از رسول اكرم(ص) احاديث فراوان در مناقب حضرت خديجه(س) رسيده است، كه به گوشه اي از آنها اشاره مي كنيم:

  1-  هر روز خداوند، چندين بار با وجود خديجه بر فرشتگان مباهات مي كند.
2. او به من ايمان آورد، هنگامي كه ديگران به من كفر مي ورزيدند، او مرا تصديق نمود، هنگامي كه ديگران انكار مي كردند، او همة ثروتش را در اختيار من قرار داد هنگامي كه ديگران دريغ مي ورزيدند. خداوند منّان از او به من فرزند عنايت كرد ولي ديگران را محروم ساخت.
3. بهترين بانوان عالميان عبارتند از : مريم دخت عمران، آسيه دخت مزاحم، خديجه دخت خويلد و فاطمه دخت محمد.
4. برترين بانوان بهشت عبارتند از: خديجه دختر خويلد، فاطمه دختر محمد، مريم دختر عمران و آسيه دختر مزاحم همسر فرعون.
5. چهار بانو هستند كه بانوي بانوان بهشتي اند و آنها عبارتند از: مريم، خديجه، آسيه و فاطمه.

   تحقیقی درباره ازدواج های حضرت خدیجه

آیا خدیجه پیش از ازدواج با پیامبر همسران دیگری داشته است یا نه؟
بنابر بعضی روایات تاریخی، خدیجه پیش از پیامبر دو بار ازدواج کرده بود: یک بار با عقیق بن عائذ بن عبدالله مخزومی و بار دیگر با ابوهاله تمیمی، و از هر کدام فرزندانی داشته است.
و نیز نقل کرده‌اند: عایشه تنها همسر باکره‌ی پیامبر بوده است.
اما در برخی روایات دیگر، چنین آمده که خدیجه زمانی که به همسری پیامبر در آمد، دختری باکره و شوهر ناکرده بود.

و نیز روایت شده است که:
تعدادی از سران و بزرگان قریش مانند عقبة بن ابی معیط، ابوسفیان، ابوجهل خواهان ازدواج با خدیجه بوده‌اند، ولی او نمی پذیرفته است. این نشانگر آن است که خدیجه با چنین موقعیتی در بین اعراب، هیچ گاه تن به ازدواج با دو نفر همانند عقیق مخزومی و ابوهاله تمیمی (که چندان موقعیتی در میان عرب ها نداشته‌اند) نمی‌داده است.

از طرف دیگر، در تاریخ، برای خدیجه دو فرزند به نام حارث و هند از شوهرش، ابوهاله، ذکر شده است. حارث در اوایل دعوت علنی اسلام، شهید شد (حتی برخی او را اولین شهید اسلام نامیده‌اند.) و هند همان است که او را در روایات شیعی نیز دایی امام حسن و امام حسین علیهما السلام می‌نامند.
با این حال احتمال دارد هند فرزند هاله «خواهر خدیجه» باشد که پس از مرگ هاله، نزد خدیجه و در دامان محمد پرورش یافته باشد.

این ابهام‌ها و تردیدها داوری نهایی در این باره را مشکل می‌کند. به ویژه آن که دشمنان اسلام و نیز برخی مغرضان و کژاندیشان به ظاهر مسلمان، در تخریب چهره خدیجه و کم رنگ کردن شخصیت والای او سعی فراوان کرده اند.
نقش عایشه در تخریب چهره خدیجه و نیز با توجه به تصریح مورخان به این که خدیجه هنگامی که به همسری پیامبر در آمد دختری بکر بود، محقق را وادار می کند به موضوع ازدواج های خدیجه پیش از همسری با پیامبر با دیده شک و تردید نگاه کند.

منابع:

بحارالانوار، ج16، ص22

الصحیح من سیرة النبی ج2، ص 108 و 121تا126

پس از بازگشت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و میسره ( غلام خدیجه ) از سفر تجاری شام، میسره آنچه را دیده بود برای خدیجه بازگو کرد:« همه درختان و سنگ‌ها بر محمد سلام می‌کردند. هر گاه بر سر سفره غذا می‌نشستیم، همه سیر می‌شدیم در حالی که هنوز غذا در سفره باقی بود.

هنگامی که نزدیک دیر بحیرای راهب شدیم، بحیرا که دید ابری بر محمد سایه افکنده و همراه او حرکت می‌کند، به خدمتش شتافت.
«نسطور» راهب دیگری بود که وقتی محمد را که در سایه درختی نشسته بود دید به خدمتش آمد و دست و پای او را بوسید و بی‌درنگ به او ایمان آورد و گفت:« اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً رسول الله» (گواهی می دهم که خدایی جز خدای یکتا نیست و محمد صلی الله علیه و آله وسلم فرستاده خداوند است)

نسطور که علائم نبوت را در محمد دیده بود، به من گفت:« به دستورات او درست گوش بده و فرمان او را اطاعت کن که او پیامبر خداوند است. سوگند به خدا پس از عیسی علیه السلام هیچ‌کس در اینجا ننشسته مگر اینکه پیامبر بوده؛ او همان کسی است که عیسی علیه السلام بشارت آمدن او را داده و گفته است که بر همه زمین چیره خواهد شد.»

منابع:

بحارالانوار، ج16، ص 3تا5 --- مناقب آل ابیطالب

سیرةالنبویه، ج1، ص199

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:« مردان زیادی به درجه کمال رسیده‏اند ولی از زنان، تنها چهار نفر کامل‌اند: آسیه ( همسر فرعون )، مریم ( مادر حضرت عیسی علیه السلام )، خدیجه و فاطمه.»

پیامبر در روایتی دیگر فرمود:« مادر حسن و حسین، برترین و والامقام‏ترین زن‌های اهل زمین است.»

در روایتی دیگر، رسول خدا فرمود:« بهشت مشتاق دیدار چهار زن است: مریم بنت عمران، آسیه بنت مزاحم، خدیجه بنت خویلد، و فاطمه.»

در احادیث چنین آمده است که در روز قیامت آسیه و مریم و خدیجه پیشاپیش فاطمه زهرا علیهاسلام راه می‏روند و فاطمه را مانند پیشقراولان، با احترام، به سوی بهشت می‌برند.

منابع:
تفسیر المیزان، ج 19، ص 401.
بحار الانوار، ج 43، صفحات 20- 37- 53.

ابوطالب در مراسم ازدواج پیامبر اسلام و خدیجه که در حضور خویلد (پدر خدیجه) _ یا عمرو بن اسد (عموی خدیجه)_ برگزار شد، خطبه ازدواج را چنین خواند:« سپاس پروردگار کعبه راست؛ او که ما را از نسل ابراهیم و فرزندان اسماعیل قرار داد و در حرم امن خود ساکن ساخت. او ما را حاکمان خود قرار داد و به سرزمینی که در آن هستیم، برکت بخشید.

فرزند برادر من (محمد بن عبدالله) کسی است که هیچ مردی از قریشهمسان و همسنگ او نیست، از همگان برتر است و در بین آفریدگان خداوند همتایی ندارد. او اگر چه مال و دارایی چندانی ندارد ولی مال همچون سایه‌ای گذرا و نابودشونده است.
آنچه مهم است این است که او به خدیجه اشتیاق دارد و خدیجه نیز به او مشتاق است. پس او را به ازدواج محمد در آورید و مهریه او بر عهده من است؛ هر مقدار و هر وقت که درخواست کنید تقدیم‌تان می‌کنم.
و سوگند به پروردگار این خانه (کعبه) که محمد (از نعمت های خداوند) بهره‌ای فراوان دارد؛ دین او همه جا گسترده شده و بینش (نظر) او کامل و بدون عیب است.»

منابع:

بحارالانوار، ج16، ص5 --- مناقب آل ابیطالب

الصحیح من سیرة النبی، ج2، ص110

پایان قسمت اول