آلمانی‌ها هم مانند هر ملتی، آدابی دارند كه با آن آداب رفتارشان معنی پیدا می‌كند. برای آنكه در آلمان راحت‌تر باشید، ...
 

رستوارن
در کشور آلمان وقتی که عده‌ای در رستوران نشسته‌اند و برای هر تازه وارد دیگری که می‌خواهد به این جمع بپیوندد هیچ کس از جای خود بلند نمی‌شود و نظم رستوران را به هم نمی‌ریزد، تازه وارد به محض ورود ضمن گفتن ظهر، عصر یا شب بخیر پیش هرکسی که جا بود (صندلی خالی بود) و بناست بنشیند با همان یکنفر فقط دست می‌دهد و سپس دو ضربه با پشت انگشت اشاره به میز می‌کوبد و سلامی ‌به همه می‌دهد.
سلام و احوال‌پرسی آلمانی‌ها در همین مرحله تمام می‌شود. ماچ و بوسه زیاد بینشان رواج ندارد و اگر دوست دارید گفتگویتان با یك آلمانی به خوبی انجام شود، حتما فاصله‌ مناسب را با آن فرد حفظ كنید. آلمانی‌ها هم مانند هر ملتی، آدابی دارند كه با آن آداب رفتارشان معنی پیدا می‌كند. برای آنكه در آلمان راحت‌تر باشید، چند توصیه دیگر هم برای شما داریم:

 

چنانچه در رستوران برای صرف غذا می‌روید اگر آرنج‌های خود را روی میز قرار دهید دور از ادب است و در رستوران نباید موقع غذا خوردن از مچ دست بیشتر روی میز قرار گیرد و موقع غذا خوردن باید چنگال غذا‌خوری را تا اتمام غذا به دست داشته باشید و هرگز نباید چنگال دردست راست قرار گیرد.
قبل از این كه به رستوران بروید نیز اول باید مطمئن شوید كه آیا رستورانی كه می‌روید، خیلی با كلاس است یا نه؟ اگر بود، ناچار باید با كت و شلوار بروید. خانم‌ها هم بهتر است از لباس‌های رسمی ‌استفاده كنند.

 

این قانون حتی برای برخی از رستوران‌های ایرانی نیز صدق می‌كند. اما بیشتر رستوران‌های ایرانی و ترك در این شهر، مكان‌های راحتی هستند كه می‌توانید با همان لباس‌های معمولی به آنجا بروید. رستوران‌هایی كه غذاهای آماده (Fast Food) سرو می‌كنند نیز از این قائده مستثنی هستند.
قیمت‌ها هم بسته به میزان اشرافی بودن رستوران متفاوت است. رستورانی كه در آن موسیقی زنده اجرا شود یا از شما بخواهند كه لباس رسمی ‌در آنجا بپوشید، رستوران گرانی هست. برای صرف یك وعده غذا در برلین می‌توانید از چهار یورو تا صد یورو بپردازید.

 

رستوران‌های تركی و یونانی و البته ایرانی از رستوران‌های ارزانی است كه در انواع ایرانی و تركی می‌توانید غذای با گوشت قرمز و حلال پیدا كنید. دونر كباب با همان دستگاه‌هایی كه در ایران می‌شناسید در آلمان‌ هم مشغول چرخیدن است. رستوران‌های یونانی برای زیتون‌های خوبی كه دارند زبانزد هستند.
رستوران دریایی با انواع و اقسام شناورهای پخته شده نیز در آلمان زیاد است. رستوران‌های دریایی نیز به دو صورت معمولی و Fast Food وجود دارد.

 

انعام دادن در رستوران‌ها از آداب مردم آلمان است و معمولاً برای این كار پانزده درصد از بهای غذا را به گارسون (پیشخدمت) می‌دهند. برای پرداخت بهای رستوران در بسیاری از رستوران‌ها می‌توانید از كارت‌های اعتباری بین‌المللی یا كارت بانك‌های آلمانی نیز استفاده كنید. پرداخت نقدی هم كه موجب خوشنودی صاحب رستوران است.

در هتل معمولاً پول صبحانه روی بهایی است كه برای هتل می‌پردازید. اما ناهار و شامی ‌كه در هتل می‌خورید را باید جداگانه حساب كنید. كه معمولاً خیلی گران است.
آلمان‌ها معمولا در روزهای یكشنبه (كه تعطیل هستند) به جای صبحانه و ناهار وعده غذایی به نام «برانش» می‌خورند كه از ساعت یازده تا دو بعد از ظهر در هتل‌ها سرو می‌شود.

 

این وعده غذایی بسیار خوشمزه است. در اتاق‌های هتل چیزی به نام مینی بار وجود دارد كه از نوشیدنی‌ تا شكلات و پسته در آن وجود دارد. اگر از این خوردنی‌ها استفاده كنید، باید پول آن را تمام و كمال بپردازید و البته این اقلام‌ هم از بیرون هتل گران‌تر هستند. حوله‌های هتل از برق زدن همتا ندارد. اما درون اتاق‌ها دمپایی ندارند. اگر شما به پوشیدن دمپایی عادت دارید، یادتان باشد كه از ایران با خودتان ببرید. خروج از هتل اگر بعد از ظهر باشد، بهای اقامت در آن اتاق تا روز بعد برایتان محاسبه می‌شود. اگر تاكسی گرونه... حتماً شما اروپایی‌ها در ایران را دیده‌اید كه با چه حسرت و تعجبی از نرخ تاكسی‌های ما خوشنود می‌شوند. دلیلش هم این است كه در كشورهای اروپایی، حمل و نقل با تاكسی بسیار گران است. خیلی از مسیرها را اگر به جای تاكسی با اتوبوس یا مترو طی كنید، به نفع شما است. با پرداختن یك چهارم بهای تاكسی می‌توان از وسایل دیگر برای جابه‌جایی استفاده كرد. در فرودگاه و ایستگاه‌های مترو نیز می‌توانید، نقشه كامل و زمان حركت اتوبوس‌ها و مترو را بخرید. بعد كه اتوبوس و مترو را در همان زمان مشخص دیدید حالا نوبت شماست كه با تعجب به دور و بر خود نگاه كنید. معمولاً بلیت مترو را چك نمی‌كنند اما اگر مامور مترو از كسی بلیت بخواهد و نداشته باشد، جریمه‌اش تا سی برابر بهای خود بلیت است. پس بهتر است كه زرنگ بازی در نیاورید. اگر تا نیمه شب در خیابان ماندید، آن وقت مجبور هستید كه از تاكسی استفاده كنید. برای پرداخت هم راننده از شما همان بهایی را می‌گیرد كه روی تاكسی‌ مترش نوشته شده. نگران كلاه رفتن به سرتان نباشید.

 

هیتلر را فراموش كن آلمان‌ها هنوز هم از رفتارهای هیتلر كه باعث به خاك و خون كشیده‌ شدن، اروپا شد، خجالت می‌كشند و برای همین زیاد دوست ندارند كه از آن دوران صحبتی بكنند. اگر هم گردشگری از سر شوخی بخواهد چیزی (مثلاً‌ هایل هیتلری) به آنها بگوید می‌رنجند. شوخی هیتلری هم كه جای خودش را دارد. پرسیدن اینكه شما اهل كجا هستید هم از آن دست سوال‌هایی است كه آنها را ناراحت می‌كند. آلمان‌ها آنقدر از نقش خود در تاریخ جهان ناراحت هستند كه مردم عادی این كشور، دسته‌هایی را ترتیب داده‌اند كه در صورت تعرض نئونازی‌ها به خارجی‌ها از خارجی‌ها دفاع كنند و البته به خارجی‌ها توصیه اكید دارند كه اصلاً در محوطه‌هایی كه امكان دارد، نئونازی‌ها حضور داشته باشند، رفت و آمد نكنند. یكی از این مكان‌ها، محله‌های شرق برلین است. در این محل خارجی‌ها را به عنوان سرسیاه می‌شناسند (به خاطر رنگ موهایشان) و در صورتی كه ساعت ده شب به بعد در این محله‌ها حاضر شوند، با خطر جدی روبه‌رو می‌شوند. نئو نازی‌ها لباس‌های مشكی به تن می‌كنند، موهایشان را به سر و شكل عجیبی در می‌آورند و چكمه به پا دارند. این افراد به صورت دسته‌ای حركت می‌كنند و دسته‌ای هم به مردم حمله می‌كنند. آلمان‌ها برخلاف فرانسویان كه ترجیح می‌دهند، در صورتی كه قادر به انگلیسی حرف زدن هستند، از این كار امتناع كنند، در صورتی‌ كه انگلیسی بدانند، حتماً با شما انگلیسی حرف می‌زنند و در صورتی كه شما هم این زبان را بدانید، جور دیگری به شما نگاه می‌كنند. لباس‌های تمیز و مرتب هم اثر مثبتی بر این مردم دارد. از نزدیك شدن به آدم‌ها ابا دارند. برای همین ماچ و بوسه موقع سلام و احوال‌پرسی را دوست ندارند و در صف‌های سینما، اتوبوس و غیره، فاصله را با نفر جلویی حفظ می‌كنند. این فاصله را همه حفظ می‌كنند و كسی خودش را بین شما و نفر جلویی جا نمی‌زند. سینما، تئاتر، اپرا اپرا و تئاتر خیلی گران است و البته تماشای این هنرها در اروپا برای خود كار قشنگی است. سینما ارزان است. حداكثر 15 یورو بهای تماشای فیلم در آلمان است. سینما‌های فرهنگی، اكشن و‌ هالیودی مخاطبان خودشان را دارند.