سوالات جنسی کودکان از سن 4 تا 5 سالگی شروع می‌شود و ممکن است برای رسیدن به پاسخی که آنها را قانع کند، این سوالات را مکرر مطرح کنند. شیوه برخورد والدین از یکی، دو روش زیر پیروی می‌کند.

روش اول طفره رفتن، این والدین اغلب به سوالات جنسی بچه‌ها پاسخی نمی‌دهند. آنها بر این باورند كه صحبت در این موارد از موقعیت و جایگاه والدبودن‌شان می‌كاهد و بچه‌ها را گستاخ می‌كند. متاسفانه تعداد این والدین زیاد است.

گروه دوم والدینی هستند كه نه تنها به این سوالات پاسخ می‌دهند بلكه اطلاعات زیادی که متناسب با سن فرزندشان نیست هم در اختیار او می‌گذارند. اما والدین آگاه باید به روشی غیر از این دو شیوه عمل كنند؛ روشی متعادل كه به نیاز بچه‌ها پاسخ دهد و آنها را مجبور نكند برای یافتن پاسخ به منابع دیگر رجوع كنند. اصل اساسی علاوه بر شروع به موقع آموزش جنسی به کودکان و نوجوانان این است که باید به جواب همان سوال اکتفا و از انباشته کردن ذهن کودک به مسایل غیرضروری جدا خودداری كرد.

همچنین لازم است زمانی را برای آموزش مسایل جنسی به کودک در نظر گرفت که خودش سوالی بپرسد. نكته مهم دیگر اینكه قبل از هر پاسخی باید از كودك خود بپرسید خودش در مورد این پرسشی كه مطرح می‌كند چه می‌داند؟ در واقع با این شروع خوب متوجه خواهید شد چطور این سوال برایش پیش آمده است و بهتر می‌توانید جواب او را بدهید.

همواره در صحبت با کودکان و نوجوانان راجع به مسایل جنسی باید 2 نکته مهم را مدنظر قرار داد که مهم‌ترین عامل صداقت در بیان کردن مسایل جنسی و دیگری اطلاع از آنچه بچه‌ها کشف کرده‌اند و آگاهی از شیوه نگرش آنها به این مسایل است.

به عنوان نمونه اغلب بچه‌های کوچک‌تر فکر می‌کنند بچه‌ از طریق خوردن چیزی توسط مادر و سپس رشد آن به‌وجود می‌آید. شیوه انتقال اطلاعات صحیح توسط والدین این تصور غلط را اصلاح خواهد کرد.

درست است كه اغلب بچه‌ها اطلاعات جنسی که والدین به آنان می‌دهند فراموش می‌کنند ولی طی سالیان بعدی درک آنها از مسایل افزایش می‌یابد و به ارائه آگاهی‌های درست عادت خواهند كرد. فهم این مساله از سوی کودک که تولد بچه ربطی به خوردن مادر ندارد، موجب آرامش خیال وی می‌شود.