناراحت كننده است. صبح بدترين زمان روز براي بيماران است و شكايت بيماران عموما با فعاليت در طول روز كمتر مي شود.

به مرور زمان، آرتريت روماتوئيد باعث تخريب و تغيير شكل مفصل مي شود و استخوان و غضروف داخل مفصل به مرور دچار خوردگي مي شوند. اين تغيير شكلها به همراه التهاب غلاف هاي تاندوني مي توانند باعث عوارض ديگري هم شوند. حالاتي شبيه در رفتگي استخوان ها، فشار بر روي اعصاب و.... البته اين به آن معنا نيست كه همه بيماران دچار چنين عوارضي مي شوند سير باليني و شدت اين بيماري در بيماران مختلف متفاوت است. بعضي ها بيماري خفيف و با سير آهسته اي دارند و در مقابل بعضي ديگر هستند كه بيماري در آنها به سرعت پيشرفت مي كند و خيلي زود ناتوان مي شوند تشخيص اين بيماري با مشاهده علايم باليني ميسر است هيچ آزمايش اختصاصي وجود ندارد كه فقط در اين بيماران ثبت شود ماده در خون وجود دارد كه به ((فاكتور روماتوئيد)) معروف است و به اختصار آن را RF مي نامند.RF در80 تا90% بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد وجود دارد اما مثبت شدن RF نشان دهنده هيچ چيزي نيست ممكن است در يك فرد RF مثبت باشد و بر عكس ممكن است در يك فرد مبتلا به اين بيماري RF نباشد يك نكته قابل توجه اين است افرادي كه به اين بيماري مبتلا هستند اما RF در آنها مثبت نيست به احتمال قوي دچار عوارض خارج مفصلي اين بيماري مي شوند به عبارت ديگر مي توان گفت مثبت بودن RF در يك بيمار نشانه خوبي است درمان آرتريت روماتوئيد درمان علامتي است هدف از درمان كنترل درد و حفظ توانايي فرد براي كار وزندگي است اولين داروهايي كه براي اين بيماري كاربرد دارند دسته  داروهاي ((ضد التهاب غير استروئيدي)) مثل آسپرين ايبوپروفن و ايندومتاسين هستند البته نه با دوز معمولي كه هميشه مورد استفاده قرار مي گيرند دوز درماني گاهي مي تواند به حد 12 قرص آسپرين در روز هم برسد و روشن است كه مصرف اين داروها در اين حد مي تواند منجر به عوارض گوارشي مثل خونريزي معده و.... شود دسته ديگر داروها داروهايي هستند كه سيستم ايمني بدن را ضعيف مي كنند  فراموش نكنيد كه آرتريت روماتوئيد يك بيماري خود ايمني است اين داروها به خوبي ميتوانند آرتريت روماتوئيد را كنترل كنند اما عوارض فراواني دارند مثلا از داروهايي كه عموم مردم به آنها كورتون مي گويند بايد با احتياط بيشتري استفاده كرد چرا كه  اين دارووها اگر چه از شعله ور شدن آرتريت روماتوئيد جلوگيري مي كنند اما عوار ض جانبي طولاني مدت آنها كه شامل پوكي استخوان و شكستگي هاي استخواني است اگر آزاردهنده تر از خود بيماري نباشند بهتر نيستند

در كنار درمانهاي دارويي كار درماني و فيزيوتراپي هم بسيار مؤثر است به هر حال بايد اميدوار بود كه در آينده نزديك داروهاي مؤثرتر و روشهاي درماني بهتر براي اين بيماري كشف شوند اگر چه تاكنون قدمهاي قابل ملاحظه اي در فهم علت اين بيماري و پيامدهاي آن برداشته شده اما همچنان علت زمينه اي اين بيماري نا شناخته است فقط در همين حد روشن شده باشد را بگيريد.

متاسفانه مادر من يکی از افرادی است که مبتلا به اين بيماری لعنتی است و خدا می‌داند که چه عذابی می‌کشد.... گاهی اوقات به قول خودش پاهايش چوب می‌شود و هيچ گونه حرکتی نمی‌تواند انجام دهد... برای سلامتی همه بيماران دعا کنيم. اميدوارم که مطالب فوق مفيد واقع شده باشد و هيچکدام هم شاهد چنين بيماری در خانواده خود نباشيد