اولین اقدام برای درمان ایدز در ابتدا آماده کردن بیماران از نظر روان می باشد.
استراتژیهای درمان
اولین اقدام پزشك برای رویارویی با این بیماران روان درمانی است. باید بیمار در خود احساس امنیت كند كه بیماری او رو به بهبودی است .
بیمار
می بایست كه از مراحل درمان تا حدودی آگاهی داشته باشد،كلیه مسائل مربوط
به پیشگیری به این بیماران آموخته شود و تمامی ریسك فاكتورها برای آنها
بازگو شود.
تعیین زمان شروع دارو:
1-درمان زود هنگام (Early therapy)
2 - درمان دیر هنگام (Late therapy)
پس ازشروع درمان معمولا“ بعد از دوتا چهار هفته آثار درمان كاملا“ آشكار می شود.
مساله
بسیار مهمی كه در حال حاضر به عنوان یكی از معضلات درمان نیزمطرح می باشد
هزینه درمان است. قیمت داروها بسیار گران است. رویهمرفته هزینه درمان یك
بیمار باتوجه به آزمایشاتی كه انجام می دهد به اضافه هزینه داروها حدود
1100 دلاردر هر ماه است.
روش علمی درمان دركلینیك ها درحال حاضر در
ایران به این صورت است كه پس از شناسایی بیماران درمان با روش late
therapy و با استفاده از درمان سه دارویی انجام میگیرد.
درمان
اصول كلی
با
انجام آزمایش خون و آزمون پادتن ضد ویروس ایدز (ممكن است حتی تا
6 ماه پس از شروع آلودگی مثبت نشود) می‌توان تشخیص را تأیید نمود.
در بیمارانی كه آلودگی به ویروس ایدز تشخیص داده می‌شود باید وجود
سایر بیماری‌های آمیزشی و سایر عفونت‌ها مثل سل نیز مورد بررسی قرار
گیرد.
در صورت بروز عوارض، ممكن است نیاز به بستری شدن وجود داشته باشد.
بعضی
از بیماران وارد برنامه‌های تحقیقاتی می‌شوند كه با هدف دستیابی به
درمان‌های بهتر یا واكسن یا بیماری انجام می‌گیرند. در این گونه
برنامه‌ها، مراقبت ممكن است به‌طور رایگان انجام پذیرد.
توجه داشته باشید كه تشخیصی زودهنگام كمك‌كننده است.( برای دستیابی به ،مراکزی که بطور رایگان آزمایش وراهنمایی می کنند اینجا را کلیک کنید.)
اگر در معرض خطر هستید، برای بررسی مراجعه كنید، حتی اگر احساس
می‌كنید كه در سلامت كامل به سر می‌برید. اگر می‌خواهید حامله شوید،
یا این كه حامله هستید، انجام آزمون ویروس ایدز ممكن است
كمك‌كننده باشد. در صورت مثبت بودن آزمون ویروس ایدز به هنگام
حاملگی، با درمان‌های مخصوص می‌توان احتمال عفونت در نوزاد را به
حداقل رساند.
در صورت وجود گروه‌های حمایتی، به آنها بپیوندید.
از تماس با افرادی كه دچار عفونت هستند، حتی سرماخوردگی، پرهیز كنید.
داروها
در حال حاضر داروها در معالجه عفونت ایدز مؤثر نیستند.
برای مقابله با عفونت‌ها یا پیشگیری از آنها ممكن است آنتی‌بیوتیك تجویز شود.
داروهای
ضد ویروسی (دیدانوزین، استاوودین، زالسی تابین، زیدوودین) و نیز
داروهای مهاركننده پروتئاز در درمان عفونت با ویروس ایدز مورد
استفاده قرار می‌گیرند و ممكن است پیشرفت بیماری را به تأخیر
اندازند.
تجویز آنها باید توسط پزشكان با تجربه انجام پذیرد.بعضی
از این داروها (مثل زیدووین) می‌تواند انتقال عفونت به نوزادان
مادران حامله را كاهش دهد.
تحقیقات زیادی در رابطه با داروهای جدیدتر و واكسن آن در دست انجام هستند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
فعالیت
در زمان ابتلا به این بیماری ها به وضعیت سلامت هر فرد بستگی دارند.
علایمی مثل خستگی یا وجود عفونت می‌توانند بعضی از فعالیت در زمان
ابتلا به این بیماری ها را محدود كنند.
استراحت مهم است، اما توصیه می‌شود به‌طور منظم ورزش انجام گیرد.
رژیم غذایی
تغذیه باید كافی و مناسب باشد. سوءجذب، سوخت‌وساز تغییر یافته، و كاهش وزن در بیماران مبتلا به ایدز شایع هستند.
از خوردن تخم‌مرغ خام، شیر غیرپاستوریزه، یا سایر مواد غذایی بالقوه آلوده خودداری شود.
کلیه حقوق تحت مجوز