ویتامین مؤثر در بیماریهای قلبی-عروقی (1)

 

در مقاله پیشین در مورد اهمیت ویتامین D در بیماری قلبی عروقی بحث شد. اکنون در مورد درمان نقص مربوط به ویتامین دی صحبت می‌شود. قبلاً بیان شد که میزان هیدروکسی ویتامین دی 25 موجود در سرم خون، بهترین معیار عملکردی ویتامین D است. بیشتر متخصصین موافقند که سطح سرمی کمتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر نشاندهنده نقص است و بین 21 تا 29 نانوگرم در میلی لیتر کمبود در نظر گرفته می‌شود. محدوده بهینه هنوز بحث انگیز است اما بیشتر متخصصین سطوح بین 32 تا 50 نانوگرم در میلی لیتر را طبیعی در نظر می‌گیرند.  

 

اکنون مقدار مجاز روزانه ویتامین دی در ایالات متحده 200 واحد برای کودکان و بزرگسالان تا 50 ساله، 400 واحد برای سنین 51 تا 70 سال و 600 واحد برای سنین بیش از 70 سال است. تحقیق جدید در مورد فواید غیر اسکلتی ویتامین دی این مقدارها را منسوخ کرده است. پژوهشهای گوناگون نشان داده‌اند که بیشترین تأثیرات فیزیولوژیک در دوزهای 2000 واحد یا بیشتر در روز روی می‌دهد. در شرایط قرار نگرفتن در معرض آفتاب احتمالاً دوزهای بین 100 تا 200 واحد در روز برای بزرگسالان بمنظور حفظ سطوح بین 30 تا 50 نانوگرم در میلی لیتر از هیدروکسی ویتامین دی 25 لازم است.  

 

ویتامین D3 یا cholecalciferol فرمی است که در پستانداران با استفاده از نور خورشید سنتز می‌شود. قرار گرفتن پوست در معرض آفتاب بدون ضدآفتاب، مقادیر کافی از ویتامین دی را فراهم می‌کند. بطور طبیعی در زنجیره غذایی انسان، ویتامین دی به مقادیر چشمگیری وجود ندارد. در هر لیتر شیر 400 واحد ویتامین دی موجود است کسب مقادیر کافی ویتامین دی از رژیم غذایی مشکل است مگر کسی بطور مرتب ماهی‌های چرب مصرف کند. مقادیر کافی ویتامین دی از cod liver oil و O3FA بدست نمی‌آید.  

 

ویتامین D2 یا ergocalciferol فرمی گیاهی است و به غذاهای خاصی و مولتی ویتامینها اضافه می‌شود و تنها فرم قابل دسترس با نسخه در ایالات متحده است. سمیت و پیامدهای مصرف زیاد با مصرف زیاد با مصرف ویتامین D2 ارتباط دارد ولی در مورد مصرف ویتامین D3 این چنین نیست. دوزهای بیش از 50000 واحد در روز از ویتامین D2 با سطوح بالای کلسیم و پایین فسفر در خون مرتبط است، درحالیکه دوزهای تا 10000 واحد در روز از ویتامین D3 بمدت 5 ماه سبب مسمومیت نمی‌شود. علائم مسمومیت شامل ضعف، کاهش اشتها، خارش، تشنگی و تکرر ادرار است.

 

من بیماران را پس از تعیین سطح هیدروکسی ویتامین دی 25 درمان می‌کنم. اگر بیمار نقص مربوط به ویتامین D داشته باشد، مشکل را با مصرف روزانه 5000 واحد ویتامین D3 (که بدون نسخه در دسترس می‌باشد) بمدت 8 هفته رفع می‌کنم و اگر سطوح به بیش از 30 نانوگرم در میلی لیتر نرسید 8 هفته اضافه دیگر نیز ویتامین باید مصرف شود. زمانیکه این سطح بدست آمد، برای پایداری این وضعیت روزانه 1000 تا 2000 واحد ویتامین مصرف می‌شود. برای افراد چاق و کسانیکه پوست تیره‌تری دارند، دوز ویتامین باید تنظیم شود. در حالت ایده‌آل سطوح ویتامین باید بین 35 تا 90 نانوگرم در دسی لیتر پایدار باشد. وقتی که این سطوح به حد طبیعی رسیدند، بیشتر بیماران خستگی کمتر، گرفتگی و درد عضلات کمتر خواهند داشت.